وقتی به طلا فکر می کنید، احتمالاً تصاویری از جواهرات یا میله ها در ذهن شما ظاهر می شود. اما محققان دانشگاه لینشوپینگ سوئد به روشی جدید موفق به ایجاد نانوسیم های طلا و توسعه الکترودهای نرمی شده اند که می تواند برای ارتباط با سیستم عصبی انسان استفاده شود.
به گزارش دیجیاتو، الکترودهای جدید مانند اعصاب طبیعی انسان، نرم، قابل کشش و رسانای الکتریکی هستند و انتظار می رود برای مدت طولانی در بدن دوام بیاورند.
سیم های قدیمی مورد استفاده در الکترونیک معمولاً فلزات سخت و جامد هستند. از سوی دیگر، سیستم عصبی انسان دارای بافت نرم است. برای اینکه بتوان سیگنال دقیقی به مغز ارسال کرد، باید به رشته های عصبی شکننده بسیار نزدیک شد. اینجاست که محققان پیشرفت چشمگیری داشته اند.
به گزارش TechSpot، محققان نانوسیم های طلایی را طراحی کرده اند که نرم و قابل کشش هستند و می توانند به سیستم عصبی متصل شوند و راه را برای انواع جدیدی از ایمپلنت ها و رابط های پزشکی هموار کنند. این دستاورد می تواند برای درمان بیماری هایی مانند صرع، پارکینسون، فلج یا درد مزمن مفید باشد.
محققان برای ایجاد الکترودهای خود، رشته‌های بسیار نازک طلا را در لاستیک سیلیکونی نرم و انعطاف‌پذیر قرار دادند که تقریباً 1000 برابر نازک‌تر از موی انسان است. در حال حاضر از سیلیکون برای ایمپلنت هایی مانند پروتز سینه استفاده می شود و طلا و پلاتین نیز در وسایل پزشکی رایج است.
ساختن نانوساختارهای بلند و نازک از طلا دشوار است، اما محققان راه حلی هوشمندانه برای این موضوع یافته اند. ابتدا نانوسیم های نقره ای نازک ایجاد کردند که به لطف خواص منحصر به فرد این فلز، ساخت نانوسیم ها را بسیار آسان می کند. به عبارت دیگر، از نانوسیم نقره به عنوان الگوی ساخت رشته های طلا استفاده می شد. سپس نقره حذف می شود و ساختاری باقی می ماند که بیش از 99 درصد طلای خالص است.
اگرچه چنین فرآیندی دشوار است، اما باید الکترودهایی ایجاد کرد که رسانایی الکتریکی بالایی داشته باشند و همچنین برای مدت طولانی نرم و سازگار با بدن باشند. آزمایشات نشان می دهد که این ماده باید حداقل تا سه سال پس از کاشت پایدار بماند. اکنون محققان قصد دارند این ماده را برای ساخت الکترودهای کوچک‌تر که می‌توانند به سلول‌های عصبی انسان نزدیک‌تر شوند، اصلاح کنند.
