هنگامی که گروهی از کاوشگران مقبره شاه توت را در سال 1922 باز کردند، مجموعه ای از حوادث منجر به 20 نفر از آنها شد که هر کدام به شیوه ای عجیب کشته شدند. این حادثه به “نفرین توتانخ آمون” معروف شد. اکنون یک دانشمند ادعا می کند که دلیل این راز عجیب را کشف کرده است.
به گزارش روزیاتو، متون مصر باستان تهدید می کردند که هرکس بقایای یک عضو مومیایی شده خانواده سلطنتی را لمس کند در اثر بیماری که هیچ پزشکی نمی تواند آن را تشخیص دهد کشته خواهد شد. با این حال، راس یاران معتقد است که یک علت بیولوژیکی پشت این مرگ‌های مرموز وجود دارد.
هوارد کارتر اولین دانشمندی بود که وارد مقبره توت عنخ آمون شد
این مطالعه نشان داد که مسمومیت ناشی از تشعشعات ناشی از عناصر طبیعی حاوی اورانیوم و زباله های سمی است که عمداً در مقبره مهر و موم شده قرار داده شده بودند.
سطح تشعشع در مقبره توت عنخ آمون به قدری بالاست که هر فردی که با آن تماس پیدا کند احتمالاً دوز کشنده ای از بیماری تشعشع و سرطان دریافت می کند.
فلوس در مطالعه خود نوشت: «جمعیت مصری، چه باستان و چه مدرن، شیوع غیرعادی سرطان خونساز، استخوان/خون/لنفاوی داشتند که علت اصلی شناخته شده آن قرار گرفتن در معرض تشعشعات بود».
قرار گرفتن در معرض این مواد می تواند منجر به انواع خاصی از سرطان شود، مانند سرطانی که باستان شناس جان هوارد کارتر به آن مبتلا شده است. او اولین کسی بود که بیش از 100 سال پیش وارد مقبره پادشاه توتان شد و تابوت حفاظت شده فرعون را در مقابل خود دید.
هوارد کارتر (راست) با لرد کارناروون (سمت چپ) در خارج از مقبره توتانخ آمون در سال 1922 قدم می‌زند.
اعتقاد بر این بود که لرد کارنارون اولین قربانی “نفرین فرعون” برای چندین سال است.
کارتر در سال 1939 پس از یک نبرد طولانی با لنفوم هوچکین، که تصور می‌شود ناشی از مسمومیت با تشعشعات است، درگذشت.
لرد کارناروون، سرمایه‌دار بریتانیایی پروژه و مرد دیگری که پا به این مقبره پر از گنج گذاشت، پنج ماه پس از کشف، بر اثر مسمومیت خونی ناشی از نیش شدید پشه جان خود را از دست دادند. او اولین قربانی نفرین فرعون بود.
ناهار در قبر؛ تمام باستان شناسان حاضر در این عکس در سن 50 سالگی مرده اند
افراد دیگری که در این حفاری شرکت داشتند بر اثر خفگی، سکته مغزی، دیابت، نارسایی قلبی، ذات الریه، مسمومیت، مالاریا و قرار گرفتن در معرض اشعه ایکس جان باختند. همه آنها در سن 50 سالگی مردند.
آرتور ویگل، مصر شناس بریتانیایی که در بازگشایی مقبره توت عنخ آمون نقش داشت، متهم به دامن زدن به افسانه نفرین شد. او به همکارانش گفته بود که کارناروون پس از ورود به مقبره “در عرض شش هفته” خواهد مرد. خود ویگال در سن 54 سالگی بر اثر سرطان درگذشت.
اگرچه ممکن است این مرگ‌ها عجیب تلقی شوند، اما احتمالاً تئوری نفرین با وقایع عجیبی که هنگام باز شدن مقبره رخ داده است نیز تأیید می‌شود.
به گزارش نشنال جئوگرافیک، در حوالی زمانی که حفاران مقبره را باز کردند، قاهره دچار قطعی ناگهانی برق و طوفان شن شد.
در نقطه دیگری از حفاری، سگ محبوب کارناروون ظاهراً زوزه‌ای وحشتناک می‌دهد و ناگهان مرده می‌افتد.
با این حال، این رادیواکتیویته تنها به مقبره پادشاه جوان محدود نمی شود. تحقیقات مدرن سطوح بسیار بالایی از تشعشعات را در مقبره های مصر باستان، تا 10 برابر بالاتر از استانداردهای ایمنی پذیرفته شده تایید می کند.
این مطالعه که در مجله علمی اکتشاف منتشر شده است، توضیح می‌دهد که سطوح بالایی از تشعشعات نیز در ویرانه‌های مقبره‌های پادشاهی قدیم در دو مکان در جیزه و در چندین مقبره زیرزمینی در سقاره ثبت شده است. همین نتیجه در سرتاسر مقبره اوزیریس در جیزه یافت شد.
گلدان هایی حاوی مواد ناشناخته در زیر هرم پله ای یافت شد
مطالعات دیگر به طور مستقیم گاز رادون را در مکان های مختلف مقبره های سقارا اندازه گیری کرده اند.
هزاران گلدان حفاری شده در زیر هرم پله ای در دهه 1960 حاوی بیش از 200 تن مواد ناشناس بود که هنوز شناسایی نشده اند، که نشان می دهد این سموم با بقایای مومیایی دفن شده اند.
