همه چیزهایی که درباره چاقی می‌دانید و غلط است!

بعد- سال‌هاست که روش‌های درمانی مختلف و حتی ترسناک برای مقابله با مشکل چاقی در بین عموم مردم رایج شده است، در حالی که بسیاری از مردم می‌دانند که راه بهتری برای درمان چاقی وجود دارد.

آمریکایی ها در 40 سال گذشته چاق تر شده اند. طبق آمار مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها، در حال حاضر نزدیک به 80 درصد بزرگسالان و حدود یک سوم کودکان دارای اضافه وزن و چاقی هستند. بسیاری از آمریکایی ها بیشتر از سایر بیماری ها مانند پارکینسون، سرطان سینه و آلزایمر در طول زندگی خود از «چاقی شدید» رنج می برند.

به ما گفته می شود که چاقی می تواند باعث نارسایی قلبی شود و سلامت افراد را به خطر بیندازد و حتی بر قدرت بدنی افراد تأثیر بگذارد. ترس از چاق شدن یا اضافه وزن همیشه فرد را تشویق می کند تا زمان بیشتری را در مقایسه با افرادی که زمان بیشتری را صرف تماشای برنامه های تلویزیونی یا بازی های آنلاین می کنند، صرف پیروی از رژیم های غذایی سخت کند. جامعه پزشکی می گوید اولین قدم برای تغییر سبک زندگی این است که از سرزنش افراد به خاطر چاق بودن خودداری کنید.

از سال 1959، تحقیقات نشان داده است که 95 تا 98 درصد از تلاش‌ها برای کاهش وزن با شکست مواجه می‌شوند و دو سوم افرادی که از طریق رژیم‌های غذایی وزن کم می‌کنند، چاق‌تر می‌شوند. علل بیولوژیکی تغییر ناپذیر هستند.

در سال 1969، تحقیقات نشان داد که از دست دادن تنها 3 درصد از وزن بدن افراد، متابولیسم آنها را 17 درصد کاهش می دهد. واکنش گرسنگی بدن باعث افزایش هورمون های گرسنگی و کاهش دمای داخلی بدن تا رسیدن بدن به حداکثر وزن می شود. حفظ وزن ایده آل یعنی تنظیم انرژی بدن و مبارزه با گرسنگی که باید تمام روز و هر روز با آن مبارزه کنید.

موسسه پزشکی تاکید می کند که سلامتی و وزن نمی توانند مترادف یکدیگر باشند. تقریباً در سطح مطالعات جمعیتی، افراد چاق در مقایسه با افراد لاغر از سلامت قلبی عروقی خوبی برخوردار نیستند. اما مطالعات اخیر نشان می دهد که یک سوم تا یک چهارم افرادی که به عنوان چاق تعریف می شوند، از نظر متابولیکی سالم هستند.

آنها هیچ نشانه ای از فشار خون بالا، مقاومت به انسولین یا کلسترول بالا ندارند. در عین حال، تقریبا یک چهارم افراد بسیار لاغر در وضعیت «لاغری ناسالم» قرار دارند. یک مطالعه در سال 2016 که شرکت کنندگان را به طور متوسط ​​19 سال دنبال کرد، نشان داد که افراد لاغر نامتناسب تقریباً دو برابر بیشتر از افراد چاق در معرض ابتلا به دیابت هستند.

مسلماً، صرف نظر از وزن، عادات مهمتر از تغذیه هستند. بسیاری از شاخص ها مانند مصرف سبزیجات و ورزش منظم و مکرر به احتمال زیاد سلامت فرد را تضمین می کند. تقریباً 60 سال است که رژیم غذایی به بخشی از زندگی افراد چاق تبدیل شده است. برنامه ای که نه تنها به کاهش وزن آنها کمک نمی کند، بلکه گاهی نتیجه معکوس می دهد. شاید با پیروی از یک رژیم غذایی سالم نتوانید وزن زیادی کم کنید. اما می توانید مطمئن باشید که این کار سلامتی بدن را به خطر نمی اندازد.

آنچه در درمان چاقی مهمتر از خود بیمار است، پزشک است که درمان را بر عهده می گیرد. امروزه، دانشجویان رشته تغذیه و مطالعات مرتبط به طور متوسط ​​تنها 19 ساعت آموزش رژیم غذایی و تغذیه سالم در طول دوره 4 ساله دریافت می کنند. این یعنی 5 ساعت کمتر از آنچه در سال 2006 انجام شد.

لزلی ویلیامز، متخصص پزشکی خانواده در آریزونا، می‌گوید که نرم‌افزار سلامت الکترونیکی زمانی که بیماران دارای اضافه وزن هستند را نشان می‌دهد و به آنها اطلاع می‌دهد. در واقع دلیل این مشکل این است که پزشکان معمولا شرح حال بیمار را به صورت مکتوب می نویسند و برای رساندن بیمار به وزن ایده آل برنامه مناسبی را برای او تخمین می زنند. عدم انجام این کار ممکن است منجر به نتایج ضعیف بیمار شود.

مشکل دیگری که کیمبرلی گودزون متخصص چاقی به آن اشاره می کند این است که بسیاری از پزشکان صرف نظر از تخصصشان فکر می کنند که محاسبه وزن ایده آل تحت کنترل آنهاست. Godson اغلب ماه‌ها با بیمارانش کار می‌کند تا به اهداف واقع‌بینانه دست یابد و از مادران دارای اضافه وزن می‌خواهد که مصرف داروهای کلسترول بدون نسخه را متوقف کنند و آنها را فقط طبق دستور پزشک مصرف کنند.

وی می افزاید: یکی از بیمارانش پس از دریافت مشاوره مداوم از متخصصان این رشته پیشرفت چشمگیری داشت تا اینکه متخصص قلب به او گفت: تنها 100 پوند وزن کم کرده بود و بیمار ناگهان احساس شکست کرد. بنابراین در سیستمی که مردم را نه آموزش می دهد و نه تشویق می کند که با بیماران خود ارتباط صحیح و معنادار داشته باشند تا بتوانند با مشارکت خود برنامه ریزی مناسبی برای آنها در نظر بگیرند، نیاز به پزشکان متخصص با توصیه های غذایی و رژیم غذایی وجود دارد. روش های انگیزشی بهینه این کار را انجام می دهند.

در مطالعه ای که تقریباً 461 تعامل بین بیماران و پزشکان را ثبت کرد، تنها 13 درصد از بیماران برنامه غذایی یا برنامه ورزشی خاصی داشتند و تنها 5 درصد از آنها در هر قرار ملاقات با پزشک خود برنامه ها را دنبال کردند.

اندرو (نام مستعار) موسیقیدانی است که در طول زندگی خود به عنوان یک مرد چاق شناخته می شود. او بیان می کند که چندین سال پیش پزشکش به او گفته بود که به دلیل اضافه وزن در وضعیت خطرناکی قرار گرفته است و ورزش و رژیم دیگر در چنین شرایطی تاثیر چندانی روی او ندارد. وقت آن است که او یک رژیم غذایی کم چرب و کم کربوهیدرات بگیرد! رژیم گیاهخواری را اتخاذ کنید؟ یا یوگا کنیم؟

او ادامه می‌دهد: «دکترش حتی از او نمی‌پرسد که آیا ورزش می‌کند یا نه!» او توضیح می‌دهد: «در آن زمان برای سفرهای کوهستانی زمستانی آماده می‌شدم، هر آخر هفته پیاده‌روی می‌کردم و ۴ بار در روز به باشگاه می‌رفتم. هفته برای تمرین دکترم به جای صحبت ساده با من، با صحبت هایش مرا مورد آزار و اذیت قرار داد که کاملاً مرا از هدفم دور کرد.»

همه این مشکلات باعث می شود بیماران از مراجعه به پزشک اجتناب کنند. بررسی نتایج 3 مطالعه جداگانه نشان می دهد که زنانی که چربی بیشتری نسبت به زنان لاغر دارند، به دلیل عدم تمایل به مراجعه به پزشک، بیشتر در معرض خطر مرگ ناشی از سرطان سینه و سایر بیماری ها هستند.

در یک مطالعه در سال 2017، برای 500 مدیر عکس متقاضیان اضافه وزن ارسال شد و 21 درصد از این مدیران، با وجود اطلاعات موجود در رزومه، متقاضیان را غیرحرفه ای توصیف کردند.

از قضا، با افزایش تعداد آمریکایی های دارای اضافه وزن، تعصب نسبت به آنها افزایش یافته است. اکنون بیش از 40 درصد از آمریکایی‌هایی که به عنوان چاق طبقه‌بندی می‌شوند، می‌گویند که روزانه شاهد تبعیض‌های زیادی علیه آنها هستند و این چیزی است که مستقیماً با چاقی آنها مرتبط است.

یک چیز بی رحمانه در مورد تبعیض علیه افراد دارای اضافه وزن این است که این واکنش های اجتماعی باعث می شود آنها غذای بیشتری بخورند. مشکلی که استرس آنها را افزایش می دهد و باعث می شود زمان بیشتری را صرف لذت بردن از غذا و اجتناب از ورزش کنند.

این منطق غم انگیزی است که ما نسبت به افراد چاق داریم. جانت تومیاما، محقق دانشگاه UCLA، می‌گوید: «در گذشته، چنین رفتاری ممکن است به معنای خطر ابتلا به بیماری‌های عفونی یا تهدیدی برای قبیله باشد.» کودکان سه‌ساله همکلاسی‌های دارای اضافه وزن خود را با کلمات نامناسبی مانند «احمق» توصیف می‌کنند. ” و ” تنبل ” .

علاوه بر این، اضافه وزن یکی از دلایلی است که کودکان در مدرسه مورد آزار و اذیت قرار می گیرند. نهادهای آمریکایی به دنبال سیاست هایی هستند که به اندازه کافی از بروز چنین مشکلاتی جلوگیری کند. Cat Pausé، محقق دانشگاه Massey در نیوزلند و یکی از اعضای کمپین جهانی بهداشت عمومی، تلاش های قابل توجهی برای کاهش قلدری افراد به دلیل اضافه وزن انجام داده است.

طبق مطالعه ای که روی بزرگسالان دارای اضافه وزن انجام شد، مشخص شد که بدترین تجربه ها تبعیضی است که اکثر خانواده ها به آنها می دهند. اریکا، یک مربی بهداشت در ایالات متحده می گوید: «هنوز روزهایی را به یاد می آورم که پدرم من را بزرگ توصیف می کرد. پدربزرگم هم به من می گوید چاق. وقتی فقط 11 سال داشتم، هر وقت فرصت می کردم، مخفیانه پشت خانه مان در جنگل می رفتم و خودم را مجبور می کردم تا غذایی که می خوردم را بردارم.

یک مطالعه در سال 2012 نشان داد که زنان دارای اضافه وزن بیشتر از زنان لاغر مستعد ابتلا به افسردگی هستند. شاید یکی از جنبه های منحصر به فرد چاقی این باشد که قربانیان آن جدا و متمایز از سایر اعضای جامعه دیده می شوند. یک مطالعه در سال 2017 نشان داد که 89 درصد از بزرگسالان دارای اضافه وزن توسط همسرانشان مورد آزار و اذیت قرار گرفته اند.

افراد دارای اضافه وزن هنوز در جامعه ای زندگی می کنند که احساس تعلق ندارند و حتی یک لحظه هم نمی خواهند هویت و نام خود را اعلام کنند. آنها در جامعه ای زندگی می کنند که وزن را برای موقعیت بهتر اجتماعی و حتی خانوادگی مهم می دانند. کاهش وزن جدی و قابل دستیابی است. ببر آزبورن می گوید: اگر در اطراف شما فردی اضافه وزن دارد، باید بدانید که حق ندارید بگویید که چنین چیزی نمی تواند و نباید وجود داشته باشد.

منبع: highline.huffingtonpost