کهکشان راه شیری احتمالاً بزرگ‌تر از چیزی است که قبلاً تصور می‌شد

یک مطالعه جدید توسط ستاره شناسان چینی نشان می دهد که کهکشان ما احتمالاً بزرگتر از آن چیزی است که قبلاً فکر می کردیم. آنها دریافتند که راه شیری کهکشانی با چگالی ستارگان بسیار بالا نیست.

به گزارش دیجیاتو، بر اساس مقاله ای که در مجله Nature Astronomy منتشر شده است، چگالی ستارگان در مرکز کهکشان راه شیری کمتر از آن چیزی است که قبلا شناخته شده بود. این بدان معنی است که کهکشان ما در مرکز خود صاف تر است.

کهکشان راه شیری یک کهکشان مارپیچی بسته است که چندین بازو از مرکز آن امتداد دارند. در مرکز این کهکشان برآمدگی از ستاره های متراکم وجود دارد که در مرکز آن سیاهچاله E* قرار دارد. بین 100 تا 400 میلیارد ستاره در کهکشان راه شیری وجود دارد. اما تخمین عدد دقیق به دلیل اندازه بزرگ کهکشان و غباری که جلوی دید را می گیرد، دشوار است.

در دهه های اخیر، دانشمندان به لطف ابزارهای رصدی پیشرفته توانسته اند کهکشان راه شیری را بهتر درک کنند. آنها ساختار کهکشان راه شیری (مانند ضخامت دیسک، بازوهای مارپیچی و شکل میله در وسط) را با دقت بالایی مطالعه کردند.

برآمدگی در مرکز کهکشان راه شیری احتمالاً کسل کننده تر از آن چیزی است که ستاره شناسان تخمین زده اند

اندازه گیری توزیع ستارگان در کهکشان راه شیری

دانشمندان چینی از داده های APOGEE، اولین تلسکوپ نقشه برداری طیفی ستاره ای نزدیک به فروسرخ جهان، برای تحقیقات خود استفاده کردند. این تلسکوپ به دانشمندان اجازه می دهد تا بر موانعی مانند غبار کیهانی غلبه کنند و تصویری کامل از ساختار کهکشان ما به دست آورند.

اخترشناسان درخشندگی تمام قسمت‌های کهکشان راه شیری را اندازه‌گیری کرده‌اند و غول‌های قرمز را در سراسر کهکشان راه شیری یافته‌اند. این یافته ها نشان می دهد که بر خلاف تصور رایج، کهکشان راه شیری یک صفحه نمایی ندارد (ساختاری مسطح که با حرکت به سمت لبه ها، تراکم ستارگان کاهش می یابد).

در عوض، فقط دیسک بیرونی (که در فاصله 24000 سال نوری از مرکز کهکشانی شروع می شود) ساختار نمایی دارد. اما قرص داخلی توزیع مسطح تری دارد و چگالی ستارگان در آن نسبتاً ثابت است.

این یافته ها بسیار مهم هستند. بر اساس دانش قبلی، چگالی کهکشان راه شیری در مرکز آن بسیار بیشتر از کهکشان هایی با جرم مشابه بود. اما اکنون این اکتشافات نشان می‌دهد که کهکشان راه شیری احتمالاً بزرگ‌تر از آن چیزی است که قبلاً تصور می‌شد، و چگالی ستارگان آن شبیه به تمام کهکشان‌های جرم آن است.

به عبارت علمی تر، “شعاع هاله” یا “شعاع موثر” کهکشان راه شیری بزرگتر از تخمین اخترشناسان است. شعاع مؤثر شعاع است که نیمی از نور یا درخشش جسم کیهانی در آن قرار دارد. به عبارت دیگر، شعاع مؤثر راه شیری فاصله از مرکز کهکشان تا نقطه ای است که نیمی از نور کهکشان در دایره ای به آن شعاع قرار دارد.