محققان اخترفیزیک به این نتیجه رسیده اند که ابر سیاهچاله در مرکز کهکشان راه شیری در نتیجه برخورد و ادغام دو کهکشان ایجاد شده است.
به گزارش ایرنا، پیدایش ابرسیاهچاله هایی با جرم تا یک میلیون برابر خورشید در مرکز اکثر کهکشان ها همچنان یکی از اسرار بزرگ کیهانی است. اکنون، محققان مرکز اخترفیزیک نوادا در دانشگاه نوادا، لاس‌وگاس (UNLV) به شواهد قانع‌کننده‌ای دست یافته‌اند که نشان می‌دهد ابرسیاهچاله در مرکز کهکشان راه شیری ما، Sagittarius A*، احتمالاً نتیجه یک ادغام کیهانی است. گذشته
این تحقیق که اخیراً در مجله Nature Astronomy منتشر شده است، از مشاهدات اخیر تلسکوپ Event Horizon استفاده کرده است. تلسکوپی که اولین تصویر مستقیم از ابر سیاهچاله کامان A را در سال 2022 ثبت کرد. این تلسکوپ که نتیجه یک همکاری تحقیقاتی جهانی است، داده های هشت رصدخانه رادیویی در سراسر جهان را برای ایجاد یک تلسکوپ مجازی غول پیکر به اندازه زمین همگام می کند. .
در همین حال، اخترفیزیکدانان دانشگاه فوق از داده های این تلسکوپ برای جستجوی شواهدی در مورد چگونگی شکل گیری ابرسیاهچاله Sgr A* استفاده کردند. تصور می شود که ابر سیاهچاله ها یا از تجمع ماده در طول زمان یا از ادغام دو سیاهچاله ایجاد می شوند.
تیم تحقیقاتی دریافتند که خواص غیرعادی ابرسیاهچاله در مرکز کهکشان راه شیری با ادغام عظیم بین دو سیاهچاله به بهترین شکل توضیح داده می شود. یاهان وانگ یکی از اخترفیزیکدانان این دانشگاه در این باره گفت: این کشف راه را برای درک چگونگی رشد و تکامل ابر سیاهچاله ها برای ما هموار می کند.
این محققان با استفاده از شبیه‌سازی‌های پیچیده، نوع برخورد و ادغام را با در نظر گرفتن سناریوهای مختلف با توجه به ویژگی‌های چرخشی ابرسیاهچاله مذکور مدل‌سازی کردند. نتایج این شبیه‌سازی‌ها نشان داد که ادغام با نسبت جرمی 4:1 می‌تواند ویژگی‌های چرخشی مشاهده‌شده توسط تلسکوپ افق رویداد را ایجاد کند. به گفته محققان، این ادغام احتمالا حدود 9 میلیارد سال پیش و پس از ادغام کهکشان راه شیری با کهکشان گایا-انسلادوس اتفاق افتاده است.
ابر سیاهچاله در مرکز کهکشان راه شیری حدود 27000 سال نوری از زمین فاصله دارد و ابزارهای پیچیده ای مانند تلسکوپ افق رویداد تصاویر مستقیمی ارائه کرده اند که به دانشمندان امکان می دهد فرضیه های پیش بینی را آزمایش کنند.
