مطالعات قبلی عملکرد تست های حافظه را بعد از یک چرت و بعد از دوره های بیداری یا کم خوابی مورد بررسی قرار داده اند و یافته ها نشان می دهد که خواب برای حافظه و یادگیری حیاتی است و به تبلور تجربیات جدید به خاطرات ماندگار کمک می کند.
مطالعه جدیدی که در ژورنال نیچر منتشر شده است بررسی می کند که آیا خواب همچنین به دستیابی به “درک جدیدی” از مشکلی که درست قبل از استراحت رخ می دهد کمک می کند.
متخصصان به موش‌ها آموزش دادند تا در مسیری برافراشته با پاداش در دو انتها بدوند و شاهد افزایش فعالیت نورون‌های هیپوکامپ در مغزشان در این فرآیند بودند.
کارشناسان با بررسی نحوه عملکرد این نورون ها به طور متوسط در چندین دور، تخمینی از وسعت فضایی نورون یا منطقه ای در محیط فیزیکی که یک سلول مغزی خاص به آن اهمیت می دهد، به دست آوردند.
به عبارت ساده، آنها تخمین زدند که این جوندگان هنگام خواب کجا خواب می بینند.
یافته‌های آنها نشان می‌دهد که فعالیت عصبی موش‌ها در طول خواب تا حدی پیش‌بینی‌کننده نحوه عملکرد آنها در مسیر مارپیچی پس از بیدار شدن است.
متخصصان خاطرنشان می‌کنند که نمایش‌های فضایی که در مغز موش‌ها هنگام مواجهه با محیط جدید شکل می‌گیرد، تقریباً تا چندین ساعت پس از خواب پایدار است.
اما علاوه بر این، به نظر می‌رسد که نورون‌ها به گونه‌ای عمل می‌کنند که به این جوندگان اجازه می‌دهد وقتی از خواب بیدار می‌شوند، مسیر مارپیچی را بهتر طی کنند.
این بدان معناست که جوندگان نه تنها مکان هایی را که قبلاً در مسیر مارپیچ دیده بودند در خواب می دیدند، بلکه مسیرهای جدید احتمالی را نیز تشخیص می دادند.
به گفته کارشناسان، به نظر می رسد چنین محلی سازی فرآیندی پویا باشد که در آن خواب نقش کلیدی ایفا می کند.
کالب کمر، یکی از متخصصان این دانشگاه گفت: «ما می‌توانیم تغییرات دیگری را ببینیم که در طول خواب اتفاق می‌افتد، و وقتی این حیوانات را برای بار دوم به محیط بازگردانیم، می‌توانیم تأیید کنیم که این تغییرات در واقع بازتابی از کاری است که آنها انجام می‌دهند.» نویسندگان مطالعه آنها در هنگام خواب یاد گرفتند. گویی دومین مواجهه با این فضا در واقع زمانی رخ می دهد که حیوان می خوابد.
