تلسکوپ جیمز وب دوباره بیگبنگ را زیر سؤال برد!
محققی اخیراً یک نظریه تقریباً 100 ساله را احیا کرده است که انفجار بزرگ را رد می کند تا یکی از تثبیت شده ترین نظریه ها در علم مدرن را به چالش بکشد.
طبق مقالهای که در مجله Particles منتشر شده است، لئور شامیر، دانشیار علوم کامپیوتر دانشگاه ایالتی کانزاس، استدلال میکند که فوتونهای نور انرژی خود را با طی کردن مسافتهای زیادی در فضا از دست میدهند.
نظریه نور خسته
حدود صد سال پیش، در سال 1929، اخترشناس فریتز زویکی برای اولین بار نظریه “نور خسته” را برای توضیح مشاهدات “تغییر سرخ” یا کاهش انرژی فوتون نور با افزایش طول موج آن در کهکشان های دوردست و با دور شدن از آن ارائه کرد. ما
به بیان ساده، جهان باید ساکن باشد، نه اینکه با سرعتی شتابان منبسط شود. زیرا نور به جای اینکه حرکت بین کهکشان ها را نشان دهد در طول زمان انرژی خود را از دست می دهد.
از آن زمان، اخترشناسان بارها این نظریه را به چالش کشیده و آن را به حاشیههای فیزیک تنزل دادهاند. اما اکنون شامیر به دنبال احیای این ایده با استفاده از داده های تلسکوپ فضایی جیمز وب است.
جیمز وب به کمک محققان آمد
شامیر گفت: «در دهه 1920، ادوین هابل و جورج لمتر کشف کردند که هر چه کهکشان دورتر باشد، سریعتر از زمین دور می شود. این کشف منجر به نظریه بیگ بنگ شد که بیان می کند جهان حدود 13.8 میلیارد سال پیش شروع به انبساط کرد. در همین حال، نظریه نور خسته تا حد زیادی نادیده گرفته شد. زیرا ستاره شناسان نظریه بیگ بنگ را به عنوان مدل اجماع جهان پذیرفتند. اما وقتی تلسکوپ فضایی قدرتمند جیمز وب اولین نور را دید، ایمان برخی از ستاره شناسان به نظریه انفجار بزرگ ضعیف شد.
به گفته شامیر، این تلسکوپ یک اختلاف فاحش را نشان می دهد که ما را ملزم می کند درک فعلی خود از خلقت جهان را دوباره ارزیابی کنیم. او همچنین خاطرنشان کرد که مشاهدات انجام شده توسط جیمز وب با نگاه کردن به روزهای اولیه جهان، کهکشانهای بزرگ و بالغ را به جای یک جهان نوزاد نشان میدهد. بنابراین، اگر انفجار بزرگ اتفاق افتاده باشد، همانطور که دانشمندان در ابتدا فکر می کردند، این کهکشان ها قدیمی تر از خود جهان هستند.
شامیر با محاسبه نرخ چرخش ثابت زمین به دور مرکز کهکشان راه شیری و مطالعه چگونگی تغییر انتقال به سرخ، دریافت که با دورتر شدن کهکشان ها از زمین، تفاوت در انتقال به سرخ افزایش می یابد.
وی توضیح داد: از آنجایی که سرعت چرخش زمین نسبت به کهکشان ها ثابت است، دلیل این تفاوت احتمالاً فاصله کهکشان ها از زمین است. این نشان می دهد که انتقال به سرخ کهکشان ها با فاصله تغییر می کند، چیزی که زویکی در نظریه نور خسته خود پیش بینی کرد.
با این حال، تردیدهای زیادی وجود دارد که آیا سایر محققان با ارائه مجدد نظریه زویکی توسط شامیر موافق هستند یا خیر. به عنوان مثال، همانطور که ستاره شناسان قبلاً استدلال کرده اند، اگر انرژی فوتون ها کاهش یابد، اجرام دور تاریک تر ظاهر می شوند. اما ما هنوز ندیدهایم که فوتونها انرژی خود را هنگام سفر در فضا از دست بدهند.
دانشمندان همچنین از مشاهدات و اندازهگیریهای پسزمینه مایکروویو کیهانی و بقایای فسیلی خنکشده اولین نوری که در کیهان سفر کردهاند، استفاده کردهاند تا این ایده را که نور هنگام حرکت انرژی خود را از دست میدهد، رد کنند.