۵ پروژه عجیب هواپیمایی که نیروی هوایی آمریکا برای مدتی دنبال می‌کرد

در حالی که به طور سنتی شرکت هایی مانند بوئینگ یا لاکهید مارتین به پیشنهادات شاخه های مختلف ارتش ایالات متحده برای توسعه برنامه های هواپیماهای نظامی موفق تجاری پاسخ داده اند، برخی از این برنامه ها به دلایلی لغو شده اند. این معمولاً یک عامل هزینه خواهد بود زیرا برنامه های آزمایشی می توانند بسیار گران باشند.

به گزارش روزیاتو، در ادامه این مطلب شما را با 5 برنامه نظامی عجیب نیروی هوایی آمریکا که پس از مدتی کنار گذاشته شدند آشنا می کنیم.

1- لاکهید YF-12A

نام پروژه: بخشی از پروژه Oxcart

آغاز معاهده: دهه 1950، رسماً در سال 1964 اعلام شد

زمان ترک قرارداد: 1979

با توسعه SR-71 Blackbird و سلف آن، Lockheed A-12، به عنوان بخشی از پروژه Oxcart، ایالات متحده نیز در حال بررسی استفاده از این نوع هواپیما به عنوان یک جنگنده-رهگیر است. به گفته موزه ملی نیروی هوایی ایالات متحده، این هواپیما در دهه 1960 به عنوان یک رهگیر در ارتفاع بالا با قابلیت رسیدن به 3 ماخ توسعه یافت. هدف اولیه YF-12A رهگیری بمب افکن های مافوق صوت بود که اولین YF-12A در آگوست 1963 به آسمان رفت. با این حال، تنها پنج سال بعد، این پروژه به دلیل هزینه های زیاد، جنگ جاری در ویتنام، رها شد. و در دفاع هوایی ایالات متحده اولویت کمتری دارد.

با این حال، سازمان ملی هوانوردی و فضایی (ناسا) تا سال 1979 به عملیات لاکهید YF-12A ادامه داد، حتی در سال 1971 یکی از آنها را بر اثر آتش سوزی در حین پرواز از دست داد. به گفته این سازمان، این هواپیما برای تحقیقات در مورد دما، ساختار، و اثرات آیرودینامیکی پرواز پایدار در ارتفاع بالا با سرعت 3 ماخ. از آنجایی که هواپیما سیاه رنگ شده بود و از تیتانیوم ساخته شده بود، قادر به تحمل دمای سطحی بیش از 500 درجه فارنهایت (260 درجه سانتیگراد) بود.

2- سلاح لیزری لاکهید AC-130J Ghostrider

نام پروژه: لیزر پرانرژی هوابرد (AHEL)

شروع پروژه: 2019

زمان خروج پروژه: 2021

یکی از جدیدترین پروژه‌های موجود در این فهرست، پروژه لیزر پرانرژی هوابرد (AHEL) است که در لاکهید مارتین نهایی شد و این شرکت اجازه یافت امکان نصب سلاح‌های لیزری بر روی AC-130J Ghostrider را که توسط لاکهید AC توسعه داده شده است، آزمایش کند. -130. به گفته این شرکت، لاکهید مارتین قرارداد یکپارچه سازی، آزمایش و نمایش این هواپیما را در ژانویه 2019 برنده شد.

در اکتبر 2021، لاکهید مارتین اعلام کرد که با موفقیت یک آزمون پذیرش کارخانه برای پروژه AHEL را در آمادگی برای آزمایش زمینی و پروازی این سیستم به پایان رسانده است. با این حال، سخنگوی فرماندهی عملیات ویژه نیروی هوایی ایالات متحده (AFSOC) اعلام کرد که پنجره شروع آزمایش های هوایی بسته شده است و به این برنامه پایان می دهد. هدف اولیه AHEL تامین پوشش برای نیروهای زمینی و درگیری با اهداف مختلف دشمن روی زمین با لیزر بود. مزیت اصلی این سیستم رادار بودن آن بود، زیرا بسیار ساکت تر از بمب های پرتاب شده توسط هواپیماهای بدون سرنشین یا هواپیماها بود.

3- Convair X-6 با نیروی راکتور هسته ای

نام پروژه: انرژی هسته ای برای پیشران هواپیما (NEPA)

شروع پروژه: 1951

زمان ترک پروژه: 1961

چند سال پس از شروع جنگ سرد، هر دو طرف درگیری شروع به کشف یک مفهوم غیرقابل تصور کردند: نیرو دادن به هواپیما با راکتورهای هسته ای. در ایالات متحده، پروژه انرژی هسته ای برای نیروی محرکه هواپیما (NEPA) این فرآیند تحقیق و توسعه را آغاز کرد و دولت ایالات متحده قراردادی را برای تبدیل یکی از B-36 Peacemakers این شرکت به X-6 و ساخت یک هواپیمای مطمئن به Convair اعطا کرد. برای NEPA

اتحاد جماهیر شوروی پروژه مشابهی به نام توپولف Tu-95LAL را راه اندازی کرد. این برنامه برای اصلاح هواپیماهای Tu-95 با موتورهای هسته ای بود. با این حال، هیچ یک از هواپیماها به این مرحله نرسیدند و راکتورهای هسته‌ای روی هواپیما فقط برای آزمایش تأثیر تشعشعات روی خدمه هواپیمای Convair X-6 یا Tupolev Tu-95LAL روشن شدند.

4- هواپیماهای بوئینگ YC-14 و McDonnell Douglas YC-15

نام پروژه: Advanced Medium STOL Transport (AMST)

شروع پروژه: 1972

زمان ترک پروژه: 1980

در اوایل دهه 1970، نیروی هوایی ایالات متحده به دنبال یک هواپیمای ترابری جدید برای بهبود تحرک تاکتیکی این بخش بود. این قرارداد منجر به بوئینگ و مک دانل داگلاس، دو شرکتی شد که در سال 1997 با هم ادغام شدند و هواپیمای STOL خود را توسعه دادند: بوئینگ YC-14 و McDonnell Douglas YC-15.

با این حال، در سال 1980 نیروی هوایی برنامه AMST را لغو کرد زیرا آن شاخه از ارتش ایالات متحده تصمیم گرفت که باید بر تحرک استراتژیک بیشتر از تحرک تاکتیکی تأکید کند. با این حال، مک دانل داگلاس YC-15 به ماجراجویی خود ادامه داد و این شرکت هواپیمای آزمایشی خود را به C-17 که اکنون توسط بوئینگ تولید می شود، توسعه داد.

5- McDonnell XF-85 Goblin

نام پروژه: MX-472

شروع پروژه: 1945

زمان ترک پروژه: 1949

در حالی که برخی از پروژه ها می خواستند نیروی مورد نیاز بمب افکن ها را از راکتورهای هسته ای تامین کنند، برخی دیگر هدفشان توسعه جنگنده های انگلی بود که توسط بمب افکن ها در هوا پرتاب می شد. و بدین ترتیب McDonnell XF-85 Goblin متولد شد. به گفته موزه ملی نیروی هوایی، سازنده این هواپیما، Goblin را برای محافظت از بمب افکن های Convair B-36 Peacemaker که خارج از پوشش جنگنده های معمولی پرواز می کنند، توسعه داده است. طراحی این هواپیما به گونه ای بود که XF-85 در محل بمب افکن B-36 قرار می گرفت و با مشاهده هواپیمای دشمن، جنگنده انگل بر روی یک سکو فرود می آمد و برای محافظت از بمب افکن ها رها می شد.

دو هواپیمای آزمایشی از این نوع سفارش داده شد و آزمایش‌های پروازی آنها در سال 1948 آغاز شد. با این حال، در حالی که خلبانان توانستند با موفقیت مک‌دانل XF-85 Goblin را رها کنند، هوای متلاطم زیر بدنه بمب‌افکن مانع از اتصال ایمن آنها به بمب‌افکن شد. در چندین فرود اضطراری به همین ترتیب، هیچ بمب افکن B-36 قادر به حمل موفقیت آمیز XF-85 نبود تا زمانی که این برنامه در سال 1949 به پایان رسید، زیرا پیشرفت در فناوری سوخت گیری هوایی نویدبخش بود. XF-85 در سال بعد برای نمایش به موزه نیروی هوایی آورده شد.