چرا با افزایش سن بافت استخوانها تغییر میکند؟

معمولاً در سن 30 سالگی، فعالیت سلول های “استئوبلاستیک” بیشتر می شود. این بدان معنی است که ما بیشتر از آنچه که از دست می دهیم، استخوان جدید می سازیم.
به گزارش سرگرمی روز، سلول های خاصی در استخوان های ما به نام «استئوبلاست» وجود دارد که بافت استخوانی جدیدی را تشکیل می دهند.
در پایان چرخه زندگی اسکلت ما، سلول های دیگری به نام استئوکلاست ها وجود دارند که بافت استخوانی قدیمی و آسیب دیده را حل می کنند تا بتوان آن را با بافت جدید و سالم تر جایگزین کرد.
یک عامل کلیدی در سلامت استخوان، متعادل کردن فعالیت این دو نوع سلول است. یعنی اگر فعالیت آنها متعادل باشد، تغییری در بافت استخوانی ایجاد نمی شود و بافت استخوانی جدید به طور مرتب جایگزین بافت قدیمی می شود.
به طور معمول، در سن 30 سالگی، فعالیت سلول های “استئوبلاستیک” بیشتر است. این بدان معنی است که ما بیشتر از آنچه که از دست می دهیم، استخوان جدید می سازیم.
در واقع، در این سن، سلولهای استئوبلاستیک بافت استخوانی جدیدی میسازند، استخوان موجود را بازسازی میکنند، و استخوان آسیبدیده را با استفاده از موادی که از ترکیبی از کلسیم، کلاژن و سایر مواد تشکیلدهنده توده استخوانی ما ساخته شدهاند، ترمیم میکنند.
اما وقتی به سن 35 سالگی می رسیم، با شروع فعالیت سلول های “استئوکلاست”، تراکم استخوان ها و کیفیت آنها شروع به کاهش می کند و این کار منجر به از بین رفتن کمتر از 1٪ از بافت استخوانی بدن در سال می شود. .
این وضعیت در زنان پس از یائسگی به شدت تشدید می شود، زیرا در آن زمان سطح استروژن تولید شده توسط بدن به شدت کاهش می یابد.
به نظر می رسد افت سطح استروژن باعث کاهش تعداد استئوبلاست ها و افزایش طول عمر استئوکلاست ها می شود و به همین دلیل سلول های گروه دوم برای مدت طولانی تری فعال می مانند.
وضعیت «استئوپنی» زمانی رخ میدهد که سطح خاصی از تراکم استخوان از بین برود و اگر تراکم استخوانهای قسمتی از بدن به حدی کاهش یابد که استخوانها به راحتی میشکنند، این حالت به «پوکی استخوان» تبدیل میشود.
متأسفانه، پوکی استخوان قبل از وقوع هیچ علامتی از خود نشان نمی دهد و معمولاً زمانی که یک زن قبلاً استخوانی را شکسته و سپس پزشک دستور معاینه استخوان را می دهد، «به طور تصادفی» تشخیص داده می شود.
همه زنان مبتلا به استئوپنی به پوکی استخوان مبتلا نمی شوند. اگرچه احتمال در میان آنها زیاد است.
در این میان، به گفته کارشناسان، سیگار کشیدن و مشکلاتی مانند بیماری تیروئید و دیابت نیز می تواند منجر به تبدیل «استئوپنی» به پوکی استخوان شود. برخی داروها مانند استروئیدها نیز می توانند بر تراکم استخوان تأثیر بگذارند.
مانند تمام اقدامات پیشگیرانه، هرگز برای مراقبت از استخوان های خود زود نیست. یک راه مهم برای محافظت از استخوان ها، خوردن یک رژیم غذایی متعادل، متنوع و سرشار از کلسیم است.
اگر محصولات لبنی (شیر، تخم مرغ، پنیر) مصرف می کنید، احتمالاً کلسیم کافی دریافت می کنید. با این حال، اگر گیاهخوار هستید یا لبنیات مصرف نمی کنید، ممکن است نیاز به مصرف مکمل ها برای افزایش سطح کلسیم خود داشته باشید.
اما کلسیم به تنهایی نیازهای استخوان های ما را تامین نمی کند. بدن ما همچنین نیاز به تولید ویتامین D از طریق قرار گرفتن در معرض نور خورشید دارد.
اگرچه کلسیم و ویتامین D برای سلامت استخوانها مهم هستند، اما ورزش، بهویژه فعالیتهایی که بر استخوانها فشار وارد میکنند، مانند تمرینات مقاومتی پیشرونده، میتوانند با تحریک فعالیت استئوبلاستها از ابتلا به پوکی استخوان جلوگیری کرده و آن را به تاخیر بیندازند.
این باعث افزایش سرعت تشکیل استخوان جدید و تغییر ساختار کلاژن در استخوان ها می شود که همگی باعث افزایش استحکام اسکلتی می شوند.
علاوه بر این، مطالعات نشان میدهد که تمرینات مقاومتی، که باعث افزایش قدرت عضلانی و بهبود تعادل میشود، به ما کمک میکند تا وضعیت بدنی سالمتری داشته باشیم و خطر کلی سقوط و شکستگی را کاهش دهیم.
البته باید توجه داشت که بعد از یائسگی، اثربخشی ورزش و افزایش سطح مواد معدنی مورد نیاز استخوان ها به شدت به دسترسی کافی به کلسیم و ویتامین D بستگی دارد، بنابراین مصرف مکمل ها به شدت توصیه می شود.
همچنین داروهای مختلفی وجود دارند که می توانند پوکی استخوان را درمان یا کند کنند. به همین دلیل، استروژن به عنوان بخشی از درمان جایگزینی هورمون (درمان توصیه شده برای پیشگیری از پوکی استخوان در زنان یائسه، به ویژه آنهایی که نارسایی زودرس تخمدان دارند) توصیه می شود.