برای بیش از یک قرن، دانشمندان فرض می کردند که رابطه بین اندازه مغز و اندازه بدن در پستانداران از یک مدل ساده و خطی پیروی می کند. هر چه بدن حیوان بزرگتر باشد، مغز آن بزرگتر خواهد بود. اما تحقیقات جدید منتشر شده در مجله Nature Ecology and Evolution نشان می دهد که واقعیت بسیار پیچیده تر از آن چیزی است که تصور می شود.
به گزارش سرگرمی روز، در این مطالعه که توسط محققان دانشگاه ریدینگ و دانشگاه دورهام انجام شد، داده های مربوط به اندازه مغز و بدن 1500 گونه پستاندار مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های آنها رابطه مرسوم بین اندازه مغز و بدن را به چالش می کشد و دیدگاه جدیدی در مورد چگونگی تکامل مغز در شجره نامه پستانداران ارائه می دهد.
یکی از شگفت‌انگیزترین اکتشافات این است که بزرگترین حیوانات در واقع مغز نسبتاً بزرگی ندارند که قبلاً تصور می‌شد.
برای بیش از یک قرن، دانشمندان تصور می کردند که این رابطه خطی است. این بدان معنی است که هر چه حیوان بزرگتر باشد، اندازه مغز بزرگتر است. پروفسور کریس وندیتی، نویسنده اصلی از دانشگاه ریدینگ در بیانیه ای توضیح می دهد که اکنون می دانیم که این درست نیست. رابطه بین اندازه مغز و بدن کج است، که اساساً به این معنی است که حیوانات بسیار بزرگ مغز کوچکتر از حد انتظار دارند.
پروفسور راب بارتون، یکی از نویسندگان دانشگاه دورهام، افزود: “نتایج ما به آشکار کردن پیچیدگی گیج کننده رابطه بین مغز و توده بدن کمک می کند.” اندازه نسبی مغز را می توان با استفاده از یک مدل پایه بررسی کرد.
پیامدهای این کشف فراتر از تغییر یک مدل ریاضی است. این نشان می دهد که ممکن است لازم باشد در نحوه تفسیر اندازه نسبی مغز در پستانداران، به خصوص هنگام مقایسه حیوانات با اندازه های بسیار متفاوت، تجدید نظر کنیم. برای سال‌ها، اندازه نسبی مغز بزرگتر اغلب با هوش یا توانایی شناختی بالاتر مرتبط بوده است. با این حال، این درک جدید از ارتباط مغز و بدن نشان می دهد که چنین مقایسه هایی ممکن است آنطور که قبلا تصور می شد واضح نباشد.
محققان به کشف این رابطه منحنی ادامه می دهند. آنها همچنین از روش های آماری پیشرفته برای بررسی چگونگی تکامل اندازه مغز در طول زمان در گروه های مختلف پستانداران استفاده کردند. یافته های آنها ایده دیرینه دیگری در زیست شناسی تکاملی، قانون مارش-لارت را به چالش می کشد، که نشان می دهد پستانداران عموماً در طول زمان با مغزهای بزرگتر تکامل یافته اند.
برخلاف این قانون، این مطالعه نشان داد که تنها سه گروه از پستانداران روند واضحی به سمت افزایش اندازه نسبی مغز نشان دادند: پستانداران، گوشتخواران و جوندگان. این روند در پستانداران، از جمله انسان، قوی ترین است.
این مطالعه نشان می‌دهد که گونه‌های ما بیش از ۲۰ برابر سریع‌تر از سایر گونه‌های پستانداران تکامل یافته‌اند که منجر به مغزهای فوق‌العاده‌ای می‌شود که مشخصه بشریت امروزی است. این مطالعه همچنین الگوهای جالبی را در میزان تغییر اندازه مغز در گروه‌های مختلف پستانداران نشان می‌دهد.
دکتر جوآنا بیکر از دانشگاه ریدینگ و یکی از نویسندگان مقاله می گوید: «نتایج ما یک راز را آشکار می کند. در بزرگترین حیوانات چیزی وجود دارد که از بزرگ شدن بیش از حد مغز جلوگیری می کند. اما آیا این به این دلیل است که مغزهای بزرگ بالاتر از اندازه معین صرفاً برای نگهداری بسیار گران هستند؟
محققان الگوهای مشابهی را در پرندگان مشاهده کردند که نشان می دهد این پدیده ممکن است در قلمرو حیوانات نیز صادق باشد. درک دلایل این محدودیت می تواند بینش ارزشمندی در مورد محدودیت ها و مبادلات موجود در رشد مغز ارائه دهد.
این مطالعه همچنین نشان داد که تمام گروه‌های پستانداران در طول تاریخ تکامل خود تغییرات سریعی در اندازه مغز نشان دادند. به عنوان مثال، خفاش ها در ابتدا به سرعت اندازه مغز خود را کاهش دادند، اما سپس سرعت تغییر بسیار آهسته ای را نشان دادند، احتمالاً به دلیل محدودیت های مرتبط با الزامات پرواز.
این یافته ها راه های جدیدی را برای تحقیق در مورد عوامل تحریک کننده رشد مغز باز می کند.
مانند هر مطالعه پیشگامانه، این مطالعه به همان اندازه که به آن پاسخ می دهد، سوالاتی را مطرح می کند. چرا ارتباط مغز و بدن از این الگوی منحنی پیروی می کند؟ چه عوامل خاصی باعث این فرآیند منحصر به فرد در تکامل مغز پستانداران شد؟ چگونه ممکن است این درک جدید تفسیر ما از شواهد فسیلی و نظریه های ما در مورد تکامل هوش را تغییر دهد؟ اینها مواردی است که باید برای آنها پاسخی یافت.
