مجله Plos One اخیراً مطالعه ای را منتشر کرده است که متعلق به یکی از اکتشافات جدید دانشمندان در تاریخ اقیانوس ها است.
به گزارش فارس، ماهی Oncorhynchus Rastrosus، گونه غول پیکری از خانواده ماهی قزل آلا که چندین میلیون سال پیش در شمال غربی آمریکای شمالی زندگی می کرد، دارای یک جفت دندان جلویی بود که مانند عاج از کناره های دهان بیرون زده بود.
اعتقاد بر این است که طول این ماهی غول پیکر به 2.7 متر می رسد. در ابتدا، محققان تصور می کردند که دندان های جلویی بزرگ این ماهی مانند دندان های نیش به عقب، به سمت دهان برگشته است. این تصور بیشتر به این دلیل است که دندان های فسیل شده جدا از بقیه جمجمه پیدا شده اند.
اگرچه کاربردهای بالقوه این دندان های عجیب هنوز به طور کامل شناخته نشده است، محققان بر این باورند که این ماهی ممکن است از آنها برای جنگیدن یا به عنوان ابزاری برای کندن لانه در کف دریا استفاده کرده باشد. دانشمندان خاطرنشان می کنند که ممکن است از دندان ها برای اهداف مختلف استفاده شده باشد، اما احتمالاً دندان ها برای
طعمه استفاده نمی شود.
کارن کلاسون، محقق ارشد، پروفسور آناتومی در کالج پزشکی فیلادلفیا، می‌گوید: «ما برای دهه‌ها می‌دانستیم که این قزل‌آلای منقرض شده از مرکز اورگان، بزرگ‌ترین ماهی بودند که تاکنون زندگی کرده‌اند. اکتشافاتی مانند اکتشاف ما نشان می دهد که آنها احتمالا غول های مهربانی نبوده اند. این دندان های عاج مانند بزرگ برای دفاع در برابر شکارچیان، رقابت با ماهی قزل آلا و در نهایت برای ساختن لانه هایی برای محافظت استفاده می شد.
برایان سیدلاوسکاس، استاد دانشگاه ایالتی اورگان، می‌افزاید: «ما همچنین تأیید می‌کنیم که هم زن و هم مرد دندان‌های بزرگ و عاج مانند داشتند.
