گنج داریوش سوم هخامنشی؛ گنجینهای عظیم که هنوز پیدا نشده است
گنجینه داریوش سوم هخامنشی که قرار بود برای جمع آوری ارتشی عظیم مورد استفاده قرار گیرد، یکی از بزرگترین گنجینه های گمشده ایران به شمار می رود.
به گزارش گجت نیوز، زمانی که اسکندر مقدونی سرزمین های پادشاهی هخامنشی را فتح کرد و غنائم شوش، عیسی (شهری در ترکیه امروزی)، دمشق و پارسا (تخت جمشید) را تصرف کرد، بخش مهمی از پادشاهی جمشید را به دست آورد. گنج هخامنشی; اما آنچه به عنوان گنجینه داریوش سوم در دل تاریخ گم شده است، شاید یکی از بزرگترین و ارزشمندترین گنجینه های ایران باشد.
گنجینه داریوش سوم هخامنشی کجاست؟
اگر از خود بپرسید بزرگترین گنج گمشده ایران چیست و متعلق به چه دوره ای است؟ پاسخ احتمالی به این سوال ممکن است گنج اسرارآمیز و گمشده داریوش سوم، آخرین پادشاه هخامنشیان باشد.
شکی نیست که اگر داستان گنج آخرین پادشاه هخامنشی حقیقت داشته باشد، این گنج می تواند یکی از مهم ترین و ارزشمندترین گنجینه های ایران باشد.
گنج داریوش ثروت تاریخی سلسله هخامنشی بود که در طول سالیان متمادی جمع آوری شده بود و اگرچه اسکندر بخش هایی از آن را به دست گرفت، اما داریوش سوم بیشتر آن را در طول پرواز خود به همراه داشت تا ارتش بزرگی را برای مقابله با اسکندر تشکیل دهد. .
داریوش سوم کیست و چگونه پادشاه شد؟
داریوش سوم معروف به داریوش آخرین پادشاه امپراتوری هخامنشی بود که از 336 تا 330 قبل از میلاد سلطنت کرد. او پسر آرشام و سیسی گامبیس و آخرین پادشاه رسمی هخامنشیان بود.
داستان داریوش سوم در زمان اردشیر سوم آغاز می شود. طبق اسناد تاریخی، در زمان آغاز سلطنت اردشیر سوم و تصمیم او برای حذف سایر شاهزادگان رقیب، خبری از داریوش نبود و شاید این بدان معنا باشد که نقش و رتبه داریوش در آن زمان چندان مهم نبوده است.
با این وجود، شاهزاده جوان هخامنشی در نبرد با کادوس، استعداد خود را به اثبات رساند. به گونه ای که اردشیر سوم داریوش را شجاع ترین ایرانیان خواند و او را به عنوان ساتراپ ارمنستان برگزید.
اما بعدها باگواس، وزیر اعظم دربار هخامنشی، اردشیر سوم را مسموم کرد و پسرش ارشک را بر تخت نشاند. دیری نگذشت که وزیر خائن، ارشک را مسموم کرد و تصمیم گرفت داریوش، ساتراپ ارمنستان را بر تخت سلطنت بنشاند تا بتواند با او بازی کند و او را کنترل کند. اما باگواس به خواسته خود نرسید و این داریوش سوم بود که وزیر خیانتکار را کشت.
در سال 330 قبل از میلاد، زمانی که پادشاهی هخامنشی پس از دو شکست متوالی در نبرد با اسکندر در خطر سرنگونی توسط ارتش مقدونی بود، داریوش تصمیم گرفت ارتش بزرگ دیگری را در هگمتانه در ماد تشکیل دهد تا با اسکندر بجنگد. اما حمله اسکندر به این سرزمین نقشه داریوش را باطل کرد و به همین دلیل شاهنشاه به همراه برادرزاده خود به نام بسوس و گروهی از اشراف هخامنشی از رئا به سمت شرق حرکت کردند.
بس در راه و اطراف دامگان از ترس مجاورت سپاه مقدونی به شاه خیانت کرد و او را مجروح کرد و به غرب رفت تا به عنوان اردشیر پنجم پادشاه جدید هخامنشیان حکومت کند.
از سوی دیگر اسکندر در همین وضعیت به کاروان داریوش سوم رسید; اما در آن زمان امپراتور مرده بود. پس برای مشروعیت بخشیدن به فتوحات خود ابتدا جسد شاه را با احترام و تشریفات تشییع کرد و سپس به دنبال بسوس یا اردشیر پنجم رفت تا او را مجازات کند.
داستان گنج داریوش سوم چیست؟
بر اساس اسناد تاریخی اسکندر در پارسا حدود 9 هزار تالنت طلا و 40 هزار تالنت نقره به دست آورده است. یک استعداد در استانداردهای وزنی امروزی برابر با 2.26 کیلوگرم است و با این اوصاف باید گفت که اسکندر تنها از یکی از شهرهای بزرگ پادشاهی هخامنشی حدود 1000 تن جواهرات و غنیمت دریافت کرده است.
دیودور سیکولوس، مورخ مشهور یونانی، نوشت که اسکندر پس از فتح ایران، غنایم را بر بیش از 3000 شتر و 10000 جفت قاطر (یعنی 23000 حیوان باربر) بار کرد و به کشور خود برد.
همه اینها اما تنها بخشی از ثروت بیکران پادشاهی هخامنشی بود. زیرا داریوش سوم قبل از ورود اسکندر به ایران با کاروانی از گنجینه های مهم به پایتخت تابستانی قلمرو خود، هگمتانه رفت.
می گویند داریوش سوم قبل از مرگ و احساس خطر دستور داد تمام طلا و نقره و اشیای قیمتی اطراف این شهر را دفن کنند. این امر باعث شد اسکندر پس از تسلط هژمونیک، اثری از گنج بزرگ داریوش سوم پیدا نکند.
به گفته تاریخ پژوهان، گنج داریوش سوم معادل نیمی از ثروت سلسله هخامنشی بود و قرار بود برای بازسازی ایران و تشکیل ارتش بزرگ برای جنگ با اسکندر استفاده شود.
لازم به ذکر است که تمامی تلاش ها برای یافتن گنج داریوش سوم تا به امروز ناموفق بوده و هیچ کس نتوانسته هیچ اثر و نشانه ای از آن پیدا کند.