یک مطالعه جدید شامل 11 محقق از 10 کشور ممکن است سرانجام به بحث در مورد امواج منتشر شده از تلفن همراه و ارتباط آنها با سرطان پایان دهد.
به گزارش سرگرمی روز، ارتباط بین استفاده از تلفن همراه و افزایش خطر ابتلا به سرطان مغز بحثی است که تقریباً به قدمت دوران تلفن همراه است. اکنون یک مطالعه بزرگ که توسط سازمان بهداشت جهانی انجام شده و اخیراً منتشر شده است ممکن است به این سؤال پاسخ دهد.
در سال 1993، مردی از فلوریدا به نام دیوید رینارد ادعا کرد که تشعشعات ناشی از استفاده از تلفن همراه در مرگ همسرش بر اثر سرطان مغز نقش داشته است. رینارد از NEC America، شرکت سازنده تلفن همراه همسرش شکایت می کند و ادعا می کند که این تلفن مجهز به آنتنی است که باعث قرار گرفتن بیش از حد و خطرناک در معرض تشعشعات مایکروویو در بخشی از مغز است که تومور در آن پیدا شده است.
اگرچه این پرونده در سال 1995 منتفی شد، اما پرونده پرمخاطب کافی بود تا ایده تلفنهای همراه سرطانزا را برای دههها در آگاهی عمومی قرار دهد.
علاوه بر این ایده که تلفنهای همراه با خطر سرطان مرتبط هستند، این واقعیت بود که سازمان بهداشت جهانی (WHO) به همراه آژانس بینالمللی تحقیقات سرطان (IARC) در سال 2011 تشعشعات تلفن همراه را به عنوان یک سرطانزای احتمالی برای انسان طبقهبندی کردند. آنها این کار را انجام دادند.
سپس یک مطالعه بر روی جوندگان در سال 2016 به این نتیجه رسید که تشعشعات ساطع شده از این دستگاه ها باعث ایجاد سرطان در مغز و غدد فوق کلیوی موش ها می شود.
با این حال، در طول سال ها، ارتباط بین تشعشعات تلفن همراه و سرطان همیشه مبهم بوده است. اکنون سازمان بهداشت جهانی یک مطالعه بزرگ منتشر کرده است که احتمالا یک بار برای همیشه این راز را روشن خواهد کرد.
این مطالعه که توسط محققان آژانس حفاظت در برابر تشعشع و ایمنی هستهای استرالیا (ARPANSA) هدایت شد، بیش از 5000 مطالعه دیگر را بررسی کرد و 63 مورد را که بین سالهای 1994 تا 2022 منتشر شده بود در تحلیل نهایی خود شناسایی کرد.
آنها به این نتیجه رسیدند که اگرچه استفاده از تلفن همراه در طول 20 سال گذشته به طور چشمگیری افزایش یافته است، اما افزایش مشابهی در سرطان مغز یا سایر سرطان های سر و گردن، حتی در بین افرادی که بیش از 10 سال از تلفن همراه استفاده کرده اند، مشاهده شده است.
این مطالعه همچنین به بررسی قرار گرفتن در معرض امواج رادیویی از دکلهای تلفن همراه و مشاغلی که در آن افراد در محل کار در معرض تشعشعات فرکانس رادیویی بیشتری هستند، پرداخت و دوباره هیچ ارتباطی با افزایش خطر ابتلا به سرطان پیدا نکرد.
مارک الوود، استاد بازنشسته اپیدمیولوژی سرطان در دانشگاه اوکلند، که یکی از نویسندگان این مطالعه است، گفت: “این یک مرور و تجزیه و تحلیل ترکیبی از مطالعات است که ارزیابی می کند که آیا فرکانس های رادیویی خطر ابتلا به سرطان را در انسان افزایش می دهد یا خیر.
فرکانس های رادیویی به انرژی الکترومغناطیسی با طول موج های 300 هرتز تا 300 گیگاهرتز اطلاق می شود که فرکانس و انرژی کمتری نسبت به نور مرئی دارند. فرکانس های رادیویی برای تلفن های همراه، رادیو و تلویزیون استفاده می شود. آنها همچنین در مانیتورهای مراقبت از نوزاد، اتصالات Wi-Fi، رادارها و بسیاری از اهداف صنعتی و پزشکی دیگر استفاده می شوند.
اکتشافات جدید
محققان می گویند این یافته ها با توجه به اینکه مصرف کنندگان در ایالات متحده به طور متوسط 4 ساعت و 37 دقیقه در روز را با تلفن های همراه می گذرانند منطقی است و سایر داده ها نیز نشان می دهد که در حال حاضر حدود سه چهارم جمعیت جهان این دستگاه ها را دارند. با استفاده از این استفاده گسترده از تلفن های همراه، اگر تشعشعاتی که تولید می کند سرطان زا باشد، می توان انتظار داشت که شاهد افزایش چشمگیر سرطان های مغز باشیم، اما اینطور نیست.
در واقع، محققان می گویند که میزان سرطان مغز از سال 1982 کم و بیش ثابت مانده است.
کن کاریپیدیس، یکی از اعضای تیم تحقیقاتی بر اساس دادههای بزرگتر، میگوید: وقتی آژانس بینالمللی تحقیقات سرطان (IARC) در سال 2011 قرار گرفتن در معرض امواج رادیویی را به عنوان یک سرطانزای احتمالی برای انسان طبقهبندی کرد، عمدتاً بر اساس شواهد محدود از مشاهدات انسانی بود. مجموعه ای از آنچه که توسط IARC بررسی شده است، شامل مطالعات جدیدتر و جامع تر، می توانیم در این نتیجه گیری جدید اطمینان بیشتری داشته باشیم که قرار گرفتن در معرض امواج رادیویی ناشی از فناوری بی سیم خطری برای سلامت انسان ایجاد نمی کند.
نتایج این مطالعه در مجله Environmental International منتشر شد.
