هر آن چه باید در مورد مسمومیت با کافئین بدانید

بعد- اگرچه میزان تحمل افراد متفاوت است، اما محدودیتی برای میزان کافئین موجود در سیستم بدن افراد وجود دارد. لرزش انگشتان و ضربان قلب نشانه های رایجی است که نشان می دهد بیش از حد کافئین مصرف کرده اید. در موارد نادرتر، مصرف بیش از حد کافئین می تواند منجر به وضعیتی به نام مسمومیت با کافئین یا مصرف بیش از حد کافئین شود. مسمومیت با کافئین زمانی رخ می دهد که فرد سطوح خطرناکی از کافئین را در سیستم خود داشته باشد که باعث ایجاد طیفی از علائم ناخوشایند و شدید مانند مشکلات تنفسی و تشنج می شود. موارد کمی وجود دارد که افراد بر اثر مسمومیت با کافئین جان خود را از دست داده باشند.

اگرچه نادر است، اما اگر فردی به طور غیرمسئولانه الکل مصرف کند، همیشه احتمال مسمومیت با کافئین وجود دارد. دانستن علائم و عواملی که خطر مصرف بیش از حد کافئین را افزایش می دهد می تواند در وهله اول به پیشگیری از آن کمک کند.

چقدر کافئین زیاد است؟

مسمومیت با کافئین چیزی بیش از سردردی است که در اثر نوشیدن زیاد اسپرسو ایجاد می‌کنید، و زمانی اتفاق می‌افتد که بیش از حد کافئین مصرف کرده باشید. سازمان غذا و داروی ایالات متحده این محدودیت را هر چیزی بیش از 400 میلی گرم کافئین در روز برای بزرگسالان سالم تعریف می کند. این معادل چهار یا پنج فنجان قهوه است. کمی بیشتر از 400 میلی گرم کافئین برای کشتن یا آسیب دائمی کسی کافی نیست. بزرگسالان در شرایط فیزیکی طبیعی احتمالاً در این سطح از مصرف کافئین احساس اضطراب و تحریک پذیری می کنند. اثرات سمی‌تر مسمومیت با کافئین زمانی رخ می‌دهد که افراد ۱۲۰۰ میلی‌گرم کافئین از حدود ۱۲ فنجان قهوه در بدن خود داشته باشند.

مسمومیت با کافئین می تواند از ناخوشایند تا تهدید کننده زندگی متغیر باشد. مسمومیت با کافئین انواع مختلفی از اثرات مضر شدید بر بدن دارد. نیما مجلسی، مدیر سم شناسی پزشکی در بیمارستان دانشگاه استاتن آیلند، می گوید: «اثرات محرک کافئین، ریتم طبیعی قلب شما را مختل می کند و منجر به ضربان قلب غیر طبیعی و احتمال ایست قلبی می شود.» علاوه بر این، افرادی که بیش از حد کافئین مصرف می کنند، ممکن است مشکلات گوارشی مانند استفراغ و اسهال را تجربه کند. مجلسی می گوید: از آنجایی که قهوه باعث افزایش ادرار می شود، افرادی که کافئین بیش از حد در خون خود دارند در معرض خطر دفع مواد معدنی ضروری به ویژه پتاسیم قرار می گیرند. سطوح پایین پتاسیم در خون یا هیپوکالمی می تواند به ماهیچه ها تا حد فلج احتمالی آسیب برساند، به دلیل ضعیف شدن ماهیچه های تنفسی باعث مشکل در تنفس شود و از کارکرد کلیه ها جلوگیری کند. تعدادی از علائم مسمومیت با کافئین نیز عصبی هستند. در موارد دیگر، اضطراب، توهم، میگرن، تورم مغز و تشنج گزارش شده است. اگرچه بسیار نادر است، اما مسمومیت با کافئین می تواند کشنده باشد. بیشتر مرگ‌های تصادفی مرتبط با کافئین مربوط به مصرف چندین قرص کافئین با دوز بالا است. قرص های کافئین توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده تنظیم نمی شود. بنابراین دوز مصرفی آنها برای برندهای مختلف متفاوت است. اکثر قرص های کافئین حاوی حدود 300 میلی گرم کافئین هستند. بنابراین مصرف قرص دوم 400 میلی گرم بیشتر از مقدار توصیه شده کافئین است. مانند هر مکمل دیگری، قرص های کافئین باید با احتیاط مصرف شوند. قرص ها سریعتر جذب بدن می شوند و مقدار آن ممکن است شما را در معرض خطر عوارض جانبی بیشتری قرار دهد.

اگر مشکوک به مصرف بیش از حد کافئین هستید، چه کاری باید انجام دهید؟

مجلسی می‌گوید: «اگر بیش از چند بار عصبانی شدید و مشکوک به مسمومیت با کافئین هستید، فوراً به اورژانس مراجعه کنید.» او می‌گوید پزشکان می‌توانند از همودیالیز برای تصفیه کافئین از خون استفاده کنند. اگر فردی در عرض یک تا دو ساعت مقادیر زیادی کافئین مصرف کرده باشد، پزشکان ممکن است زغال فعال را نیز تجویز کنند که به کافئین متصل شده و از جذب آن در روده ها جلوگیری می کند.

پزشکان همچنین داروهایی را برای تثبیت بیمار و درمان علائم شدید تجویز می کنند. به عنوان مثال، مجلسی می گوید: «بتابلوکرها و بنزودیازپین ها اغلب برای درمان مشکلات عصبی مانند توهم و تشنج تجویز می شوند.

چگونه از خود در برابر مسمومیت با کافئین محافظت کنیم؟

پزشکان توصیه می کنند میزان مصرف روزانه کافئین خود را کنترل کنید. قهوه منبع محبوب کافئین است، اما محصولاتی مانند چای سبز و نوشابه کاکائو می توانند مصرف کافئین را افزایش دهند. مجلسی نسبت به نوشیدنی های انرژی زا و پودرهای کافئین دار به دلیل غلظت بالای کافئین هشدار داد. هر دو محصول مکمل هستند و ممکن است حاوی مقادیر زیادی قند و سایر محرک‌ها مانند گوارانا باشند. هنگامی که تصمیم گرفتید چه نوشیدنی کافئین دار مصرف کنید، بهتر است در طول روز آب بنوشید. هیدراته ماندن می تواند به جبران ویتامین های محلول در آب کمک کند، زیرا کافئین یک ادرارآور است. وجود غذا در معده، به ویژه غذاهای غنی از پروتئین و فیبر، می تواند با اجازه دادن به بدن برای جذب کافئین در مدت زمان طولانی تری کمک کند. در این زمان، ممکن است عوارض جانبی کمتری پس از مصرف کافئین در مقایسه با مصرف آن با معده خالی داشته باشید. مسمومیت با کافئین به طور کلی قابل پیشگیری است. مهمترین چیز این است که به بدن خود و آنچه که می تواند تحمل کند گوش دهید. بنابراین دفعه بعد که می‌خواهید یک نوشیدنی کافئین‌دار بنوشید، لحظه‌ای به این فکر کنید که آیا واقعاً به نوشیدنی دیگری نیاز دارید یا بهتر است یک لیوان آب بنوشید.