در اوایل دهه 1990، ژنرال چاک یگر (یکی از خلبانان و قهرمانان نیروی هوایی ایالات متحده که رکورد سریع ترین پرواز را در اختیار دارد) در تبلیغات تلویزیونی نمونه اولیه YF-23 نورتروپ (ATF) ظاهر شد. .
به گزارش روزیاتو، در آن زمان، بسیاری بر این باور بودند که زمانی که شخصیت محبوب و شناخته شده ای مانند یگر از YF-23 دفاع می کرد، مطمئناً این طرح برنده برنامه وزارت دفاع ایالات متحده برای جنگنده نسل پنجم آینده بود. . اما اینطوری نبود
در عوض، YF-22 ساخت لاکهید (که اکنون به عنوان F-22 Raptor شناخته می شود) برنده این برنامه شد. اکنون نگاه خواهیم کرد که چگونه لاکهید توانست نورثروپ را برای قرارداد جدید جنگنده تاکتیکی پیشرفته نیروی هوایی ایالات متحده شکست دهد و چاک یگر و دیگران را ناامید کرد.
برنامه جنگنده تاکتیکی پیشرفته چرا و چگونه
خاستگاه برنامه ATF به سال 1981 برمی گردد، زمانی که طراحان یک جنگنده برتری هوایی را برای جایگزینی مک دانل داگلاس F-15 Eagle و در نتیجه موقعیت بهتر نیروی هوایی ایالات متحده برای مقابله با تهدید در حال ظهور جنگنده Su-27 “Flanker” را در نظر گرفتند. و Mikoyan MiG-29 “Focus”. در نوامبر 1984، دفتر برنامه سیستم نیروی هوایی ایالات متحده (SPO) بیانیه الزامات عملیاتی جنگنده پیشرفته تاکتیکی (SON) خود را منتشر کرد و به دنبال آن سند الزامات عملیاتی سیستم (SORD) در دسامبر 1987 منتشر شد.
چندین شرکت هوافضا و دفاعی پیشنهاداتی را برای برنامه هواپیمای جدید بین SON و SORD ارائه کرده بودند. تا سال 1986، نیروی هوایی ایالات متحده لیست را به دو نامزد کاهش داد: لاکهید (با بوئینگ و جنرال داینامیکس) با YF-22 و نورثروپ (با مک دانل داگلاس) با YF-23.
F-22 Raptor
دو نمونه از هر دو طرح برای آزمایش و ارزیابی ساخته شد. YF-23 نام غیررسمی “Black Widow II” را تا حدی با الهام از جنگنده شبانه P-61 Black Widow متعلق به دوران جنگ جهانی دوم داده است. علاوه بر این، اولین نمونه اولیه جنگنده برای مدت کوتاهی یک ساعت شنی قرمز در نزدیکی نازل اگزوز خود داشت تا از آسیب به خدمه زمینی جلوگیری کند، که شبیه علامت متمایز شکم یک عنکبوت بیوه سیاه سمی بود.
YF-23
مقایسه مستقیم YF-22 و YF-23
از آنجا، یک فرآیند توسعه و ارزیابی چهار ساله آغاز شد. به گفته بسیاری از کارشناسان، YF-23 بهتر از این دو بود، از جمله عملکرد بهتر در کروز مافوق صوت، رادارگریزی بهتر، و فقط اندکی مانور پذیری کمتر از YF-22 در سرعت های بسیار پایین. “Black Widow II” همچنین عملکرد خام بهتری را از موتور انقلابی جنرال الکتریک (GE) YF120 با چرخه متغیر خود دریافت کرد. در اینجا به مقایسه مشخصات هر یک از آنها برای درک شرایط آنها می پردازیم:
با وجود مزایای فراوان YF-23، با این حال، YF-22 بود که قرارداد را در 23 آوریل 1991 برنده شد و منجر به ساخت F-22 Raptor شد. بقیه داستان طولانی است که نمی توان گفت.
چرا YF-22 برنده شد/چرا YF-23 شکست خورد؟
بر اساس مقاله ای در آوریل 2018 در National Interest توسط نویسنده نظامی دیو مجومدار: «اگرچه از بسیاری جهات، YF-23 از دست رفته از Northrop طراحی بسیار بهتری بود، USAF لاکهید را انتخاب کرد. زیرا آنها معتقد بودند که شرکت بهتر برنامه توسعه را مدیریت می کند – و به این دلیل که سازمان فکر می کرد Raptor هزینه کمتری خواهد داشت. در آن زمان، نورتروپ با پنتاگون و کنگره ایالات متحده به دلیل هزینه های بیش از حد برای بمب افکن رادارگریز B-2 Spirit و چندین پروژه دیگر رابطه خوبی نداشت. در همین حال، مک دانل داگلاس وضعیت خیلی بهتری نداشت.
ما اکنون می دانیم که بمب افکن رادارگریز B-2 Spirit با وجود جنجال های رسانه ای و کنگره، هزینه گزافی که در اواخر دهه 1980 و اوایل دهه 1990 ایجاد کرد، در نهایت موفق بود. اما زمانی که بمب افکن موفق شد، برای احیای شهرت نورثروپ گرومن برای نجات YF-23 خیلی دیر شده بود. فاکتور زاویه حمله (AoA) نیز باید در این انتخاب در نظر گرفته شود. باز هم به نقل از آقای مجومدار، «خلبانان ACC [فرماندهی جنگ هوایی]آنها مجذوب نبرد هوا به هوا بودند و لاکهید نمایش بصری خوبی از AOA بالا ارائه داد – البته در یک آزمایش بسیار محدود و ساده. نورتروپ تصمیم گرفت در حین نمایش و ارزیابی نسخه دکو تست زاویه حمله انجام ندهد که اشتباه بزرگی بود. هر دو هواپیما می توانستند یک مانور را انجام دهند. در واقع، YF-22 بهتر به نظر می رسید، زیرا آنها کاری از نظر بصری هیجان انگیز انجام دادند که نورتروپ نمی توانست انجام دهد.”
البته، این واقعیت ناشناخته نیز وجود دارد که YF-22 توسط برنامه افسانه‌ای و فوق‌العاده معتبر لاکهید “Skunk Works” ساخته شده است که زاییده فکر کلارنس “کلی” جانسون فقید و بزرگ است.
سرنوشت YF-23: دوباره توسط ژاپن متولد شد؟ آنها الان کجا هستند
جای تعجب نیست که تا به امروز بسیاری از کارشناسان هوانوردی نظامی که YF-23 را بر YF-22 ترجیح می دهند، هنوز در تعجب هستند که این جنگنده چه می تواند باشد. خب، برخی از خبرنگاران هوانوردی حدس می‌زنند که نیروی دفاع هوایی ژاپن ممکن است این پروژه را احیا کند، اگرچه این در حال حاضر بیشتر حدس و گمان است.
اگر کسی در مورد سرنوشت بدنه اصلی YF-23 سوالی دارد، خبر خوب این است که هر دو هواپیما برای آیندگان حفظ شده اند:
YF-23A PAV-1 در آشیانه تحقیق و توسعه موزه ملی نیروی هوایی ایالات متحده در پایگاه نیروی هوایی رایت-پترسون در اوهایو
YF-23A PAV-2 در موزه پرواز غربی در سالن زامپرینی در فرودگاه تورنس در تورنس، کالیفرنیا
