دانشمندان مدتهاست در تلاش بودهاند بفهمند که آیا سگها واقعاً معنای کلماتی که ما استفاده میکنیم را میفهمند یا فقط به لحن و نشانههای محیطی توجه میکنند. تاکنون علم نمی تواند پاسخ قطعی به این سوال بدهد.
به گزارش سرگرمی روز، مطالعه جدیدی که روز جمعه در Current Biology منتشر شد، نشان می دهد که شنیدن نام اسباب بازی های مورد علاقه آنها، بخش هایی از مغز سگ را فعال می کند که با خاطرات آن اسباب بازی ها مرتبط است.
لیلا مازاری، یکی از نویسندگان این مطالعه از دانشگاه Jotviós Lorand مجارستان، برای توضیح انگیزه این مطالعه به خبرگزاری فرانسه گفت: «این خیلی واضح نیست که سگ ها معنی «توپ» را بفهمند.
به استثنای چند مورد شناخته شده، سگ ها در آزمایش های آزمایشگاهی که از آنها می خواهند پس از شنیدن نام اشیاء را جستجو کنند، عملکرد خوبی نداشته اند. بسیاری از کارشناسان بر این باورند که چیزی که سگ ها را کنجکاو می کند بیشتر نحوه و زمان صحبت ما است تا کلماتی که استفاده می کنیم.
برای فریاد زدن “برو چوب را بیاور!” و سگی که با موفقیت آن را به ارمغان می آورد به طور قطعی ثابت نمی کند که آنها معنای کلمه “چوب” را درک می کنند.
حتی دانشمندانی که موافق هستند که سگ ها به آنچه ما می گوییم توجه می کنند، می گویند که آنها به اصوات خاصی با رفتار آموخته شده پاسخ می دهند نه اینکه معنی واقعی کلمات را بفهمند (که یک ویژگی منحصر به فرد انسانی است).
در مقاله جدید، Magzary و همکارانش از یک روش غیرتهاجمی برای تصویربرداری از مغز 18 سگی که به آزمایشگاه آنها در بوداپست آورده شده بودند، استفاده کردند.
این آزمایش شامل اتصال الکترودهایی به سر سگ ها برای نظارت بر فعالیت مغز آنها بود. صاحبان سگ از کلمات مرتبط با اسباببازیهایی استفاده میکردند که سگها با آنها بیشتر آشنا بودند (مثلاً «Kun-kun، نگاه کن، توپ!») و سپس همان اسباببازی یا یک اسباببازی نامرتبط را به آنها نشان دادند.
پس از تجزیه و تحلیل ضبطشده، تیم زمانی که سگها اسباببازیهای همسان و نامتناسب را نشان دادند، الگوهای مغزی متفاوتی پیدا کردند.
این روش آزمایشگاهی برای دههها بر روی انسانها از جمله نوزادان مورد استفاده قرار گرفته است و به عنوان مدرکی برای «پردازش معنایی» یا درک معنا پذیرفته شده است.
همچنین مزیت این آزمایش این بود که سگ ها برای اثبات دانش خود مجبور نبودند چیزی بپوشند.
ماریانا باروس، یکی از نویسندگان مقاله، به خبرگزاری فرانسه گفت: “ما این اثر را در 14 سگ از 18 سگ یافتیم، که نشان می دهد تاثیری که در سطح گروه می بینیم فقط به دلیل چند سگ استثنایی نیست.”
هالی روث-گاتریج، یک رفتارشناس سگ در دانشگاه لینکلن بریتانیا که در این تحقیق شرکت نداشت، به خبرگزاری فرانسه گفت که توانایی آوردن برخی اسباببازیها به نام یک ویژگی خاص در نظر گرفته میشود.
او به دو سگ معروف پرورش دهنده کولی اشاره کرد: چیسر که طولانی ترین حافظه ثبت شده را در بین حیوانات دیگر داشت و ریکو که اولین سگی بود که در آزمایش ها اسباب بازی ها را با نام بازیابی کرد.
اما روث-گاتریج گفت که مطالعه جدید «نشان میدهد که حتی اگر سگها آن را از نظر رفتاری نشان ندهند، باز هم طیف وسیعی از نامهای اشیاء را بر اساس پاسخ مغز یاد میگیرند» و افزود که این یافته «یک ضربه دیگر به این تفاوت است و ویژگی های خاص انسان
فدریکو روسانو، دانشمند علوم شناختی در دانشگاه سن دیگو در ایالات متحده، گفت: این مقاله “شواهد بیشتری ارائه می دهد که سگ ها می توانند معنای آنچه را که ما می گوییم بسیار بهتر از آنچه ما فکر می کنیم درک کنند.”
اما همه کارشناسان نظر مثبتی نداشتند. کلاو وین، یک رفتارشناس سگ در دانشگاه ایالتی آریزونا، به خبرگزاری فرانسه گفت که نسبت به این یافته ها تردید دارد.
او میگوید: «من فکر میکنم مشکل این مقاله زمانی است که سعی میکند این ادعای بزرگ را مطرح کند که آنها چیزی به نام «درک معنایی» را در سگها نشان دادهاند. با این حال، او طراحی نوآورانه این آزمایش را به عنوان راهی جدید برای کشف عمیق “واژگان کاربردی” سگ ها ستود.
به عنوان مثال، آقای وین می گوید که باید کلمه “دایره” را جلوی سگش بگوید تا حیوان خانگی خود را برای بیرون رفتن هیجان زده کند. اما او نباید در مقابل همسرش این کار را انجام دهد زیرا او معنای کلمه را فراتر از یک رابطه ساده می فهمد.
وین با اشاره به ایوان پاولوف، دانشمند مشهور روسی که ثابت کرد سگ ها را می توان با صدای زنگی که غذا را نشان می دهد، آموزش داد: «آیا پاولوف از این نتایج شگفت زده می شد؟» او گفت: «من اینطور فکر نمی کنم.
