دانشمندان توانسته‌اند قدرت خارق‌العاده «ادی هال»، قوی‌ترین مرد جهان را کشف کنند و مثلاً بگویند که برخی از عضلات او بین ۱۲۰ تا ۲۰۲ درصد بزرگتر از سایر افراد است.
به گزارش سرگرمی روز، ادی هال به عنوان یکی از قوی ترین مردان جهان شناخته می شود، اما چه چیزی او را تا این حد قوی کرده است؟
دانشمندان دانشگاه لافبورو تصمیم گرفتند راز قدرت باورنکردنی ادی هال را فاش کنند. ادی که یک مکانیک ماشین آلات سنگین از استافوردشایر انگلستان است، در سال 2017 به عنوان قوی ترین مرد جهان انتخاب شد.
با مطالعه ادی، محققان توانستند عواملی را که به قدرت فوق العاده او کمک می کند، شناسایی کنند. آنها می گویند که از این دانش می توان برای کمک به افراد برای بهبود عملکرد عضلات خود استفاده کرد.
محققان می گویند درک علمی قدرت عضلانی به دلیل نقش آن در عملکرد ورزشی، پیشگیری از آسیب و پیری سالم مهم است. با این حال، دانش ما از ابرقدرت های انسانی محدود است.
قوی ترین مرد دنیا و عضلات بزرگش
محققان از طریق یک سری آزمایش و اسکن، ساختار عضلانی و تاندون ادی را با جمعیت های مختلف ورزشکاران آموزش دیده و تمرین نکرده مقایسه کردند و یافته ها شگفت آور بود.
به عنوان مثال، مشخص شد که توده عضلانی پایین بدن ادی تقریباً دو برابر (96 درصد) از مردان تمرین نکرده است، یا اینکه عضلات ساق پا و سه ماهیچه ادی موسوم به همسترینگ 120 تا 202 درصد بزرگتر بودند.
همسترینگ نقش مهمی در تثبیت لگن و ران دارد. طبق گزارش ها، این عضلات به ادی هال کمک کردند تا رکورد جهانی 500 کیلوگرم را که معادل بلند کردن شتر است، به دست آورد.
علاوه بر این، عضلات چهارسر ران ادی دو برابر ورزشکارانی بود که تمرین نکرده بودند.
مسابقات مردان قوی که به عنوان «قوی ترین مردان» ایران شناخته می شوند، مستلزم قوی بودن این عضلات نسبت به سایر ورزش ها هستند.
پروفسور جاناتان فولاند گفت: “اگرچه عضلات همسترینگ ادی به خوبی توسعه یافته بود، اما با شگفتی متوجه شدیم که بیشترین رشد عضلانی در ماهیچه های بلند و نازک “همسترینگ مردانه” است که ران ها و باسن را تثبیت می کنند. این نشان می‌دهد که این ماهیچه‌های تثبیت‌کننده ممکن است برای بلند کردن و حمل اجسام از آنچه قبلاً تصور می‌شد مهم‌تر باشند.
عضلات کمتر استفاده شده
محققان همچنین دریافتند که ماهیچه های ادی که برای حرکات سخت تری مانند خم کننده های ران استفاده می شود، به این اندازه بزرگ نبودند و تفاوتی بین 23 تا 65 درصد بیشتر از ورزشکاران تمرین نکرده نشان دادند.
همچنین رباط کشکک او (تاندونی که عضله چهارسر را به استخوان ساق پا متصل می کند) تنها 30 درصد بزرگتر بود. این نشان می دهد که عضلات نسبت به رباط ها یا تاندون ها با تمرین سازگارتر هستند.
این یافته ها نشان می دهد که هر کسی می تواند قدرت و عملکرد عضلانی خود را از طریق تمرینات هدفمند بهبود بخشد.
به طور کلی، نتایج نشان می‌دهند که سیستم عضلانی بدن انسان چقدر سازگار است، زیرا ما بیشترین رشد عضلانی را در ماهیچه‌هایی می‌بینیم که ادی بیشتر کار می‌کند و تمرین می‌کند. این نشان می دهد که همه ما می توانیم سیستم عضلانی خود را برای بهبود عملکرد خود تغییر داده و توسعه دهیم.
این یافته ها در مجله Applied Physiology منتشر شده است.
