رضا ربطی با اشاره به اینکه شپش انگل کوچکی است که حتی با چشم غیرمسلح هم دیده می شود و به راحتی از فردی به فرد دیگر منتقل می شود، گفت: یکی از مهمترین مکان هایی که افراد به شپش مبتلا می شوند محل تجمع افراد است. مانند مدارس، مهدکودک ها، پادگان ها و کمپ ها.
به گزارش مهر، یکی از اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، بیماری شپش سر را نوعی آلودگی انگلی دانست و افزود: شپش دارای تخم هایی به نام «حسادت» است و رنگ این حسادت ها سفید یا زرد است.
وی ایجاد شوره سر روی مژه ها و یا پیدایش جوش های ریز کندو مانند در ناحیه عفونی را از دیگر علائم شپش سر عنوان کرد.
به گفته این استاد دانشگاه، به طور کلی سه نوع شپش وجود دارد: شپش سر، شپش بدن و شپش شرمگاهی. شپش سر معمولاً پشت گوش و گردن است، مسری است و اگر در محیط کثیف باشد در افراد عادی ظاهر می شود، اما شپش بدن معمولاً در افرادی با سطح بهداشت بسیار پایین مانند افراد بی خانمان یا در برخی موارد بحرانی دیده می شود. شرایطی مانند زلزله و جنگ زمانی رخ می دهد که رعایت اصول بهداشتی ممکن نباشد. عفونت شپش بدن یکی از علائم رایج تعدادی از عفونت های دیگر مانند تیفوس است.
رباطی یکی از راه های اصلی تشخیص این انگل را مشاهده شپش یا شپش زنده عنوان کرد و گفت: اولین علامت شپش می تواند خارش باشد به گونه ای که فرد مبتلا احساس کند چیزی روی سرش راه می رود یا می خزد. در شپش شرمگاهی، موهای نواحی تناسلی نیز درگیر می شوند که با خارش شدید همراه است که راه اصلی انتقال جنسی شپش شرمگاهی است.
عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی علائم بالینی را مبنای تشخیص شپش سر ذکر کرد و افزود: شپش شایع ترین نوع عفونت توسط این انگل است که معمولاً در پشت گوش دیده می شود که به راحتی با چشم غیرمسلح نیز قابل مشاهده است. در مراحل پیشرفته تر این بیماری این یک شناسایی است.
رباطی با بیان اینکه برای درمان بیماری شپش باید انگل زنده و لارو آن از بین برود، تاکید کرد: در صورت باقی ماندن تخم شپش یا لارو، احتمال بروز مجدد بیماری پس از چند هفته وجود دارد.
وی ادامه داد: تخم شپش یا شپش شباهت زیادی به شوره سر دارد با این تفاوت که شپش بسیار چسبنده است و به راحتی از روی مو پاک نمی شود.
این متخصص پوست و مو با اشاره به راه های درمان شپش گفت: نکته مهم در درمان شپش به دلیل مسری بودن زیاد آن این است که همه اعضای خانواده در صورت داشتن علائم باید تحت نظر پزشک باشند.
وی توصیه کرد: درمان نهایی شپش دو بار با فاصله یک هفته انجام شود.
این متخصص بیماری های پوست و مو تاکید کرد: پس از درمان های تجویز شده توسط پزشک می توان از درمان های ساده تری مانند شستن مو یا فرو بردن شانه در سرکه رقیق شده استفاده کرد تا تخم های انگل شپش چسبیده به مو کاملا از بین برود.
وی با اشاره به اینکه درمان ها باید توسط پزشک متخصص انجام شود، تصریح کرد: مصرف تصادفی برخی از داروهای ضد شپش می تواند باعث ایجاد آلرژی یا در مواردی مقاوم شدن انگل شود، بنابراین توصیه می شود از درمان های تصادفی با توجه به مسائل شخصی خودداری شود. از رعایت بهداشت باید اجتناب شود. با توجه به اینکه انگل شپش مدت زیادی در خارج از پوست بدن زنده نمی ماند، شستن و ضدعفونی بیش از حد لباس ها ضروری نیست، بلکه رعایت بهداشت عمومی محیط توصیه می شود.
