فناوری و تکنولوژی

نوع صحبت عجیب نئاندرتال‌ها

خرید فالوور از سایت اینبو

نئاندرتال ها نزدیک ترین خویشاوندان انسانی ما بودند و از نظر تشریحی بسیار شبیه انسان های امروزی بودند. زبان نئاندرتال یکی از قدیمی ترین سوالات در تحقیقات تکاملی بشر است آیا نئاندرتال ها می توانستند صحبت کنند؟ شواهد به این سوال پاسخ مثبت می دهند، اما برای اطمینان از این پاسخ، تمایز بین گفتار و زبان بسیار مهم است، زیرا گفتار به توانایی تلفظ شفاهی صداها و کلمات اشاره دارد، اما زبان بسیار پیچیده تر است.

به گزارش ایلنا، برخی مطالعات نشان می دهد که گفتار مدت ها قبل از خردمندان و نئاندرتال ها در درخت تکاملی بین 400 تا 800 هزار سال پیش به دست آمده است.

آندری ویشسکی، عصب‌شناس دانشگاه بوستون، به لایو ساینس گفت: «قبل از اینکه انسان‌های مدرن از نئاندرتال‌ها فاصله بگیرند، آخرین جد مشترک از قبل گفتار مفصلی داشت.

او معتقد است که یکی از قانع‌کننده‌ترین شواهد برای حمایت از این نظریه این است که انسان‌های مدرن و نئاندرتال‌ها دو جهش تکاملی در ژنی به نام FOXP2 دارند. این ژن در کنترل ماهیچه های دهان و صورت که به تولید گفتار کمک می کنند، نقش دارد. جهش در FOXP2 می تواند باعث نقص زبان در انسان شود. این نشان می دهد که نئاندرتال ها می توانستند حرکات مربوط به گفتار را انجام دهند. اما زبان چطور؟

ویشسکی و همکارانش با مطالعه انسان‌های دارای اختلال زبانی مدرن اظهار می‌کنند که انسان‌ها از طریق سه فنوتیپ متمایز در درک زبان تکامل یافته‌اند. پیشرفته ترین فنوتیپ، فنوتیپی که بیشتر مردم از آن استفاده می کنند، زبان نحوی است. او گفت که زبان نحوی روایت های پیچیده را منتقل می کند، از ضمایر ملکی استفاده می کند و شامل زمان های فعل و حروف اضافه می شود.

یک فنوتیپ کمتر پیچیده درک زبان، به نام تغییر زبان، شامل درک رنگ ها، اندازه ها و اعداد است. او گفت که کمترین پیچیدگی فنوتیپ برای درک زبان فقط شامل درک دستورات است.

او گفت که فنوتیپ درک زبان فرمان احتمالاً در اوایل تاریخ تکامل ما تکامل یافته است، بلافاصله پس از جدا شدن دودمان انسان از دودمان شامپانزه ها در شش میلیون سال پیش. این محقق معتقد است که زبان اصلاح شده به تدریج 3 میلیون سال بعد، زمانی که انسان شروع به ساخت ابزار سنگی کرد، توسعه یافت و تنها 70000 سال پیش زبان نحوی به دنبال آن قرار گرفت.

به گفته ویشسکی، «بنابراین نئاندرتال‌ها احتمالاً مانند ما صحبت می‌کردند، اما فنوتیپ زبانی اصلاح‌کننده‌ای داشتند. او گفت: “در واقع، نئاندرتال ها ممکن است مانند یک کودک 3 ساله صحبت کرده باشند – گفتار خوبی بیان شده اما درک زبان نحوی ندارند.”

برخی از مطالعات فسیلی نیز از این ایده حمایت می کنند که نئاندرتال ها دارای زبان بودند. به عنوان مثال، در یک مطالعه در سال 2021 در ژورنال Nature Ecology & Evolution، محققان در یک مطالعه در سال 2021 با استفاده از توموگرافی کامپیوتری با وضوح بالا استخوان های مرتبط با شنوایی دریافتند که نئاندرتال ها و انسان های مدرن نسبت به سایر گونه های اولیه حساس تر بودند. آنها برخی صداها در محدوده فرکانس زبان گفتاری دارند.

رولف کوام، دیرینه‌انتروپولوژیست در دانشگاه بینگهامتون نیویورک و یکی از نویسندگان این مطالعه، به LiveScience گفت که به نظر می‌رسد در توانایی‌های شنوایی بین نئاندرتال‌ها و انسان‌های خردمند و احتمالاً توانایی‌های زبانی همگرایی وجود دارد. از آنجایی که نگهداری از اندام های حسی از نظر انرژی پرهزینه است، بیشتر موجودات زنده توانایی های حسی را توسعه نمی دهند که از آنها استفاده نمی کنند. بر اساس این نظریه، اگر نئاندرتال ها شنوایی انسان مدرن داشتند، احتمالاً می توانستند گفتار انسان مدرن را درک کنند و در نتیجه نوعی زبان داشته باشند.

کوام، با این حال، اعتراف می کند که در مورد توانایی های زبانی نئاندرتال ها تردید دارد. به عنوان مثال، برخی از مطالعات فسیلی – مانند مطالعاتی که به استخوان هیوئید در گردن می پردازند، که در تولید گفتار نقش دارد – بی نتیجه هستند. کوام گفت، با این حال، احتمالاً اکثر کارشناسان می‌گویند که نئاندرتال‌ها توانایی تکلم دارند.

بدون شک نئاندرتال ها سیستم ارتباطی بسیار پیچیده تر از هر میمون یا نخستی زنده ای داشتند.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا