آسیاب های آبی تهران تا پایان دوره قاجار در تهران مورد استفاده قرار می گرفتند، اما به مرور زمان از تخریب در امان نماندند و یکی پس از دیگری تخریب شدند.
به گزارش سرگرمی روز، دهستان کن نیز دارای چهار آسیاب آبی بود که باغ های متعدد و سرسبز این روستا را آبیاری می کرد. عبدالله درویش شاعر و پژوهشگر درباره گذشته آسیاب کن می گوید: یکی از اولین آسیاب های کن که به آسیاب لوی معروف بود در ولسوالی سر آسیاب ساخته شد و آسیاب دوم در ولسوالی اسمالون قرار داشت. نام دیگر رفته است »
درویش درباره معروف ترین آسیاب آبی کن می گوید: «آسیاب شاه که در نزدیکی باغ حاجباشی قرار داشت تا اواخر دوره قاجار مورد استفاده مردم بود و برای خود شهرت داشت. «آنها درست در جایی که آب وارد آسیاب شطرنج می شد، یک ساختمان مسکونی ساختند.
عبدالله درویش از آسیاب تاریخی به عنوان بازمانده آسیاب های آبی نسل کن یاد می کند که بقایای آن هنوز هم دیده می شود: «بین کوه کبودک و پل آهنی روستای کن آسیابی بود که به آن آسیاب تاریخی کن می گویند. این آسیاب سنگ های بزرگی داشت و چون روی رودخانه ساخته شده بود، با فشار آب سنگ ها را جابه جا می کردند و آرد را آسیاب می کردند. آسیاب تاریخی که گفته می شود قدمتی حدود 400 سال دارد، در قسمت شمالی کن و بین کن و سولکان قرار دارد و تنها چیزی که از آن باقی مانده سنگ های عظیمی است که به راحتی جابه جا نمی شوند.
به گفته محققان کن به اندازه قنات هایش آسیاب داشت و مردم شمیران، فرخزاد و طرشت برای آرد زنی به این روستا می رفتند، اما امروزه به جز سنگ های آسیاب تاریخی اثری از میراث فرهنگی کن نیست.
