ماموریت انحراف سیارک در سپتامبر 2022 ممکن است موفقیت بزرگی بوده باشد، اما صدمات جانبی بر مریخ و ساکنان احتمالی آن برای چندین هزار سال تأثیر خواهد گذاشت.
تجزیه و تحلیل جدیدی از زباله های پرتاب شده از سیارک دیمورفوس هنگام برخورد فضاپیمای DART ناسا نشان می دهد که برخی از سنگ ها ممکن است در مسیر برخورد با مریخ بوده باشند و طی چند هزار سال، دهانه های برخوردی جدیدی را در این سیاره ایجاد کنند. .
در حال حاضر، به نظر نمیرسد مشکل بزرگی باشد، زیرا هیچ انسانی در مریخ زندگی نمیکند که نگران پرتاب سنگ باشد. اما اگر مدار صخرهها مانند مریخ باشد، ماموریتهای سرنشیندار آینده با مشکل نگرانکنندهای مواجه خواهند شد.
ماموریت DART از نظر مفهومی ساده بود. دیمورفوس و دیدیموس یک جفت سیارک دوتایی با دوره مداری شناخته شده هستند. ناسا با پرتاب یک فضاپیما به سمت یک سیارک کوچکتر به نام دیمورفوس و اندازه گیری تغییرات مداری آن، توانست روشی برای دفاع از سیاره را تمرین کند. در این روش، برای منحرف کردن سیارکی که ممکن است در مسیر برخورد خطرناک با زمین باشد، میتوانیم مدتها پیش به یک جسم سنگین برخورد کنیم. اما برای اجرای این روش به زمان کافی برای برنامه ریزی و اجرای ماموریت نیاز خواهیم داشت.
اما مانند اکثر سیارک ها، دیمورفوس سنگ جامد نیست. بیشتر سیارکها ساختار تودهای دارند و ذرات آنها با چسبندگی ضعیف به هم متصل میشوند. برخورد فضاپیما با این توده فضایی، انبوهی از سنگریزه و غبار سیارکی را به فضا پرتاب کرد. ممکن است بپرسید در جریان این برخورد چه اتفاقی برای سنگ های باقی مانده در فضا افتاده است؟ دو ستاره شناس به نام های مارکو فنوچی از آژانس فضایی اروپا و آلبینو کاربونیانی از موسسه ملی اخترفیزیک ایتالیا در مقاله ای در مجله ماهانه انجمن سلطنتی اخترشناسی به این سوال پاسخ دادند.
محققان به طور خاص بر روی 37 سنگ یافت شده توسط تلسکوپ فضایی هابل، در اندازه های 4 تا 7 متر (13 تا 23 فوت) تمرکز کردند. نگران نباشید، مشکل زمین را تهدید نمی کند. فقط برخی از سنگ ها به زمین نزدیک می شوند، اما به اندازه ای نزدیک هستند که خطرناک باشند. اما چهار سنگ به اندازهای نزدیک میشوند که مستقیماً به مریخ برخورد کنند، دو تا در 6000 سال و دو تا در 15000 سال.
بر خلاف زمین، مریخ دارای اتمسفر نازکی است و هیچ سپری برای محافظت در برابر این سنگ های نسبتا کوچک (در مقیاس نجومی) ندارد! بر اساس محاسبات ستاره شناسان، صخره ها مستقیماً به صورت یک تکه به پایین سقوط می کنند و دهانه های کوچکی به عرض 300 متر (984 فوت) حفر می کنند. سطح مریخ پوشیده از سنگها و دهانههای برخوردی است، بنابراین، مگر اینکه در چند هزار سال آینده اتفاق شگفتانگیزی رخ دهد، این برخوردها واقعاً دنیای کسی را تکان نخواهد داد.
اما یافتهها از کار قبلی تیم حمایت میکنند، که نشان میدهد برخی از شهابسنگهایی که در گذشته به زمین برخورد کردهاند احتمالاً از برخورد سیارکها در محیط نزدیک به زمین آمدهاند. به هر حال ما واقعا برای مریخ متاسفیم. اگر می خواهی مقابله کنی، به سمت ما سنگ پرتاب کن!
