تصور کنید اگر در نیمکره غربی همیشه شب بود و در نیمکره شرقی همیشه روز و تنها راه برای لندنی ها برای دیدن خورشید رفتن به جایی مانند توکیو بود.
به گزارش زومیت، دانشمندان قانع کننده ترین شواهد را برای وجود سیاره ای با ویژگی ذکر شده ارائه کرده اند، یعنی در قفل مرگبار افتاده است. به گفته ستاره شناسان، بسیاری از سیارات فراخورشیدی، به ویژه تعداد زیادی از نامزدهای احتمالی برای زندگی، وضعیت مشابهی دارند.
هنگامی که یک سیاره به دور ستاره خود بسیار نزدیک می شود، سمت نزدیک کشش گرانشی بیشتری را نسبت به سمت دور تجربه می کند. با گذشت زمان، این عدم تعادل که گرانش نامیده می شود، چرخش سیاره را تا زمانی که کاملاً با مدارش همسو شود کند می کند. بنابراین، مدت زمان لازم برای چرخش سیاره به دور خود با مدت زمانی که طول می کشد تا مدار آن به دور ستاره خود کامل شود، خواهد بود. به نظر می رسد که ماه نیز همین روند را پشت سر گذاشته است، و بنابراین سمت معکوس آن هرگز رو به زمین نیست.
بسیاری از سیارات فراخورشیدی بر اساس میزان نزدیکی آنها به ستاره میزبان خود به طور مرگبار قفل می شوند، اما اثبات این امر تا حدودی دشوار است. اندازه گیری مدار یک سیاره فراخورشیدی کار آسانی است. اما درک چرخش آن در مورد خودش دشوار است. به خصوص اگر سیاره دارای جوی باشد که سطح چرخان را از دید پنهان کند.
برای اثبات فرضیه قفل کشنده، محققان یک سیاره فراخورشیدی خاص به نام LHS 3844b را در نزدیکی ستاره خود مطالعه کردند. در سال 2019، آنها شدت نور این سیاره ابرزمینی را با استفاده از تلسکوپ فضایی اسپیتزر اندازه‌گیری کردند و در نهایت متوجه شدند که با این اندازه‌گیری‌ها می‌توانند دمای سطح زمین را اندازه‌گیری کنند، زیرا این سیاره جو ندارد.
سیاراتی که از نظر گرانشی هم تراز نیستند در نتیجه تضاد بین چرخش و نیروی گرانشی عظیم اعمال شده توسط ستاره آنها گرم می شوند. اما طبق یافته ها، سطح LHS 3844b نسبتا سرد است.
سیاره LHS 3844b یکی از بارزترین نمونه های قفل کشنده است. بر اساس تحقیقات جدید، این سیاره اتمسفر ندارد، اما بر اساس مطالعه ای در سال 2022، ممکن است جوی نازک و شبیه زمین داشته باشد. شاید این یافته ادعای مقاله جدید را پیچیده کند، اما توافق وجود دارد که این سیاره دارای قفل مرگ است.
تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا (JWST) ممکن است شواهد بیشتری از این سیاره ارائه دهد و به اخترشناسان اجازه دهد مدار سیارات فراخورشیدی را کمی دورتر از ستارگانشان مطالعه کنند. اخترشناسان بر این باورند که چنین سیاراتی که می توانند جو و دمای معتدل را حفظ کنند، بخش عمده سیارات قابل سکونت در کهکشان راه شیری را تشکیل می دهند. اگر طبق یافته های جیمز وب، این سیارات مانند LHS 3844b دارای قفل مرگ باشند، بخش قابل توجهی از قابل سکونت ترین سیارات ممکن است این ویژگی را داشته باشند.
هنوز مشخص نیست که چگونه سیارات رشته‌ای می‌توانند قابل سکونت باشند زیرا جزر و مد، فصل یا چرخه روز و شب ندارند. در نتیجه، آیا آنها می توانند همان نوع تنوع و پیچیدگی زندگی در حال تکامل را داشته باشند؟
