بر اساس داده های کاوشگر فضایی Bepi Colombo، مقادیر زیادی گاز از جمله کربن و اکسیژن از جو زهره خارج می شود.
به گزارش مهر به نقل از اسپیس، این اطلاعات در حین عبور فضاپیمای مذکور از کنار زهره به دست آمده است و می تواند اطلاعات محققان را از خروج جوی سیارات مجاور افزایش دهد. علاوه بر این، داده های گفته شده به محققان کمک می کند تا محیط مغناطیسی شکننده زهره را دسته بندی کنند.
زمین سیاره ای با میدان مغناطیسی قوی است که از فرار جو آن به اعماق فضا جلوگیری می کند، اما زهره از خود میدان مغناطیسی پایداری ندارد. زیرا فضای داخلی سردتر سیاره نمی تواند به دور مواد مذاب بچرخد. این چرخش برای ایجاد و حفظ میدان مغناطیسی ضروری است. بنابراین نور خورشیدی که به سیاره کهربایی می تابد، اتم های جوی آن را شارژ می کند، که به نوبه خود جریان های الکتریکی ایجاد می کند که یک مگنتوسفر ناپایدار و وابسته به نور خورشید را تولید می کند.
فضاپیمای Bepi Colombo که متعلق به اتحادیه اروپا است، در آگوست 2021 به مدت 90 دقیقه از این مغناطیس کره عبور کرد تا سرعت خود را به سمت سیاره هدف (عطارد) کاهش دهد و اصلاح کند. محققان داده های مربوط به این رویداد را تجزیه و تحلیل کردند و به اطلاعات ارزشمندی دست یافتند.
به نظر می رسد که ذرات باردار یا یون ها از سیاره فرار کرده اند زیرا نور خورشید حرکت مولکول ها را در جو بسیار تسریع می کند. در واقع سرعت حرکت آنها به قدری زیاد بود که یون ها از گرانش زهره فرار کرده و به فضا رانده شدند.
لینا حدیدی، محقق ارشد این مطالعه می‌گوید: «آنها یون‌های سنگینی هستند که معمولاً به کندی حرکت می‌کنند، بنابراین ما همچنان در تلاش برای درک مکانیسم این رویداد هستیم».
جو غلیظ و جهنمی ناهید مملو از دی اکسید کربن است، اما حاوی مقادیر کمی نیتروژن و گازهای دیگر نیز هست. محققان قبلا می دانستند که ذرات ریز اکسیژن در بخشی از زهره وجود دارد که همیشه شب است. گروه دیگری از محققان همچنین مولکول های اکسیژن را در بخشی از سیاره که همیشه در روز است، در نوامبر گذشته ردیابی کردند.
فضاپیمای Bepi Colombo کم کم به پایان ماموریت 7 ساله خود نزدیک می شود و انتظار می رود در اواخر سال 2025 به عطارد برسد.
