گورستان 4500 ساله واقع در قسمت غربی هرم بزرگ جیزه، دهه ها است که توجه باستان شناسان را به خود جلب کرده است.
به گزارش سرگرمی روز، این گورستان حاوی صدها مقبره مستطیل شکل به نام «مستابه» است. مستابها نوعی مقبره در مصر باستان بوده اند که به صورت بنایی با سقفی صاف و دیوارهای شیب دار ساخته می شدند.
بسیاری از شخصیت های مهم تاریخ مصر باستان، از جمله پادشاه خوفو، بستگان او و افراد عالی رتبه در مصر باستان در چنین مقبره هایی به خاک سپرده شدند.
با وجود اینکه در یک طرف این گورستان ردیف های زیادی از مقبره وجود دارد، اما سمت دیگر این گورستان خالی و بدون سازه است. اما اکنون باستان شناسان کشف کرده اند که داستان متفاوتی در زیر شن های بیابان در حال وقوع است.
در واقع، چیزی که به نظر می رسد یک سطح صاف و خالی از شن و ماسه است، ممکن است ساختارهای فراموش شده ای را که هزاران سال پیش ساخته شده اند، از دید پنهان کند.
فقط چند متر زیر سطح آن محوطه ای است که شبیه سازه ای به شکل “L” است. و اگر در شن ها کمی پایین تر برویم، سازه بزرگ تری را می یابیم که به سازه اول متصل است.
موتویوکی ساتو، یکی از اعضای تیم تحقیقاتی، گفت که گوشه‌های ساختار L شکل “بیش از حد تیز” هستند که به طور طبیعی شکل نمی‌گیرند. به گفته وی، این نشان می دهد که این سازه ها ساخته دست بشر هستند.
باستان شناسان معتقدند که هر دو بنا ممکن است بقایای یک مقبره باستانی باشند. با این حال، هنوز مشخص نیست که این منطقه جدید دقیقاً چه چیزی را در دل خود پنهان می کند.
در حالی که در دهه های اولیه باستان شناسی، تعیین شکل و اندازه سازه ها از طریق کاوش ها و کاوش های دقیق زمان بر بود. فناوری های جدیدتر اکنون می توانند به دانشمندان کمک کنند تا ساختارهای ناشناخته را بدون حفاری در زمین یا استفاده از بیل نقشه برداری کنند.
تیمی از محققان دانشگاه های هیگاشی نیپون فوکوشیما و توهوکو ژاپن به همراه باستان شناسان موسسه ملی تحقیقات نجوم و ژئوفیزیک مصر در حال بررسی این منطقه با دو روش پیشرفته رادار نفوذی زمین (GPR) و تصویربرداری مقاومت الکتریکی (IRT) هستند. ). دادند.
روش اول از امواج الکترومغناطیسی برای ترسیم ویژگی‌های کم عمق زیرزمینی با وضوح بالا استفاده می‌کند، در حالی که روش دوم برای ساختارهای عمیق‌تر استفاده می‌شود و می‌تواند دیوارها، حفره‌ها و ناهنجاری‌های مشابه را پیدا کند، اما جزئیات زیادی ندارد.
محققان با ترکیب داده‌های دو روش فوق و همچنین تصاویر ماهواره‌ای، ساختاری L شکل به ابعاد 9.8 متر در 15 متر پیدا کردند و در عمق 0.5 تا 2 متری زیر ماسه مدفون شدند.
محققان همچنین شواهدی از یک ساختار 93 متر مربعی در عمق 3.5 تا 10 متری زیر زمین، عمیق تر از ناهنجاری L شکل پیدا کردند.
داده ها نشان می دهد که یک نقطه از ساختار کم عمق L شکل با ماسه پر شده است، که ممکن است سرنخی برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد آن باشد. به گفته محققان، این مکان ممکن است به عنوان نوعی گذرگاه برای دسترسی به مقبره پایینی ساخته شده باشد.
مصریان باستان اغلب چنین کانال هایی را پر می کردند تا زنده ها را دور نگه دارند.
باستان شناسان نمی دانند چه چیزی در عمق این سازه نهفته است. این سازه را می توان با ماسه پر کرد یا کاملا خالی کرد.
برای پاسخ به برخی از این سوالات، کاوش هایی این بار به صورت فیزیکی و درجا آغاز شده است و محققان امیدوارند با دسترسی به لایه های زیرین اطلاعات بیشتری در مورد این سازه ها به دست آورند.
نتایج مطالعات جدید در مجله علمی “Archaeological Prospecting” منتشر شده است.
