چرا برخی افراد با وجود ورزش منظم لاغر نمی‌شوند؟

ممکن است یک جزء کلیدی متابولیک را که مانع از سوزاندن چربی در حین ورزش می شود، از دست داده باشید.

به گزارش دیجیاتو، اگر علیرغم ورزش منظم برای کاهش وزن تلاش می کنید، خوشحال خواهید شد که با مطالعه جدیدی آشنا شوید که ممکن است این معما را حل کند.

ممکن است یک جزء کلیدی متابولیک را که مانع از سوزاندن چربی در حین ورزش می شود، از دست داده باشید. همچنین ممکن است در حین ورزش اکسیژن کمتری مصرف کنید. در نتیجه شما در معرض خطر افزایش وزن هستید که می تواند منجر به چاقی و دیابت شود.

یک مطالعه جدید نشان می دهد که فراتر از داروهایی که هدفشان سرکوب اشتها است، ممکن است راه های جدیدی برای هدف قرار دادن چاقی وجود داشته باشد.

نقش مولکول های سیگنال دهنده در کاهش وزن

محققان دانشگاه کوبه یک مولکول سیگنالینگ به نام PGC-1⍺(a) را مطالعه کردند که در سوزاندن چربی در حین ورزش نقش دارد.

بدن انواع مختلفی از پروتئین را تولید می کند، از جمله انواع معروف “b” و “c”. این دو نسخه عملکردی مشابه مولکول سیگنالینگ “a” دارند، با این تفاوت که نسخه های b و c در طول تمرین بیش از 10 برابر بیشتر در عضلات تولید می شوند. در همین حال، نسخه a چنین افزایشی را نشان نمی دهد.

واتارو اوگاوا، متخصص غدد درون ریز دانشگاه کوبه و تیمش این فرضیه را مطرح کردند که مولکول های b و c مسئول متابولیسم انرژی در طول ورزش هستند. یعنی به شما در سوزاندن چربی در حین ورزش کمک می کنند.

آزمایش مولکول های سیگنال دهی موش و انسان

برای این آزمایش، آنها موش هایی را ارائه کردند که فاقد مولکول های سیگنال دهی b و c بودند و فقط روی نوع a کار می کردند. سپس در سه مرحله استراحت، ورزش کوتاه مدت و ورزش طولانی مدت، رشد عضلانی، چربی سوزی و مصرف اکسیژن اندازه گیری شد.

آنها همچنین داوطلبان انسانی با و بدون دیابت نوع 2 را برای آزمایش های مشابه به خدمت می گیرند. زیرا افراد چاق و افراد مبتلا به دیابت نوع 2 نیز می توانند سطوح پایین تری از مولکول سیگنالینگ داشته باشند.

محققان به این نتیجه رسیدند که موش های فاقد مولکول b و c قادر به تطبیق سریع با فعالیت های کوتاه مدت نیستند. بنابراین در حین تمرین و بعد از آن، اکسیژن کمتری مصرف می کنند و چربی کمتری می سوزانند.

دانشمندان نتایج مشابهی را هنگام مطالعه بر روی داوطلبان انسانی به دست آوردند. هم افراد سالم و هم افراد مبتلا به دیابت نوع 2 پروتئین های b و c بیشتری تولید می کنند، اکسیژن بیشتری مصرف می کنند و چربی بدن کمتری دارند.
وزن

این مطالعه همچنین نشان داد که ورزش طولانی مدت ممکن است برای افرادی که فقط پروتئین a تولید می کنند مفید باشد. موش هایی که به طور منظم ورزش می کردند، بعد از شش هفته تمرین، بدون توجه به اینکه آیا می توانند پروتئین های b و c تولید کنند، عضلات بیشتری رشد کردند.

جالب است بدانید که محققان عملکرد مهم دیگری از پروتئین PGC-1⍺ و انواع آن را کشف کرده‌اند که می‌تواند بر نحوه واکنش بدن به سرما تأثیر بگذارد.

این بار، آنها به تغییرات PGC-1⍺ در بافت چربی نگاه کردند. هنگامی که موش ها در معرض سرما قرار گرفتند، پروتئین های B و C بیشتری تولید کردند که به آنها در سوزاندن چربی و گرم نگه داشتن کمک می کند. حیواناتی که قادر به تولید پروتئین های b و c نبودند، دمای بدنشان به میزان قابل توجهی در مواجهه با سرما کاهش یافت.

این یافته نشان می‌دهد که نسخه‌های b و c مولکول سیگنال‌دهنده می‌توانند پاسخ‌های متابولیکی را در پاسخ به انواع محرک‌های کوتاه‌مدت، نه فقط ورزش، تحریک کنند.

نسخه های مختلف مولکول سیگنالینگ PGC-1⍺ به محرک های مختلف پاسخ می دهند. نسخه استاندارد (“a”) در پاسخ به ورزش طولانی مدت تولید می شود، در حالی که نسخه های جایگزین (“b/c”) در پاسخ به ورزش کوتاه مدت یا قرار گرفتن در معرض سرما تولید می شود. عدم وجود این کپی ها پاسخگویی به محرک ها را دشوار می کند.

اما نکته اصلی این مطالعه به توانایی افراد در سوزاندن چربی در حین و بعد از ورزش مربوط می شود.

اوگاوا و تیمش در بیانیه‌ای گفتند: «اخیراً داروهای کاهش وزن که اشتها را سرکوب می‌کنند ساخته شده‌اند و به طور فزاینده‌ای در بسیاری از کشورهای جهان تجویز می‌شوند. با این حال، هیچ دارویی وجود ندارد که بتواند چاقی را با افزایش مصرف انرژی درمان کند. اگر ماده ای پیدا شود که نسخه های b و c را افزایش دهد، می توان داروهایی تولید کرد که مصرف انرژی را در حین ورزش یا حتی بدون ورزش افزایش می دهد. چنین داروهایی به طور بالقوه می توانند چاقی را مستقل از محدودیت های غذایی درمان کنند.