Cazzo Martso یک پنیر خوشمزه از ساردینیا (جزیره ای در بخش غربی ایتالیا و دریای مدیترانه) است. قوام آن کمی شبیه خاگینه است و با استفاده از کرم های پنیری درست می شود که هنوز زنده هستند و وقتی مردم پنیر را می خورند می پرند.
به گزارش فرادید، لاروها متعلق به مگس پنیر (Piophila casei) هستند. آنها بسیار فعال هستند و می توانند 15 سانتی متر در هوا بپرند. آنها در صنایع غذایی مضر تلقی می شوند، اما به عنوان گیاهخوار می توانند در تحقیقات پزشکی قانونی بسیار مفید باشند و در تولید پنیر کازو مارتسو نیز اهمیت دارند.
این موجودات که جامپر پنیر یا جامپر ژامبون نیز نامیده می شود (آنها ژامبون را نیز دوست دارند)، به این موجودات به دلیل توانایی شگفت انگیزشان در حرکت در هوا لقب “پرنده” داده می شود. طبق گفته دانشگاه فلوریدا، این لاروهای جهنده زمانی خطرناک می شوند که عمدی یا ناخواسته بلعیده شوند، زیرا معمولاً از آنها به عنوان علت میاز روده یاد می شود. این وضعیت بد اساساً زمانی اتفاق می‌افتد که کرم‌های پنیر در دستگاه گوارش شما مستقر شوند.
مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها توضیح می‌دهد: «میاز روده زمانی رخ می‌دهد که تخم‌های مگس یا لاروهایی که قبلاً در غذا رسوب کرده‌اند خورده شوند و در دستگاه گوارش زنده بمانند. برخی از بیماران مبتلا بدون علامت بودند، در حالی که برخی دیگر درد شکم، استفراغ و اسهال داشتند.
به همین دلیل، کازو مارتسوی، حاوی لارو، اغلب به عنوان “خطرناک ترین پنیر جهان” گزارش می شود، اما ویوین نونز، خبرنگار بی بی سی، گفت که مردم ساردینیا هزاران سال است که از آن لذت می برند. نونیس که این پنیر را خورده بود طعم آن را اینگونه توصیف کرد: «خیلی قوی و کمی سوزان! خیلی خوب بود مثل پارمزان! من اصلا متوجه پنیرهای خامه ای نشدم.
تولید پنیر معمولی نیاز به حرارت دادن شیر و افزودن کشت های باکتریایی و آنزیم ها برای تخمیر فرآورده های شیری دارد، اما در مورد کازو مارتسو، تخمیر توسط این حشرات انجام می شود. مقداری از پنیر برداشته می شود تا این حشرات بتوانند تخم گذاری کنند. به محض بیرون آمدن از تخم، لاروها شروع به حرکت در داخل پنیر می کنند و در حین حرکت آن را تخمیر می کنند.
