کشف سیاره‌ای با اتمسفر غلیظ در فاصله ۴۱ سال نوری زمین؛ آیا در این ابرزمین حیات یافت می‌شود؟
دانشمندان از کشف اتمسفر متراکم دور از “فراز زمینی” در فاصله 41 سال نوری خبر داده اند. این «ابر زمین» دو برابر زمین و هشت برابر سنگین‌تر از زمین است. با توجه به وجود این جو و در نتیجه ثبات دمای این سیاره نزدیک، آیا امکان زندگی در آن وجود دارد؟
بر اساس مطالعه جدید منتشر شده در مجله Nature در روز چهارشنبه، 8 می، ستاره شناسان جو متراکمی را در اطراف سیاره ای دو برابر زمین در منظومه شمسی دیگر نزدیک به زمین کشف کرده اند.
این به اصطلاح ابر زمین، معروف به Cancri 55 e، یکی از معدود سیارات سنگی خارج از منظومه شمسی است که دارای جو قابل توجهی از دی اکسید کربن و مونوکسید کربن است. با این حال، جو زمین مخلوطی از نیتروژن، اکسیژن، آرگون و گازهای دیگر است.
ابر زمین ها سیاراتی هستند که بزرگتر از زمین و کوچکتر از نپتون هستند.
ایان کراسفیلد، ستاره شناس دانشگاه کانزاس که روی سیارات فراخورشیدی کار می کند، می گوید: «این احتمالاً قوی ترین شواهدی است که این سیاره دارای جو است.
دمای جوش این سیاره به 2300 درجه سانتیگراد می رسد و این یعنی احتمال وجود حیات در این سیاره کم است.
با این حال، به گفته دانشمندان، این کشف ممکن است نویدبخش وجود سیارات دیگر با جو خشن تر و مناسب تر برای زندگی باشد.
اقیانوس های ماگما جو را پایدار نگه می دارند
این سیاره فراخورشیدی که تنها 41 سال نوری (397.7 هزار میلیارد کیلومتر) از ما فاصله دارد و جرم آن 8 برابر زمین است، به قدری به دور ستاره کوپرنیک خود (سرطان 55) می چرخد که روز و شب ثابتی از دو طرف دارد. از آن سطح این سیاره نیز پوشیده از اقیانوس های ماگما (مواد مذاب) است.
برای درک ترکیب جو سیاره، محققان یافته های تلسکوپ جیمز وب را قبل و بعد از عبور از مقابل ستاره مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. آنها نور ساطع شده توسط سیاره را از نور ستاره جدا کردند و از داده های حاصل برای محاسبه دمای این ابر زمین استفاده کردند.
در نتیجه، به نظر می رسد دمای گرما در سراسر سیاره توزیع شده است، که شاهدی از تأثیر جو است. به نظر می رسد گازهای آزاد شده از اقیانوس های ماگمایی نقش مهمی در پایداری جو دارند.
مطالعه این ابر زمین همچنین می تواند شواهدی از تکامل زمین و مریخ را در اختیار محققان قرار دهد که قبل از سرد شدن توسط اقیانوس های ماگما پوشیده شده بودند.
رنیو هو، ستاره شناس ناسا که در این مطالعه شرکت کرده است، می گوید: «این یک پنجره نادر است. از این پنجره می توانیم به مراحل اولیه تکامل سیاره نگاه کنیم.
