چرا وقتی سرگرم هستیم زمان زود میگذرد؟

مطالعه جدیدی که توسط محققان دانشگاه نوادا، (UNLV) انجام شده است. تعیین می کند که مغز ما گذر زمان را چگونه درک می کند.
برخی از ما معتقدیم که مغزمان زمان را همگام با ساعت ردیابی می کند و هر ثانیه را در حین گذرش شمارش می کند. اما این درست نیست. تحقیقات جدید نشان می دهد که درک ما از زمان بر اساس یک ساعت دقیق نیست، بلکه بر اساس تجربه ما است.
درک مغز از زمان
محققان الگوهای فعالیت مغز را تجزیه و تحلیل کردند و دریافتند که تعداد تجربیاتی که ما داریم بر درک ما از زمان تأثیر می گذارد. همچنین، انجام سریعتر یک فعالیت بر نحوه ثبت گذر زمان توسط مغز تأثیر میگذارد.
محققان می گویند ما زمان را در تجربیات و اتفاقاتی که برایمان می افتد بیان می کنیم. وقتی حوصلهمان سر میرود، زمان به کندی میگذرد، زیرا هیچ کاری انجام نمیدهیم و هیچ اتفاقی نمیافتد. برعکس، زمانی که چیزهای زیادی در جریان است، هر یک از این فعالیت ها مغز ما را به جلو می راند. بنابراین هر چه بیشتر فعالیت کنیم و اتفاقات بیشتری برایمان بیفتد زمان سریعتر می گذرد.
در این مطالعه از اسکنهای مغزی استفاده شد که بر روی قشر کمربندی قدامی (ACC)، بخشی از مغز که فعالیت را نظارت میکند و تجربیات حیاتی را دنبال میکند، متمرکز بود. محققان جوندگان را مجبور به انجام حرکات تکراری کردند و الگوهای مغز آنها را تجزیه و تحلیل کردند. برخی از جوندگان مجبور شدند بیش از 200 بار به یک درخواست پاسخ دهند.
محققان قبلاً از تحقیقات قبلی میدانستند که هر زمان که یک حرکت تکراری انجام میدهیم، الگوهای مغز مشابه هستند، اما دقیقاً نه، الگوها گاهی اوقات کمی متفاوت هستند. سوال بزرگی که در ذهن نویسندگان این مطالعه وجود دارد این است که آیا این تفاوت های جزئی در تغییرات الگوی مغز با عملکرد حرکت اول در مقابل حرکت 200 مطابقت دارد یا خیر.
حس زمان
نتایج نشان می دهد که صرف نظر از سرعت حرکت همراه با پیشرفت کار، فعالیت مغز از شروع کار تا پایان آن به طور قابل توجهی تغییر می کند. این الگوها هنگام تجزیه و تحلیل با مدل یادگیری ماشینی ثابت ماندند، و نشان می دهد که تجربیات در طول زمان منجر به تغییراتی در فعالیت عصبی می شود. برای بررسی این مشکل، از دو کارگر کارخانه استفاده شد و وظیفه ساخت 100 ابزارک داده شد. یکی 30 دقیقه و دیگری 90 دقیقه.
زمان صرف شده برای تکمیل کار تاثیری بر الگوهای مغزی نداشت. مغز یک ساعت نیست، مانند یک شمارنده عمل می کند. مغز ما یک «احساس» برای زمان ثبت میکند، و برای درک بهتر موضوع، باید بین ساخت ویجت 85 و ویجت 60 تفاوت قائل شویم، نه لزوماً تفاوت بین #85 و #88.
نتایج مطالعه کاربردهای عملی مدیریت ادراک زمان را در زندگی روزمره نشان می دهد. به عنوان مثال، اگر بخواهیم چیزی را به خاطر بسپاریم، ممکن است از کاهش سرعت و استراحت بین فعالیت ها سود ببریم. برعکس، درگیر شدن در فعالیتهای متوالی و سریع میتواند به ما در درک سریعتر فعالیت کمک کند و هر چه بیشتر کار کنیم، زمان سریعتر میگذرد.
مقیاس های زمانی در قشر سینگولیت قدامی
این مطالعه یکی از تعدادی از مطالعاتی است که مقیاس های زمانی رفتاری را در ACC، ناحیه ای از مغز که در اختلالات روانپزشکی مختلف دخیل است، بررسی می کند. ACC مدتهاست که با کمک به مردم در سازماندهی رویدادها یا وظایف، مانند دنبال کردن دستورالعملها، مرتبط بوده است. محققان بر این باورند که یافتههای آنها در مورد چگونگی درک ما از گذشت زمان ممکن است بینشی در مورد شرایطی ارائه دهد که در آن درک زمان اغلب تحریف میشود، مانند بیماری آلزایمر.
این بخشی از مغز است که ما برای به خاطر سپردن چیزهایی مانند گفتگوی شام از آن استفاده می کنیم. در جریان گفتگو فکر کنید و می توانید آنچه را که قبل و بعد از شام اتفاق افتاده است به یاد بیاورید. اما جدا کردن یک جمله از جمله دیگر در حافظه شما غیر ممکن است. با این حال، شما می دانید که مثلاً هنگام خوردن دسر در مورد چه موضوعی صحبت کرده اید و در پایان دسر چه موضوعی برای گفتگو بوده است.
در نهایت، درک اینکه چگونه مغز زمان را تجزیه و تحلیل می کند، ممکن است افراد را قادر سازد تا با مشاهده درک زمان به عنوان یک فرآیند فیزیکی، سلامت روان خود را مدیریت کنند. وقتی همه چیز سریعتر پیش میرود، ما تمایل داریم فکر کنیم که سرگرمکنندهتر و گاهی خستهکنندهتر است. اما لازم نیست آن را یک تجربه صرفاً روانی، سرگرم کننده یا طاقت فرسا بدانیم. در عوض، اگر به آن به عنوان یک فرآیند فیزیکی نگاه کنید، می تواند مفید باشد.
منبع: سرگرمی روز