خلبانان آمریکایی که در سال 2008 در این رزمایش شرکت کردند نظرات جالبی را در مورد جنگنده های شرکت کننده در این رزمایش به ویژه Su-30 MKI به اشتراک گذاشتند. به گفته یکی از خلبانان USAF، قابلیت های بردار رانش Su-30 MKI قابل توجه بود. البته، این مزیت به سرعت به یک آسیب‌پذیری تبدیل شد، زیرا سوخو تقریباً بلافاصله پس از برخاستن شروع به از دست دادن سریع ارتفاع کرد.
موتور چه مشکلی دارد؟
چندین ادعا توسط یک افسر نیروی هوایی ایالات متحده در مورد خرابی موتور مطرح شد. اگرچه نیروی هوایی هند [IAF]آنها همچنین با موتورهای جت روسی خود مشکل داشتند، اما در این مورد F-15 برتر از Su-30 MKI بود که در آن زمان پیشرفته ترین جنگنده سری Su-30 به حساب می آمد.
از سوی دیگر، باید محدودیت های Su-30 MKI را در نظر بگیریم. رادار قدرتمند روسی NIIP-BARS در Su-30 MKI پس از محدود شدن به حالت آموزشی، برد و قابلیت های این جنگنده را به طور قابل توجهی محدود کرد. این محدودیت یک اقدام استراتژیک برای جلوگیری از اطلاعات نقشه برداری از سیستم راداری پیچیده این جنگنده بود.
در نتیجه، Su-30 MKI در برخورد با موشک های زمین به هوا به دلیل عدم آگاهی از موقعیت در کابین خلبان سقوط کرد که باعث افزایش حجم کار خدمه شد. بنابراین، در حالی که رزمایش پرچم سرخ در سال 2008 بینش ارزشمندی در مورد قابلیت‌های F-15 و Su-30 MKI ارائه کرد، اذعان به محدودیت‌هایی که بر نتایج تمرین تأثیر گذاشت نیز مهم است.
Su-30 MKI
Su-30 MKI یک جنگنده برتری هوایی چندمنظوره است که توسط شرکت سوخوی روسیه تحت لیسانس هندوستان Aeronautics Limited ساخته شده است. [HAL]انجام شده. این جنگنده از سری Su-30 مخصوص نیروی هوایی هند است [IAF]و با سیستم ها و سیستم های اویونیک پیشرفته ساخته شده توسط کشورهای مختلف از جمله روسیه، هند، فرانسه و اسرائیل طراحی شده است.
طول این جنگنده 21.9 متر، طول بال های آن 14.7 متر، ارتفاع آن 6.4 متر و حداکثر وزن برخاست هواپیما تقریباً 38800 کیلوگرم است. موتور Su-30 MKI از دو موتور توربوفن پس سوز AL-31 FP تشکیل شده است. این موتورها هر کدام 12500 کیلوگرم نیروی رانش را با پس سوز تولید می کنند که به هواپیما اجازه می دهد در ارتفاع بالا به حداکثر سرعت 2 ماخ (برابر با 2120 کیلومتر در ساعت یا 1320 مایل در ساعت) دست یابد.
از نظر فنی، Su-30 MKI مجهز به کنترل بردار رانش (TVC) و کانارد است که به مانور پذیری استثنایی آن کمک می کند. این هواپیما برای انجام نقش های مختلف از جمله برتری هوایی، حمله زمینی و ماموریت های حمله دریایی طراحی شده است.
اویونیک و تسلیحات Su-30 MKI
بدنه هواپیمای Su-30 MKI شامل رادار N 011 M Bars است که یک آرایه اسکن الکترونیکی غیرفعال است که قادر به ردیابی همزمان چندین هدف و درگیری با آنها با دقت بالا است. این هواپیما همچنین دارای یک سیستم مدیریت کابل پیشرفته، نمایشگر هدآپ (HUD) و نمایشگرهای چند منظوره (MFD) در کابین خلبان است.
Su-30 MKI به طیف گسترده ای از سیستم ها مانند سیستم جستجو و ردیابی مادون قرمز OLS-30 (IRST)، اقدامات متقابل الکترونیکی (ECM) و فاصله یاب لیزری مجهز است. این سیستم ها آگاهی موقعیتی و بقای هواپیما را در سناریوهای جنگی افزایش می دهند.
تسلیحات Su-30 MKI شامل توپ 30 میلی متری GSh-30-1، موشک های هوا به هوا (مانند R-77 و R-73)، موشک های هوا به سطح (مانند X-59) است. و X-31)، و همچنین بمب های مختلف و آن راکت است. این هواپیما همچنین دارای 12 نقطه سخت برای حمل و نگهداری سلاح خارجی است. این جنگنده می تواند تا 3000 کیلومتر بدون شارژ مجدد پرواز کند. از طرفی می توان برد عملیاتی آن را با سوخت گیری هوایی بسیار افزایش داد.
منبع: سرگرمی روز
