کارشناسان دریافته‌اند که نقش و تأثیر یک سبک زندگی سالم بیشتر از ژن‌هایی است که باعث می‌شود برخی افراد عمر کوتاه‌تری داشته باشند و به آنها کمک می‌کند پنج سال بیشتر عمر کنند.
به گزارش سرگرمی روز، برای اولین بار در این مطالعه، کارشناسان بررسی کردند که چگونه عوامل دیگری مانند ورزش، رژیم غذایی سالم، خواب کافی و ترک سیگار، علیرغم تاثیر زیاد ژنتیک، احتمال زنده ماندن را افزایش می دهند.
این مطالعه 353742 نفر از Biobank بریتانیا را مورد بررسی قرار داد و داده‌ها نشان داد افرادی که از نظر ژنتیکی مستعد زندگی کوتاه‌تری نسبت به افرادی بودند که خطر ژنتیکی کمتری داشتند، صرف نظر از سبک زندگی‌شان، 21 درصد بالا در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند. مرگ زودرس.
در همین حال، افرادی که سبک زندگی ناسالم دارند، بدون توجه به خطر ژنتیکی، 78 درصد بیشتر در معرض مرگ زودرس بودند.
نتایج این مطالعه همچنین نشان داد که سبک زندگی ناسالم همراه با ژن برای طول عمر کوتاه‌تر، خطر مرگ زودهنگام را بیش از دو برابر در مقایسه با افرادی که از نظر ژنتیکی شادتر بودند و سبک زندگی سالمی داشتند، افزایش می‌داد.
با این حال، کارشناسان دریافته‌اند که به نظر می‌رسد افراد کنترلی بر طول عمر خود دارند.
یافته‌های آنها نشان می‌دهد که یک سبک زندگی مطلوب می‌تواند خطر ژنتیکی کوتاه‌تر شدن عمر یا مرگ زودرس را تا حدود ۶۲ درصد کاهش دهد.
به گفته آنها، شرکت کنندگان در معرض خطر ژنتیکی بالا با سبک زندگی مطلوب می توانند امید به زندگی خود را تا حدود 5.22 سال در سن 40 سالگی افزایش دهند.
بر اساس یافته‌ها، بهترین ترکیب سبک زندگی برای عمر طولانی‌تر «هرگز سیگار نکشیدن، فعالیت بدنی منظم، خواب کافی و رژیم غذایی سالم» است.
این مطالعه که در مجله پزشکی بریتانیایی Evidence Based Medicine (BMJ Evidence Based Medicine) منتشر شد، داده‌های افراد را به مدت 13 سال دنبال کرد و در این مدت 24239 مرگ و میر به ثبت رسید.
از نظر تأثیر ژنتیک بر امید به زندگی، افراد به سه گروه بلند (1/20 درصد)، متوسط (1/60 درصد) و کوتاه قد (8/19 درصد) و سه گروه با امتیاز سبک زندگی مطلوب (1/23 درصد) تقسیم می شوند. ، متوسط (55.6 درصد) و نامطلوب (21.3 درصد) تقسیم می شوند.
کارشناسان با استفاده از امتیاز ریسک چند ژنی، چندین متغیر ژنتیکی را برای تعیین پیشینه ژنتیکی کلی یک فرد برای عمر طولانی تر یا کوتاه تر بررسی کردند.
نتایج دیگر بر اساس سیگار کشیدن، مصرف الکل، ورزش، وضعیت بدنی، رژیم غذایی سالم و خواب است.
متخصصان این مطالعه شامل کارکنان دانشکده پزشکی دانشگاه ژجیانگ چین و دانشگاه ادینبورگ هستند.
آنها گفتند: این پژوهش نقش محوری سبک زندگی سالم را در کاهش تاثیر عوامل ژنتیکی بر کاهش امید به زندگی روشن می کند.
سیاست های بهداشت عمومی برای بهبود سبک زندگی سالم مکمل موثری برای مراقبت های بهداشتی مرسوم است و تأثیر عوامل ژنتیکی بر امید به زندگی انسان را کاهش می دهد.
