آیا تا به حال به این فکر کرده اید که در طول تاریخ چند نفر روی سیاره زمین زندگی کرده و مرده اند؟
به گزارش روزیاتو، این سوال ذهن جمعیت شناسان، محققان و افراد کنجکاو را به خود جلب کرده است. تخمین تعداد کل افرادی که تاکنون وجود داشته اند یک کار پیچیده است و مستلزم فرضیات علمی در مورد اندازه جمعیت، نرخ زاد و ولد، و نرخ مرگ و میر در طول دوره وسیع تاریخ بشر است.
پراستنادترین تخمین ارائه شده توسط اداره مرجع جمعیت (PRB)، نشان می دهد که تقریباً 108 میلیارد نفر زمین را خانه می دانند.
برای شروع سفر خود، باید نقطه شروعی برای اولین ظهور انسان مدرن (Homosapiens) ایجاد کنیم. بسیاری از انسان شناسان موافقند که انسان مدرن حدود 300000 سال پیش ظاهر شد. با این حال، برای اهداف تخمین جمعیت شناختی، محققان اغلب به نقطه شروع محافظه کارانه تری در حدود 50000 سال پیش نگاه می کنند، زمانی که انسان شروع به نشان دادن ویژگی های رفتاری مدرن کرد، مانند ساختن هنر و استفاده از ابزار.
دوره پارینه سنگی فوقانی حدود 40000 سال پیش آغاز می شود و ظهور ابزارها و فناوری های پیچیده تری را نشان می دهد. پیشرفت های ساخته شده توسط این انسان های مدرن شامل استفاده از سوزن های استخوانی، قلاب های ماهیگیری، هارپون ها، نجاری و چسب بود. این ابزارهای پیچیده شکار، ماهیگیری و ایجاد لباس های پیچیده و سایر موارد را امکان پذیر می کند.
علاوه بر این، دوره پارینه سنگی فوقانی برای اولین نمونه های شناخته شده بیان هنری، مانند نقاشی های غار و مجسمه های حکاکی شده، که بینشی نسبت به توانایی های شناختی و خلاق اجداد ما ارائه می دهد، قابل توجه است.
تخمین اندازه جمعیت انسان های اولیه به دلیل فقدان سوابق مکتوب و شواهد محدود باستان شناسی چالش برانگیز است.
محققان برای حدس‌های علمی بر روش‌های غیرمستقیم مختلفی تکیه می‌کنند. آنها ظرفیت تحمل محیط‌های باستانی را بررسی می‌کنند و تنوع ژنتیکی را مطالعه می‌کنند تا بینشی نسبت به پویایی‌های اولیه جمعیت به دست آورند.
در طول تاریخ بشر، اجداد ما عمدتاً به عنوان شکارچی زندگی می کردند. برآوردها نشان می دهد که جمعیت جهان در این دوره نسبتاً کوچک بوده است، احتمالاً بین 1 تا 10 میلیون نفر. رشد جمعیت به دلیل مرگ و میر بالا و منابع محدود کند بود. با این حال، حدود 10000 سال قبل از میلاد، انقلاب کشاورزی به طور قابل توجهی مسیر جامعه انسانی و پویایی جمعیت را تغییر داد.
با توانایی تولید غذای اضافی، جمعیت انسانی با سرعت بیشتری شروع به رشد کرد. تا سال 1 پس از میلاد، جمعیت جهان تقریباً 300 میلیون نفر تخمین زده می شود.
درک نرخ زاد و ولد تاریخی برای تخمین تعداد کل افرادی که تا کنون زندگی کرده اند مهم است. نرخ زاد و ولد تحت تأثیر عوامل متعددی از جمله شیوه های فرهنگی، شرایط اقتصادی و میزان مرگ و میر است.
در جوامع ماقبل صنعتی، نرخ زاد و ولد بالا بود و اغلب بیش از 40 تولد در هر 1000 نفر در سال بود. با این حال، نرخ بالای مرگ و میر کودکان و نوزادان به این معنی است که بسیاری از این تولدها منجر به رشد طولانی مدت جمعیت نمی شود.
انقلاب صنعتی تغییرات قابل توجهی از جمله بهبود در پزشکی، بهداشت و تولید مواد غذایی را به همراه داشت. این تحولات منجر به کاهش مرگ و میر و رشد پایدار جمعیت شد. در نتیجه، جمعیت جهان از حدود یک میلیارد نفر در سال 1800 به بیش از 7 میلیارد نفر در اوایل قرن 21 افزایش یافته است.
جمعیت شناسان از یک رویکرد سیستماتیک پیروی می کنند تا به تعداد کل افرادی که تا کنون زندگی کرده اند برسند. آنها تاریخ بشر را بر اساس تغییرات عمده تکنولوژیکی، فرهنگی و اجتماعی به دوره های مختلف تقسیم می کنند.
هر دوره دارای جمعیت و نرخ تولد متفاوت است. محققان میانگین اندازه جمعیت را برای هر دوره تخمین می زنند و تعداد کل تولدها را با ضرب میانگین جمعیت در نرخ تولد و طول دوره محاسبه می کنند. این محاسبه نشان دهنده این واقعیت است که جمعیت ها ثابت نیستند و در طول زمان رشد می کنند. در نهایت، محققان تعداد تولدها را در تمام دوره‌ها اضافه می‌کنند تا به کل آن برسند.
جمع بندی این تخمین ها در مجموع حدود 78.48 میلیارد تولد را نشان می دهد. تعدیل‌ها و تخمین‌های دقیق‌تر، مانند آنچه از PRB انجام می‌شود، معمولاً منجر به رقمی که به طور گسترده نقل شده است، تقریباً 108 میلیارد نفر است که از آغاز بشریت مفقود شده‌اند و هستند.
اگرچه رقم 108 میلیارد تخمینی است، اما نگاهی اجمالی به مقیاس عظیم وجود انسان بر روی زمین را نشان می دهد. این عدد ما را به یاد تاریخ طولانی و متنوع گونه ما و زندگی های بی شماری می اندازد که تاریخ بشر را شکل داده است.
