شکل صورت ما احتمالا ناشی از فشار رحم مادر است!
نتایج یک مطالعه جدید نشان می دهد که صورت ما ممکن است بر اثر فشار در رحم شکل گرفته باشد.
به گزارش سرگرمی روز، سلولهای بنیادی جنینی که نقش مهمی در تعیین ویژگیهای صورت ما در طول تکامل دارند، زمانی که تحت فشار زیادی قرار میگیرند، رشد آنها مختل میشود.
اکنون، یک تیم بینالمللی از محققان به توسعه جنینهای موش و قورباغه و همچنین جنینهای انسان (گروههایی از سلولهای جنینی که در آزمایشگاه توسعه یافتهاند) نگاه کردهاند تا بهتر بفهمند چگونه برخی از سلولها به دیگران میگویند چگونه رشد کنند و تمایز پیدا کنند.
آنها دریافتند که وقتی فشار هیدرواستاتیکی افزایش یافته از بیرون به جنین اعمال می شود، مسیرهای مهم پیام رسانی سلولی در سلول های تاج عصبی مختل می شود.
یافتهها نشان میدهد که رشد بافت میتواند در زمانهای بحرانی در رشد حیوانات تحتتاثیر قرار گیرد و آنها را در معرض خطر ناهنجاریهای جمجمه-صورتی قرار دهد.
تصور می شود که این ناهنجاری ها به دلیل ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی از جمله تامین مواد مغذی ایجاد می شوند.
روبرتو مایور، نوروبیولوژیست در دانشگاه کالج لندن (UCL)، گفت: یافتههای ما نشان میدهد که ناهنجاریهای صورت نه تنها تحت تأثیر ژنتیک، بلکه از سیگنالهای فیزیکی در رحم مانند فشار نیز هستند.
در آنچه به عنوان القای جنینی شناخته می شود، سلول ها توسط سیگنال های شیمیایی از سایر بافت های مجاور به مسیرهای بیولوژیکی مختلف فرستاده می شوند. دانشمندان برخی، اما نه همه، محرک هایی را که تعیین می کنند چگونه سلول های بنیادی این سیگنال ها را تفسیر می کنند، درک می کنند.
به طور خاص، آنالیز به یک حفره پر از مایع به نام بلاستوکول، نزدیک جایی که تاج عصبی رشد میکند، نگاه کرد و دریافت که فشار روی بلاستوکول، فعالیت پروتئینی به نام Yap را کاهش میدهد که به نوبه خود باعث میشود گروهی از مولکولها این سیگنالینگ به نام Wnt را که مسئول توسعه تاج عصبی هستند، مختل می کند.
اگرچه این مطالعه علل افزایش فشار داخل رحمی را در انسان بررسی نکرد، یافتهها بینشی را در مورد اثرات مکانیکی بر جنین ارائه میدهند، جایی که بیشتر مطالعات تمایل دارند به جای آن بر اثرات عوامل بیوشیمیایی تمرکز کنند.
مایر میگوید وقتی یک ارگانیسم تغییر فشار را تجربه میکند، همه سلولها، از جمله جنین در رحم مادر، میتوانند آن را حس کنند.
این تحقیق به دانشمندان گام مهمی در درک چگونگی شکل گیری انسان ها و سایر مهره داران با ردیابی مولکول ها و سیگنال های فردی در مراحل اولیه توسعه می دهد.
اگرچه استرس می تواند به وضوح اثربخشی سیگنال دهی تاج عصبی را کاهش دهد، باید دید که چگونه تغییرات خاص در محیط داخل رحمی می تواند منجر به پیامدهای خاص در جنین انسان در حال رشد شود.
مایر می گوید: «کار ما نشان می دهد که جنین ها به فشار حساس هستند، اما نمی دانیم چقدر حساس هستند. به عنوان مثال، آیا تغییرات فشار داخل رحمی می تواند روی جنین تأثیر بگذارد؟
وی افزود: این امر مستلزم تحقیقات بیشتری است تا بفهمیم تغییرات بدن و همچنین فشارهای محیطی چگونه می تواند بر رشد جنین انسان تأثیر بگذارد.
این تحقیق در مجله Nature Cell Biology منتشر شده است.