ساختمان بلندی را تصور کنید که ما را از زمین به فضا متصل می‌کند و با هزینه کم به مدار می‌فرستد و با سرعتی بی‌سابقه به دنیاهای دیگر می‌فرستد. این ایده اصلی پشت آسانسور فضایی است.
به گزارش آنلاین، دانشمندان تخمین زده اند که به جای شش تا هشت ماه برای رسیدن به مریخ، این آسانسور فضایی می تواند ما را در سه تا چهار ماه یا حتی 40 روز به فضا ببرد. مفهوم آسانسورهای فضایی جدید نیست، اما طراحی چنین سازه‌ای کار ساده‌ای نخواهد بود و علاوه بر فناوری، بسیاری از مشکلات دیگر در این راه وجود دارد.
به همین دلیل است که جاه طلبی برای ساخت آن بسیار جدید است. شرکت ژاپنی Obayashi Corporation فکر می کند که این تجربه را دارد.
ژاپن قصد دارد تا سال 2050 آسانسور فضایی بسازد
اوبایاشی که به خاطر ساخت بلندترین برج جهان، Tokyo Skytree شناخته می شود، در سال 2012 اعلام کرد که با آسانسور فضایی خود به ارتفاعات بیشتری خواهد رسید. در گزارشی در آن سال، این شرکت اعلام کرد که ساخت این پروژه 100 میلیارد دلاری را تا سال 2025 آغاز خواهد کرد و می تواند تا سال 2050 عملیات خود را به پایان برساند.
اوجی ایشیکاوا، نویسنده این گزارش، به Business Insider گفت که این شرکت احتمالاً سال آینده ساخت و ساز را آغاز نخواهد کرد، اما در حال حاضر مشغول تحقیق و توسعه، طراحی، ایجاد مشارکت و ارتقاء است.
برخی حتی در امکان وجود چنین ساختاری تردید دارند. کریستین جانسون که سال گذشته مقاله ای در مورد آسانسورهای فضایی در مجله معتبر Science Policy & Governance منتشر کرد، گفت: این ایده عجیبی است. با این حال، برخی از افراد دانشمندان واقعی هستند که واقعاً با این موافق هستند و واقعاً می خواهند این کار را انجام دهند. “
راهی ارزان تر به فضا
پرتاب افراد و اشیا به فضا با موشک بسیار گران است. به عنوان مثال، ناسا برآورد کرد که چهار ماموریت آرتمیس به ماه برای هر پرتاب 4.1 میلیارد دلار هزینه دارد.
دلیل آن چیزی به نام معادله موشک است. برای رسیدن به فضا سوخت زیادی لازم است، اما سوخت سنگین سوخت مورد نیاز شما را افزایش می دهد. جانسون گفت، بنابراین شما نوعی چرخه معیوب را می بینید.
با یک آسانسور فضایی، به موشک یا سوخت نیاز ندارید.
طبق برخی پروژه ها، آسانسورهای فضایی با وسایل نقلیه الکترومغناطیسی به نام کوهنورد، محموله را به مدار می فرستند. انرژی این کوهنوردها را می توان از راه دور تامین کرد، به عنوان مثال با انرژی خورشیدی یا مایکروویو، نیازی به سوخت در کشتی را از بین می برد.
ایشیکاوا در گزارش Obayashi خود نوشت که این نوع آسانسور فضایی می تواند به کاهش هزینه انتقال کالا به فضا به 57 دلار در هر پوند کمک کند. برآوردهای دیگر برای آسانسورهای فضایی معمولاً هزینه 227 دلار در هر پوند را نشان می دهد.
حتی فالکون 9 اسپیس ایکس که یکی از ارزان‌ترین موشک‌هایی است که با قیمت 1227 دلار به ازای هر پوند پرتاب می‌شود، هنوز حدود پنج برابر گران‌تر از برآورد هزینه بالاتر برای آسانسورهای فضایی است.
علاوه بر هزینه، مزایای دیگری نیز دارد.
جانسون گفت خطر انفجار راکت وجود ندارد و گردشگران ممکن است خودروهایی با آلایندگی صفر باشند. با سرعت نسبتاً آرام 199 کیلومتر در ساعت، کوهنوردان اوبیاشی کندتر از موشک ها با لرزش کمتر حرکت می کنند که برای تجهیزات حساس خوب است.
فولاد کافی روی زمین وجود ندارد
روی زمین فولاد کافی برای ساخت آسانسور فضایی وجود ندارد. در حال حاضر، یکی از بزرگترین موانع برای ساخت یک آسانسور فضایی این است که پیوند یا لوله را از چه چیزی بسازیم.
اگر لوله از مواد معمولی مانند فولاد ساخته شده باشد، باید بسیار ضخیم باشد تا فشار زیادی را که به آن وارد می شود تحمل کند. جانسون گفت، با این حال، اگر سعی کنید آن را از فولاد بسازید، به فولاد بیشتری نسبت به زمین نیاز دارید.
گزارش ایشیکاوا نشان می دهد که شرکت اوبایاشی ممکن است از نانولوله های کربنی استفاده کند. این نانولوله در لایه ای از گرافیت، ماده ای که در مدادها استفاده می شود، پیچیده شده است.
جانسون می‌گوید: «این آسانسور بسیار سبک‌تر و کمتر از فولاد در اثر استرس شکسته می‌شود، بنابراین آسانسور فضایی می‌تواند بسیار کوچک‌تر باشد». اما یک گرفتاری وجود دارد.
