یک مطالعه اخیر که توسط دانشکده پزشکی دانشگاه ناگویا در ژاپن انجام شد، ارتباط بین میکروبیوتای روده و بیماری پارکینسون (PD) را نشان داد.
به گزارش سرگرمی روز، بیماری پارکینسون با انواع علائم فیزیکی مانند خشکی و کندی حرکات، لرزش، سفتی و اختلال در تعادل مشخص می شود. این علائم مانع از حرکت و انجام فعالیت های روزانه فرد مبتلا می شود. بروز این بیماری در بین جمعیت های مختلف متفاوت است. با این حال، مشاهده شده است که این بیماری 1-2٪ از افراد 55 سال و بالاتر را تحت تأثیر قرار می دهد.
در یک مطالعه اخیر، محققان دریافتند که کاهش ژن های باکتری های روده که مسئول سنتز ویتامین های B مانند B2 و B7 هستند، نقش مهمی در بیماری پارکینسون دارند. علاوه بر این، آنها بین فقدان این ژن ها و کاهش سطوح فاکتورهایی که به حفظ یکپارچگی سد روده کمک می کند، ارتباط پیدا کردند.
سد روده از ورود سموم به خون و ایجاد التهاب در بیماری پارکینسون (PD) جلوگیری می کند. این یافته ها که نتایج آن در مجله npj Parkinson's Disease منتشر شده است، نشان می دهد که برای از بین بردن این کمبودها، ویتامین های B می توانند به درمان بیماری پارکینسون کمک کنند.
فرآیندهای فیزیولوژیکی مختلف به شدت تحت تأثیر میکروارگانیسم های موجود در روده قرار می گیرند که به عنوان میکروبیوتای روده شناخته می شوند. در شرایط ایده آل، میکروبیوتای روده SCFA و پلی آمین تولید می کند و سد روده را برای جلوگیری از ورود سموم به جریان خون حفظ می کند. سموم موجود در خون می توانند به مغز بروند، جایی که باعث التهاب می شوند و فرآیندهای انتقال عصبی را که برای حفظ سلامت روان حیاتی هستند، تحت تاثیر قرار می دهند.
کمبود ویتامین B و بیماری پارکینسون
ویتامین های B نقش مهمی در فرآیندهای متابولیک دارند. این ویتامین ها بر تولید و عملکرد اسیدهای چرب با زنجیره کوتاه (SCFAs) و پلی آمین ها تأثیر می گذارند، دو عاملی که به حفظ یکپارچگی سد روده و جلوگیری از ورود سموم به جریان خون کمک می کنند.
کمبود پلی آمین ها و SCFA ها می تواند منجر به نازک شدن مخاط روده و افزایش نفوذپذیری روده (IP) شود که در بیماران مبتلا به پارکینسون مشاهده شده است. زیرا افزایش نفوذپذیری روده، علاوه بر اینکه اعصاب را در معرض سموم قرار می دهد، به تجمع غیر طبیعی آلفا سینوکلئین کمک می کند، سلول های ایمنی را در مغز فعال می کند و در نهایت منجر به التهاب طولانی مدت می شود.
بنابراین، درمان اضافی با هدف قرار دادن ریبوفلاوین (ویتامین B2) و بیوتین به عنوان یک درمان بالقوه ممکن است راه حل موثری برای کاهش علائم پارکینسون و کند کردن پیشرفت این بیماری باشد.
نتایج این تحقیق اخیرا در مجله npj Parkinson's Disease منتشر شده است.
