سرانجام مشخص شد که چگونه قطعات بزرگ طلا تشکیل می شود، اما جالب تر از این کشف این است که طی این تحقیقات دانشمندان توانستند نانوذرات طلا بسازند.
به گزارش سرگرمی روز، میلیاردها سال است که طلا روی زمین وجود دارد. با فرو رفتن عناصر سنگین در زمین، طلا نیز به اعماق زمین رفته است. اما همچنان، فعالیت لرزه ای یا برخورد سیارکی می تواند این عنصر را حرکت دهد. تئوری رایج این است که طلا در سیالات داغ، معمولاً غنی از آب، به هنگام عبور از شکاف‌های پوسته زمین، رسوب می‌کند. تحت تأثیر تغییرات شیمیایی، طلا از این مایعات جدا شده و در رگه های کوارتز به دام می افتد.
این نظریه پذیرفته شده است، اما با توجه به اینکه غلظت طلا در این مایعات بسیار کم است، اصلا توضیح مناسبی برای تشکیل قطعات بزرگ طلا نیست.
با استفاده از انرژی الکتریکی و پیزوالکتریک و با اعمال ولتاژ الکتریکی، درست مانند پدیده ای که در ساعت و فندک رخ می دهد، بار الکتریکی تولید می شود. بنابراین محققان به این فکر افتادند که آیا این اثر می‌تواند باعث شود که طلا در اثر تنش مکانیکی ناشی از زلزله به هم بچسبد.
برای آزمایش این ایده، محققان کریستال‌های کوارتز را در یک مایع غنی از طلا فرو بردند، سپس از یک موتور برای شبیه‌سازی نوع تنش کانی در زلزله استفاده کردند و سپس رشد طلا را زیر میکروسکوپ بررسی کردند.
نتیجه این آزمایش بسیار هیجان انگیز بود، طلا به صورت الکتروشیمیایی بر روی سطح کوارتز رسوب کرد و علاوه بر آن نانوذرات طلا ایجاد و انباشته شد. آنچه قابل توجه بود این بود که طلا به جای تشکیل دانه های جدید، روی دانه های طلای موجود رسوب می کرد.
شاید کلید این پدیده این باشد که کوارتز یک عایق و طلا رسانای عالی الکتریسیته است، بنابراین هر شوک کوچک پیزوالکتریک طلای بیشتری را از مایع اطراف استخراج کرده و آن را رسوب می دهد. اساساً کوارتز به عنوان یک باتری و طلا به عنوان یک الکترود عمل می کند و با هر ارتعاش طلای بیشتری جمع می کند. این یافته توضیحی قابل قبول برای تشکیل قطعات بزرگ طلا در رگه های کوارتز است.
