۷ متهم طلاق بعد از ۲۰ سال زندگی
رئیس کارگروه کاهش طلاق سازمان امور اجتماعی گفت: بسیاری از موارد زوجین با سابقه 20 سال زندگی مشترک اکنون در آستانه طلاق قرار دارند.
روزنامه خراسان در مطلبی با این عنوان نوشت: معمولا جدایی زوج ها در سال های ابتدایی زندگی مشترکشان اتفاق می افتد، اما گاهی شاهد طلاق هایی با سابقه بیش از 15 تا 20 سال زندگی مشترک هستیم. اخیراً رئیس کارگروه کاهش طلاق سازمان امور اجتماعی با اشاره به موارد زیادی از زوجین با سابقه 20 سال زندگی مشترک که اکنون در آستانه طلاق هستند، گفت: باید حمایت خانواده از افراد مختلف صورت گیرد چرا که ما الان هستیم. شاهد خانواده هایی هستیم که پس از دو دهه زندگی مشترک امروز به دنبال طلاق هستند، بنابراین باید طلاق را در 10، 15 و 20 سال آینده مدیریت کنیم.
1- برآورده نشدن خواسته های اولیه زوجین
وقتی دو نفر با آرزوها و آرزوهای دیرینه با هم ازدواج می کنند، همیشه برای تحقق آنها تلاش می کنند و تمام توان و انرژی خود را در این راه صرف می کنند. وقتی بعد از 10، 15 یا 20 سال زندگی مشترک، از این تلاش ها خسته می شوند و از تغییر طرف ناامید می شوند، عصبانی می شوند و یکدیگر را مقصر این شکست می دانند، بنابراین اختلافات و لجبازی ها شروع می شود و به جای صلح اگر باشند. بخشی از یکی دیگر، آنها به یک روح تبدیل خواهند شد. در این میان عدم همدلی و درک متقابل بر علت می افزاید و هر دو طرف همیشه در این زندگی احساس بازنده می کنند و تصمیم به جدایی می گیرند.
2- بحران میانسالی و ترک فرزندان
برخی از افراد دچار بحران میانسالی هستند و از یک سو زندگی گذشته خود را پر از شکست و هدر رفتن می بینند و از سوی دیگر نمی توانند با تغییراتی مانند بازنشستگی و یائسگی کنار بیایند، بنابراین آرامش خود را از دست می دهند. یک گروه نیز پس از خروج فرزندانشان با پدیده آشیانه خالی مواجه می شوند و امید و انگیزه خود را برای ادامه زندگی از دست می دهند. در این گروه کسانی که از اول زندگی مشکل دارند و به خاطر فرزندانشان طلاق نگرفته اند، آسیب پذیرتر از بقیه هستند و احساس می کنند حالا که فرزندانشان بزرگ شده اند، در واقع انگیزه برای با هم بودن را از دست داده اند. بیشتر – باشه بیایید از هم جدا شویم.
3-انتخاب همسر نامناسب
صرف نظر از افرادی که برای ازدواج مناسب نیستند، اگر دو نفر بر اساس معیارهای علمی مناسب ازدواج نباشند، اگر شروع به زندگی مشترک کنند، دیر یا زود اختلاف بین آنها به حد غیرقابل تحملی می رسد; از این رو می توان گفت که اشتباه در انتخاب همسر از مواردی است که ثبات و دوام زندگی مشترک را به خطر می اندازد. بنابراین اگر مشاوره قبل از ازدواج از سوی خانواده و سازمان های ذیربط در اولویت قرار گیرد و حتی اجباری شود، از کنار هم بودن دو فرد خاطی جلوگیری می شود و از طلاق های بعدی به طور موثر پیشگیری می شود.
4- ضعف در ده مهارت زندگی
یکی از دلایل اصلی اختلاف بین زوجین در هر سنی عدم آگاهی از مهارت های ده گانه زندگی است. زمانی که زن و شوهر به مهارت هایی مانند مهارت های گفتگو، حل مسئله، تصمیم گیری، کنترل خشم، همدلی و… تسلط نداشته باشند، نمی توانند مشکلات را به درستی حل کنند، بنابراین دامنه درگیری های آنها هر چه می گذرد گسترده تر می شود. روزی و بالاخره به اشتباه جدایی را بهترین راه حل می دانند.
5 گرفتار شدن در دام آسیب اجتماعی
مشکلاتی مانند بیکاری اعضای خانواده به ویژه سرپرست خانوار، مشکلات اقتصادی، ناامیدی فرزندان از آینده و پدیده های شومی مانند اعتیاد و رفتارهای پرخطر نیز از جمله مشکلاتی است که به فروپاشی خانواده ها کمک شایانی می کند، زیرا زمانی که حجم مشکلات مختلف در خانواده افزایش می یابد، تاب آوری این امر بر همسران تأثیر می گذارد و آنها پرخاشگر و عصبی می شوند. وقتی سلامت روان افراد مختل می شود، نمی توان از آنها انتظار داشت که رفتار معقولی داشته باشند.
6 گذار اشتباه از سنت به مدرنیته
یکی دیگر از مواردی که این روزها کیفیت روابط زوجین را تحت تاثیر قرار داده، تبدیل جامعه از زندگی سنتی به سبک زندگی مدرن در دهکده جهانی است. فقدان زیرساختهای روانی، اجتماعی، فرهنگی و آموزشی در بین افراد جامعه، باعث گذر از سنت به مدرنیته و ورود فناوریهای مورد استفاده در دنیا در خانوادهها شده و باعث آشفتگی و آشفتگی شده و بسیاری از زن و شوهرها احساس شکست میکنند. زندگی خود را در زندگی مقایسه می کنند و امید خود را از دست می دهند. چنین افرادی احساس می کنند نمی توانند با مشکلات کنار بیایند و تصمیم به جدایی می گیرند.
7 عدم استفاده از خدمات مشاوره تخصصی
زمانی که دامنه ناسازگاری زن و شوهر بیشتر میشود، اظهارنظرهای غیرحرفهای و عاطفی دیگران و بهویژه دخالتهای خانوادهها باعث عمیقتر شدن مشکلات میشود. در چنین مواقعی اگر زن و شوهر از مشاوره کارشناسان افراد واجد شرایط استفاده کنند، می توانند دامنه اختلافات را به میزان قابل توجهی کاهش دهند.