این اختلال در بیماران اوتیستیک باعث می شود که مغز افراد اوتیستیک در زمینه های رفتار اجتماعی و مهارت های ارتباطی به درستی عمل نکند و او را از یادگیری نحوه ارتباط و تعامل اجتماعی با دیگران باز می دارد.
به گزارش سرگرمی روز، کودکان و بزرگسالان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم در ارتباطات کلامی و غیرکلامی، مهارت های شناختی معمول، رفتار اجتماعی، فعالیت های سرگرم کننده و بازی مشکل دارند.
477 نفر مبتلا به اختلال اوتیستیک تحت پوشش بهزیستی استان اصفهان
ناصر چاوشی مدیرکل بهزیستی استان اصفهان با بیان اینکه اختلال اوتیسم یکی از گروه های هدف است، اظهار کرد: طیف اوتیسم یا انزوا یک اختلال عصبی است که در تعاملات اجتماعی، ارتباطات کلامی و غیرکلامی، حضور مشکلات جدی دارد. رفتارهای تکراری و محدود شدن علایق در فرد، واکنش‌های غیرعادی به محرک‌های حسی و تأکید فرد بر حفظ ثبات و برخی روال‌های زندگی نیز از علائم شایع این اختلال است.
وی دوران طلایی تشخیص و آگاهی از اوتیسم را در کودکان 2 تا 5 ساله بیان کرد و افزود: وجود حرکات یا صداهای تکراری و کلیشه ای، نقص در برقراری ارتباط با دیگران اعم از کلامی و غیرکلامی و علائم واضح این اختلال حدود 18 ماهگی از ویژگی های بارز این اختلال است.
مدیرکل بهزیستی استان اصفهان تصریح کرد: در استان اصفهان حدود 13 مرکز شناسایی، غربالگری و توانبخشی و همچنین اسکان موقت اختلالات طیف اوتیسم با ظرفیت 550 نفر وجود دارد. همچنین حدود 477 نفر مبتلا به اوتیسم تحت مراقبت اجتماعی استان اصفهان هستند.
شناسایی ۲۶۱۳ کودک مبتلا به اوتیسم در اصفهان
پیمان پورشبانان معاون امور توانبخشی اداره کل بهزیستی استان اصفهان نیز به شناسایی ۲ هزار و ۶۱۳ کودک مبتلا به اختلال اوتیسم در اصفهان اشاره کرد و اظهار داشت: حدود ۴۷۷ کودک از خدمات ۱۳ مرکز توانبخشی طیف اوتیسم روزانه استفاده می کنند. شبانه روزی موقت بستری برای این بیماران فعال است، اما سیاست مراقبت های اجتماعی افزایش تعداد مراکز اقامتی نیست زیرا معتقد به استفاده از مراکز روزانه و آموزش خانواده محور است.
وی با بیان اینکه بر اساس مطالعات انجام شده تعداد این اختلال رو به افزایش است و در پسران چهار برابر دختران بروز می کند، افزود: علاوه بر ارائه خدمات مراکز مراقبت اجتماعی، متمرکز به صورت فردی و حضوری روش ها و در برخی موارد برگزاری دو یا سه کلاس در قالب گفتار درمانی و کاردرمانی با هدف بهبود فرد می باشد.
وی گفت: سن 2 تا 5 سالگی، سن طلایی فرد مبتلا به اوتیسم است و باید مداخلات درمانی و آموزشی برای فرد انجام شود و این مسائل از سال 1379 وارد فرآیند توانبخشی بهزیستی شده و از آن زمان این اختلال وارد شده است. درمان شده است.
پورشبانیان با اشاره به اینکه بیشتر برنامه های آموزشی برای بهزیستی معطوف به ایجاد تعاملات اجتماعی فرد است، تصریح کرد: یکی از روش ها برنامه جامع (ABA) است که شامل حوزه های مختلفی از جمله مهارت های آموزشی، مهارت های اجتماعی، شناختی، اجرایی است. کارکردها، حرکات، مهارت های انطباقی شامل بازی و زبان است که اگر در ساعات لازم انجام شود برای کودک اوتیسم کافی است و این کودکان به روش های دیگر نیاز ندارند.
15 میلیون در ماه برای خانواده های بیماران اوتیستیک هزینه دارد
سعیده صالح غفاری مدیرعامل انجمن اوتیسم نیز تعداد مبتلایان به اوتیسم از نظر بروز و شیوع را یک نفر از هر 100 کودک عنوان کرد و گفت: با توجه به افزایش تورم و کوچک شدن سبد معیشت خانواده متأسفانه ما شاهد وضعیت سختی در میان خانواده های مبتلا به اوتیسم هستیم.
وی افزود: اکنون هزینه های توانبخشی مانند گفتار درمانی، کاردرمانی، رفتار درمانی یا ABA یا روش های درمانی تکمیلی که درمان اصلی هر کودک تازه تشخیص داده شده تا سن اولیه 7 تا 8 سالگی است، 10 سال افزایش یافته است. میلیون تومان در ماه. طبق تحقیقات انجام شده هزینه های خانواده مبتلا به اوتیسم حداقل بین 13 تا 15 میلیون تومان است.
مدیرعامل انجمن اوتیسم ادامه داد: هر فرد و کودک مبتلا به اوتیسم چالش های زیادی دارد. بسیاری از مهدکودک ها کودکان اوتیستیک را نمی شناسند.
به گفته وی، 17 میلیون تومان از سوی مراکز برای نگهداری از یک بزرگسال مبتلا به اوتیسم هزینه می شود، این در حالی است که یارانه بهزیستی به این مراکز ماهیانه بین 4.5 تا 5 میلیون است و مراکز و خانواده ها نمی توانند مابه التفاوت را پرداخت کنند.
در سال های اخیر به طور متوسط از هر 60 کودک یک کودک در طیف اوتیسم قرار دارد که آمار قابل توجهی است. با این حال، این اختلال به طور کامل شناخته نشده است، اما طبق تحقیقات، عوامل ژنتیکی، سن بالای والدین در دوران بارداری، وزن کم نوزاد هنگام تولد، عوامل محیطی و مصرف برخی داروها و مواد شیمیایی از مهمترین عوامل ابتلا به اختلال اوتیسم هستند.
در حال حاضر هیچ درمان قطعی برای اوتیسم وجود ندارد، اما راه‌های زیادی برای کاهش علائم و افزایش توانایی‌های فرد مبتلا وجود دارد. به نظر می رسد تشخیص زودهنگام بیماری و شروع روش های درمانی اثرات مثبت بیشتری برای بهبود سریعتر وضعیت فرد داشته باشد.
