جدیدترین زیردریایی ارتش آمریکا، ناو هواپیمابر هم هست!

اخیراً، دولت چین تمرینهای نظامی گستردهای را در اطراف تایوان انجام داده است که احتمالاً در واکنش به انتخاب رئیسجمهور جدید (حامی استقلال) تایوان است.
از سوی دیگر، تایوان با استقرار موشک های ضد کشتی اولتراسونیک و شناورهای گارد ساحلی در سواحل خود پاسخ داده است که به عنوان پاسخی به محاصره یا تهاجم احتمالی چین تلقی می شود. رسانه های دولتی چین نیز از احتمال وقوع چنین درگیری ها خبر داده اند. در واکنش به این حادثه، چین نیز تعداد زیادی نیروی زمینی را به خط ساحلی خود منتقل کرد. از سوی دیگر رسانه های دولتی چین اخیرا مدعی شده اند که این کشور در ماه ژوئن به تایوان حمله خواهد کرد.
این دقیقاً همان چیزی است که جهان و به خصوص تایوانی ها برای مدت طولانی نگران آن بوده اند. اقدامات نظامی چین علیه جزیره تایوان.
در این شرایط، نیروی دریایی ایالات متحده معتقد است که باید قابلیتهای زیردریایی و وسایل نقلیه زیردریایی بدون سرنشین (UUV) خود را بیش از هر زمان دیگری برای مقابله با سیستمهای ضد دسترسی/منع منطقه (A2/AD) چین افزایش دهد.
کاملاً واضح است که با اولین شلیک ناوگان کشورها قبل از همه قدرت ها وارد عمل می شوند. در همین حال، قابلیتهای منطقه A2/AD (A2/AD) چین یک مسئله خواهد بود. زیرا اگر این سیستم ها آنطور که ادعا می شود کار کنند، اساساً ناوهای جنگی آمریکا و متحدانش حرفی برای گفتن نخواهند داشت.
A2/AD: انکار فرافکنی قدرت
مسئله اصلی توانمندسازی است. چگونه یک نیروی نظامی عمدتاً اعزامی مانند ارتش ایالات متحده، نه تنها تنها نیرو و تجهیزات، بلکه محمولههای مخرب را بر روی اهداف دشمن جابهجا میکند، در حالی که این اهداف کاملاً توسط شبکه غیرمتمرکز و یکپارچه موشکها، راکتها و سلاحهای مافوق صوت منطقهای محافظت میشوند؟ سلاح هایی که هزینه ساخت و استقرار آنها در مقایسه با پلتفرم های ایالات متحده و متحدان آن بسیار کم است، اما تجهیزات ایالات متحده را به خوبی ردیابی و هدف قرار می دهند.
نکته کلیدی اینجاست؛ زیرا این سیستم های تسلیحاتی (موشک ها و سلاح های مافوق صوت) مفید نخواهند بود مگر اینکه با مجموعه ای قابل اعتماد از حسگرهای دوربرد برای شناسایی، مکان یابی و ردیابی کشتی های جنگی ایالات متحده همراه شوند.
جدیدترین سلاح آمریکا شگفتی ادغام زیردریایی و ناو هواپیمابر است
به همین دلیل است که چین سلاح های A2/AD خود را به چنین حسگرهایی مجهز می کند. این سیستمهای ردیاب میتوانند تا 1000 کیلومتر از محل خود و با طیف وسیعی از فناوریها، از سیستمهای فناوری پایه (مانند بالنهای مجهز به حسگر که به جو پرتاب میشوند) تا فناوریهای پیشرفته (مانند ماهوارهها برای نظارت) را پوشش دهند. پایه هوش مصنوعی).
در نتیجه، آمریکاییها نه تنها باید یاد بگیرند که از راه دور بجنگند، بلکه باید این کار را به شیوهای مخفیانهتر، سریعتر و ایمنتر انجام دهند. اینجاست که نیروهای زیردریایی آمریکایی اهمیت زیادی پیدا می کنند. توافقنامه زیردریایی هسته ای استرالیا، بریتانیا و ایالات متحده (AUKUS) که در سال 2021 رسمی شد، گام مهمی در این راستا بود.
منبع: سرگرمی روز