آیا ممکن است یک نفر در این دنیا عمر طولانی داشته باشد و سرحال و سالم بماند؟ اساسا چه اتفاقی خواهد افتاد؟ اگر امام در زمان ظهورش به دنیا آمده باشد و در عین حال شما مشی خود را انجام دهید.
به گزارش اندیشه و فرهنگ خطیب، وی به مناسبت سالروز امامت امام زمان (عج) به این سوال پاسخ داد.
برای رسیدن به پاسخ باید به چند اصل کلی توجه کرد:
طول عمر یکی از شاخه های یک مشکل عمومی تر به نام (زندگی) است. حقیقت و ماهیت زندگی هنوز برای بشر ناشناخته است و شاید بشر هرگز این راز را درک نکند.
انسانی که اینقدر ضعیف است و امر زندگی را به خوبی نمی شناسد و به خصوصیات آن آگاهی کامل و جامع ندارد، چگونه می تواند بحث طول عمر و استبعاد آن را مطرح کند و با شک و تردید به آن نگاه کند؟ اما کیفیت ارتباط و تأثیر و تأثر بر روح و جسم چندان شناخته شده نیست و دانش بشر به حدی نرسیده که بتوان درباره آن قضاوت کرد. اگر معرفت متوجه روح و جسم می شد، جهان ما دید دیگری داشت. ما اطلاعات کم و ناقصی از وجود خود داریم.
اگر به پیری به عنوان یک شرط زندگی نگاه کنیم یا به آن به عنوان یک قانون طبیعی نگاه کنیم که عامل نیستی در بافت ها و اندام های موجودات زنده نهفته است و به مرور زمان چه بخواهد و چه نخواهد به وجود می آورد. موجود زنده تا مرحله فرسودگی و مرگ نه این که این پدیده قابل انعطاف نباشد و در نتیجه تاخیر داشته باشد. بر این اساس دانش بشری در زمینه درمان سالمندی گام های موثری برداشته و همچنان بر روی این معضل مهم کار می کند و زمینه های تخصصی برای این مشکلات ایجاد کرده است.
در پایان قرن نوزدهم، به لطف پیشرفت های علمی، امید به زندگی طولانی تر و بیشتر شد و شاید در آینده ای نه چندان دور این رویای شیرین به واقعیت تبدیل شود.
در مجموع، دانش بشر در زمینه ضد پیری پیشرفت های چشمگیری داشته است، تجربیات جدیدی در رابطه بین تغذیه و پیری کشف کرده و رابطه نزدیکی بین رازهای تغذیه در مقابله با پیری و خستگی ارائه کرده است.
با توجه به مطالب فوق، می توان گفت که عمر طولانی مهدی موعود (عج) جای تعجب ندارد. در امکان علمی و نظری آن شکی نیست. اسرار غذا را با علم خدادادی می داند. هیچ فرد بعدی نیست که با روش های طبیعی و علمی، مدت زیادی در دنیا باقی بماند و آثار فرسودگی از خود نشان ندهد.
اصولاً وجود استثناء در همه چیز از جمله در امور طبیعی دنیا از امور روشن و مسلم است. گیاهان، درختان و موجودات زیادی وجود دارند که در طبیعت می رویند و قدمتی طولانی دارند. در عالم بشریت برای حفظ انسان و حجت خدا به عنوان ذخیره و پشتوانه اجرای عدالت و نفی و نفی ظلم و ستمگر چه است که در عالم انسانی استثنا قائل می شویم. ? و او را موجودی فراتر از عوامل طبیعی و علل آشکار بدانند که قوانین طبیعت در برابر او انعطاف پذیر است و او از آنها پیشی می گیرد؟ این ممکن است، اما طبیعی نیست. به قول علامه طباطبایی:
نوع زندگی امام غایب با ترک عادت [ می‌توان پذیرفت]. البته ترک عادت غیرممکن است و از طریق علم هرگز نمی توان عادت را ترک کرد. زیرا هرگز نمی توان ثابت کرد که علت ها و عواملی که در جهان عمل می کنند، تنها چیزهایی هستند که ما دیده ایم و می شناسیم، و هیچ علت دیگری وجود ندارد که آثار و عملیات آنها را ندانیم یا ندیده باشیم یا درک نکرده باشیم. بنابراین، ممکن است یک فرد یا مردم بشریت وسایل و عواملی داشته باشند که عمر بسیار طولانی، هزار یا چند هزار ساله را برای او تضمین کند.
در طول تاریخ، بسیاری از مقامات مشهور دولتی وجود داشته اند که هر یک از آنها به اندازه مردم عادی زمان خود زندگی کرده اند. واضح ترین و در عین حال مستندترین آن حضرت نوح (علیه السلام) است. قرآن ادعا می کند که او فقط 950 سال پیامبر بوده است، عمرش باید بیشتر از این باشد. داستان حضرت خضر نمونه دیگری از این اصل کلی است.
با توجه به این مصادیق می توان حجت خداوند بر طول عمر را پذیرفت. دلیل احتمال آن وجود طول عمر در تاریخ است که از هزاران سال پیش در مورد آن صحبت شده است.
در کنار همه اینها، اگر از زاویه ایمان به غیب به این پدیده نگاه کنیم، پاسخ همه ایرادات و مشکلات داده می شود. نیازی به فلسفه ورزی و آوردن شواهد دیگر نیست.
تأثير اسباب و عوامل طبيعي به دست خداست: در وجود خدا اثري نيست.
اوست که جام را در دامان سنگ می گیرد، اگر بخواهد چگونه نمی تواند از وجود حجت شیرین خدا محافظت کند و عالم خلقت را نجات دهد؟
کریمی که دنیای بادوامی دارد می تواند هویتی را زنده نگه دارد. به قول شیخ طوسی:
طبق آیه شریفه «یَمْهُ اللَّهُ مَیْشَهُ وَسْتَبُ وَ عَندَهُم الخطاب»، هر گاه مصلحت باشد به زمان دیگری موکول شود، طولانی شدن عمر پیامبر ضروری می شود. این تا آخرین زمان مورد نیاز ادامه دارد. راز آن در دست صاحب علم غیب و امت کتاب است.
خداوندی که در مورد یونس نبی هنگامی که در شکم ماهی بود گفت:
و اگر اوست که مرا ستایش می کند تا روز قیامت در شکم آرام می گیرم (صافات (37) آیه 144).
پس اگر تسبیح نخواند تا روز قیامت در شکم ماهی می ماند.
او بر اساس ولایت و مشیت مطلق خود می تواند مقدمات و عوامل بقای امام زمان (عج) را در این دنیا فراهم کند. آن را تا یک روز خاص نگه دارید.
بر اساس این اصل، عمر طولانی امام در ایمان مسلمانان جنبه اعجاز دارد. قانون معجزات بر قوانین طبیعت در این جهان حاکم است. مثال های زیادی وجود دارد:
دریا برای موسی شکافت. (بقره (2) آیه 50.)
آتش سرد و قوی می شود. (انبیاء (21) آیه 69.)
در مورد عیسی، رومیان مشکوک هستند. آنها فکر می کنند او دستگیر شده است، که او دستگیر نشده است. (نساء (4) آیه 157.)
پیامبر از محاصره قریش که ساعتها او را تعقیب کرده اند خارج می شود. (انفال (8) آیه 30.)
هر یک از این موارد و نمونه های دیگر نشان دهنده بسته شدن یکی از قوانین طبیعت است که به قدرت و لطف خداوند صورت گرفته است. حفظ حجت خدا برای مدت طولانی نیز از مصادیق این اصل کلی و اعتقاد ایمانی است; از این رو حیات حضرت انحصاری ندارد. با دلایل طبیعی، مادی، غیبی و معنوی قابل قبول و اثبات است. برای اطلاعات بیشتر به کتاب های: قاضی جهان اثر ابراهیم امینی، نام موعود اثر مجتبی تنایی، علم موعود و پاسخ به شبهات علی اصغر رضوانی مراجعه کنید.
