کدام داروها باعث معده درد میشوند؟

درد یا ناراحتی معده همراه با دارو یک مشکل رایج است. برای برخی افراد، برخی از داروهای تجویزی یا بدون نسخه (OTC) می توانند این عارضه جانبی را داشته باشند.
به گزارش رویداد 24، اگر به بیماری التهابی روده (IBD) مبتلا هستید، مهم است که از مصرف داروهایی که میتوانند باعث این نوع مشکلات معده شوند، اجتناب کنید.
در این مقاله برخی از داروهای تجویزی و بدون نسخه که به احتمال زیاد باعث درد و ناراحتی معده می شوند، بحث می شود.
مسکن و ضد تب
برخی از انواع مسکن ها در صورت مصرف مکرر یا در دوزهای بالا باعث تحریک معده می شوند.
داروهای NSAID
داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) برای دردهای روزمره استفاده می شوند و می توان آنها را بدون نسخه خریداری کرد. در دسترس بودن و محبوبیت آنها احتمالاً به همین دلیل است که آنها همچنین شایع ترین علت تحریک معده مرتبط با مصرف مواد مخدر هستند. NSAID ها بر پوشش معده به نام موکوس تأثیر می گذارند و با از بین بردن ترکیباتی به نام پروستاگلاندین، درد و التهاب را کاهش می دهند. پروستاگلاندین ها در فرآیند التهابی نقش دارند. بدون آن، سطح درد و التهاب کاهش می یابد. با این حال، پروستاگلاندین ها کلید دیگری برای فرآیند مهم در معده هستند: ایجاد و حفظ مخاط محافظ.
پوشش حاوی سلول هایی است که مخاط تولید می کنند، ماده ای به رنگ سفید مایل به زرد که معده را می پوشاند و از آن در برابر شیره های گوارشی محافظت می کند. NSAID ها با تولید مخاط تداخل می کنند که منجر به ضعیف شدن لایه مخاطی می شود. این نازک شدن پوشش باعث می شود که آنزیم های گوارشی معمولی پوشش معده را تحریک یا ملتهب کنند. هنگامی که در پوشش معده التهاب وجود داشته باشد، گاستریت نامیده می شود و زمانی که التهاب پیشرفت کند، می تواند منجر به خونریزی، زخم (زخم در پوشش معده) یا به ندرت سوراخ شدن معده شود.
برخی از افراد پس از مصرف NSAID ها در معرض خطر بیشتری برای تحریک معده هستند. این شامل افراد مسن یا کسانی است که سابقه مشکلات معده دارند. افراد مسنی که به طور منظم از NSAID ها برای درد و التهاب ناشی از آرتریت یا سایر بیماری ها استفاده می کنند، در معرض خطر تحریک معده هستند. سابقه زخم معده یا گاستریت نیز با خطر بالاتر عوارض پس از استفاده از NSAID همراه است. در برخی موارد، می توان داروهایی تجویز کرد که می تواند پوشش معده را از اثرات منفی NSAID ها محافظت کند.
استامینوفن
تیلنول (استامینوفن) یک مسکن جایگزین OTC است. این دارو یک NSAID نیست، بنابراین کمتر احتمال دارد که باعث تحریک معده شود. با این حال، برخی تحقیقات نشان می دهد که افرادی که دوزهای بالاتر تیلنول مصرف می کنند ممکن است مشکلات معده را نیز تجربه کنند. نکته مهم این است که دوزهای بالای تیلنول نیز با سمیت کبدی مرتبط است. به این دلایل، همیشه باید کمترین دوز موثر تایلنول را مصرف کنید و هرگز از دوز ذکر شده در بسته تجاوز نکنید.
آنتی بیوتیک ها
آنتی بیوتیک ها می توانند تعادل طبیعی باکتری ها را در معده شما مختل کنند. همه آنتی بیوتیک ها به طور بالقوه می توانند باعث مشکلات معده مانند حالت تهوع و درد شوند. بیشتر اوقات این علائم موقتی هستند. استفاده از برخی آنتی بیوتیک ها، به ویژه پنی سیلین ها و سفالوسپورین ها، می تواند باعث رشد بیش از حد باکتری Clostridioides difficile شود.
آنتی اسیدها
برخی از آنتی اسیدها حاوی هیدروکسید آلومینیوم به عنوان یکی از مواد اصلی فعال هستند. آنتی اسیدها برای مدت زمان کوتاهی، 30 تا 60 دقیقه، عمل می کنند. با تولید اسید معده بیشتر، پس از از بین رفتن اثر بازگشتی احتمالی وجود دارد. داروهای حاوی این دارو در صورت مصرف طولانی مدت نیز می توانند منجر به یبوست شوند. آنتی اسیدها همچنین می توانند تخلیه معده را به تاخیر بیندازند. تاخیر در تخلیه معده به این معنی است که عضلات معده کند می شوند و غذا آنطور که باید از معده خارج نمی شود. در افراد مبتلا به گاستروپارزی، اختلالی که باعث می شود معده به آرامی تخلیه شود، داروهایی که این اثر تاخیری را افزایش می دهند می توانند مشکلات قابل توجهی ایجاد کنند.
مکمل های آهن
مکمل های آهن وقتی با معده خالی مصرف شوند بهتر جذب می شوند. با این حال، ممکن است در برخی افراد باعث مشکلات معده شود. گاستریت قرص آهن یک عارضه نادر اما بالقوه جدی مکمل آهن است. اعتقاد بر این است که مکمل های آهن می توانند در بدن اکسید شوند و باعث آسیب به معده و مری شوند.
داروهای ضد اسهال
داروهای ضد اسهال شامل داروهای بدون نسخه حاوی بیسموت ساب سالیسیلات مانند پپتو بیسمول، ماالوکس و کائوپکتات است. انواع دیگر داروهایی که ممکن است برای درمان اسهال استفاده شوند عبارتند از:
متاموسیل (پسیلیوم)
ایمودیوم (لوپرامید)
ایمودیوم (سایمتیکون) بسیاری از علائم را تسکین می دهد
داروهای آنتی کولینرژیک
داروهای آنتی کولینرژیک برای درمان افسردگی، اختلالات خواب و بی اختیاری استفاده می شود. آنها همچنین می توانند به تسکین درد مرتبط با حساسیت احشایی یا درد عملکردی شکم کمک کنند، که درد مزمن یا عود کننده معده است که ناشی از هیچ ناهنجاری فیزیکی نیست. برخی از داروهای این دسته عبارتند از داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای، باربیتورات ها، شل کننده های عضلانی و بنزودیازپین ها. این دسته همچنین شامل آنتی هیستامین معمولی بدون نسخه بنادریل (دیفن هیدرامین) می شود.
مسدود کننده های H2
آنتاگونیست های گیرنده H2 برای درمان بیماری ریفلاکس معده به مری (GERD) استفاده می شود. برخی از این داروها می توانند تخلیه غذا از معده را به تاخیر بیندازند. با این حال، سایر آنتاگونیست های گیرنده H2 ممکن است اثر معکوس داشته باشند و سرعت تخلیه غذا از معده را افزایش دهند. اثرات دقیق داروهای فردی هنوز در حال بررسی است.