این دارو‌ها و خوراکی‌ها پلاکت خون را کاهش می‌دهند

پایین بودن پلاکت در خون (ترومبوسیتوپنی) وضعیتی است که در آن بدن به دلیل عوارض یا شرایط دیگر پلاکت کافی تولید نمی کند. علائم شامل خونریزی داخلی و خارجی است. تشخیص زودهنگام ترومبوسیتوپنی نتایج مثبتی در درمان دارد، اما تاخیر در تشخیص می تواند منجر به مشکلاتی مانند حمله قلبی، آسیب به اندام های بدن (به عنوان مثال طحال، روده، کلیه ها و حتی آمبولی ریوی) شود.

به گزارش سرگرمی روز، ترومبوسیتوپنی به اختلال پلاکت خون گفته می شود و به حالتی گفته می شود که تعداد پلاکت ها در خون بیمار کاهش می یابد و سلول های خونی قادر به انجام فعالیت های اساسی بدن نخواهند بود.

پلاکت چیست؟

پلاکت ها کوچکترین ذرات خون هستند که حاوی آنزیم های لازم برای لخته شدن خون هستند. پلاکت ها بسیار کوچک هستند و با چشم غیر مسلح دیده نمی شوند. این اجزای کوچک مسئول بازسازی بافت های آسیب دیده هستند و نقش مهمی در انعقاد خون دارند. میانگین عمر هر پلاکت 10 روز و محل تولید آن در مغز استخوان است.

نحوه عملکرد پلاکت ها در خون

وظیفه اصلی پلاکت ها جلوگیری از خونریزی است. تجمع پلاکت ها در محل خونریزی باعث لخته شدن خون و شروع روند بهبودی می شود. پلاکت های فعال حاوی پروتئین چسبنده ای به نام فیبرین هستند که نقش مهمی در تشکیل لخته های خون ایفا می کند.

علت کاهش پلاکت خون

پلاکت پایین یکی از انواع اختلالات خونی است و معمولاً عوارض جدی ایجاد نمی کند، اما در صورت آسیب می تواند روند انعقاد و لخته شدن خون را تحت تاثیر قرار دهد. تعداد پلاکت ها معمولاً به دلیل بیماری های زمینه ای و عوارض جانبی برخی داروها کاهش می یابد که در زیر توضیح خواهیم داد:

1) داروها و غذاهایی که باعث کاهش پلاکت در خون می شوند

مصرف الکل، ترکیبات سمی و برخی داروهای حاوی کانین که برای رفع گرفتگی عضلانی تجویز می شوند، بر پلاکت خون تأثیر منفی می گذارد. استفاده از برخی نوشیدنی ها مانند آب مقوی (یک نوشیدنی گازدار حاوی سگ که برای پیشگیری از مالاریا استفاده می شود) ممکن است در کاهش پلاکت خون موثر باشد.

این داروها دارای خواص ضد انعقادی هستند و پلاکت ها را کاهش می دهند:

داروهای ضد انعقاد یا مهارکننده های گلیکوپروتئین مانند آبسیکسیماب (این دارو ضد پلاکت است و برای جلوگیری از عوارض ایسکمیک قلبی تجویز می شود)

Optifibatide (این دارو یک ضد انعقاد است و برای درمان لخته های خون و حملات قلبی استفاده می شود)

و تیروفیبان (برای درمان سندرم حاد کرونری)

هپارین، استامینوفن، ایبوپروفن، ناپروکسن، آمیودارون (برای درمان پرکاری تیروئید)، سایمتیدین (برای درمان زخم معده و ورم معده)، پیپراسیلین (نوعی آنتی بیوتیک)، داروهای ضد تشنج مانند کاربامازپین، سولفونامیدها مانند تری متوپریم-سولفامتوکسازول (نوع ونکومی). آنتی بیوتیک)).

۲) بیماری هایی که باعث کاهش پلاکت خون می شوند

برخی بیماری ها بر تولید پلاکت های خون تأثیر می گذارند و باعث ترومبوسیتوپنی می شوند که عبارتند از: سرطان مغز استخوان، لوسمی، HIV و هپاتیت C، عفونت های ویروسی، کم خونی، سندرم زجر تنفسی حاد (ARDS)، سپسیس (نوعی عارضه عفونی) و سایر مصونیت ها. مانند ITP (نوعی عفونت ویروسی مانند آبله مرغان)، سابقه ارثی و ژنتیکی، مصرف زیاد الکل، تماس با ترکیبات سمی، در دوران بارداری و غیره.

کاهش پلاکت‌های خون گاهی اوقات می‌تواند باعث برخی عوارض فیزیکی مانند کبودی شود. درمان پلاکت پایین شامل تجویز داروهای خاص و تلاش برای رفع مشکلات اساسی است. در برخی موارد از داروهایی که سیستم ایمنی بدن را سرکوب می کنند (مانند کورتیکواستروئیدها) برای درمان استفاده می شود.