نقش ژنتیکی مادران در ریسک ابتلا به آلزایمر بیشتر است
تحقیقات جدید نشان می دهد که خطر ژنتیکی بیماری آلزایمر بیشتر تحت تاثیر مادر است و نسبت پدر نقش کمتری در این مشکل دارد.
به گزارش دیجیاتو، این مطالعه که بر روی داده های بیش از 4000 نفر انجام شده است، نشان می دهد افرادی که مادرانشان سابقه از دست دادن حافظه دارند، در هر سنی بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری آلزایمر هستند.
مطالعه جدیدی که در مجله JAMA Neurology منتشر شده است نشان می دهد که خطر ژنتیکی ابتلا به بیماری آلزایمر بیشتر از طرف مادر تحت تأثیر قرار می گیرد تا پدر. آلزایمر می تواند خاطرات، استقلال و توانایی برقراری ارتباط با عزیزان را از بین ببرد و شایع ترین نوع زوال عقل است که حدود 60 تا 70 درصد موارد را تشکیل می دهد.
آلزایمر و نقش ژنتیکی قویتر مادران: یافتههای علمی جدید
در سال 2020، بیش از 55 میلیون نفر در سراسر جهان با زوال عقل زندگی می کردند و انتظار می رود تعداد افراد مبتلا به این اختلال تقریبا هر 20 سال دو برابر شود. این مطالعه می تواند برای محققانی که می خواهند درمان های جدیدی ایجاد کنند مفید باشد.
این مطالعه نشان داد افرادی که مادرانشان سابقه از دست دادن حافظه داشتند در هر سنی در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری آلزایمر قرار داشتند. با این حال، اگر پدر یک فرد از دست دادن حافظه زودرس (قبل از سن 65 سالگی) داشته باشد، آن فرد نیز در معرض خطر بیشتری قرار دارد.
این مطالعه که بر روی 4413 فرد بین 65 تا 85 سال که هیچ مشکل شناختی و حافظه ای نداشتند انجام شد، نشان داد که سطح بتا آمیلوئید در مغز افرادی که مادرانشان سابقه اختلالات حافظه داشته اند، بالاتر است. این نرخ ها به طور قابل توجهی بالاتر از کسانی بود که سابقه اختلال حافظه پدری به تنهایی یا بدون سابقه خانوادگی داشتند.
یکی از فرضیه های محققان این است که اختلالات میتوکندریایی که از مادر به ارث می رسد ممکن است نقش مهمی در این رابطه داشته باشد. میتوکندری ها ساختارهایی هستند که انرژی سلول ها را تامین می کنند و نقص در آنها می تواند منجر به اختلالات شناختی و در نهایت بیماری آلزایمر شود.
این مطالعه بر اهمیت ژنتیک در ایجاد آلزایمر تاکید می کند، اما سایر عوامل خطر مانند دیابت، فشار خون بالا، بیماری قلبی و رژیم غذایی نامناسب نیز می توانند به طور قابل توجهی در ایجاد این بیماری نقش داشته باشند.