آیا تب دنگی را می‌توان درمان کرد؟

میزان مرگ و میر ناشی از تب دنگی کم و حدود 1 درصد است، اما دردهای استخوانی بسیار شدیدی وجود دارد که کشنده است و باعث می شود بیمار به زمین بیفتد.

تشخیص تب دنگی می تواند دشوار باشد زیرا علائم و نشانه های آن را می توان به راحتی با علائم بیماری های دیگر مانند چیکونگونیا، ویروس زیکا، مالاریا و تب حصبه اشتباه گرفت. علائم این بیماری سردرد، کمردرد، معمولاً تب بالا و در برخی موارد خارش و بثورات در نقاط مختلف بدن است.

در تعداد کمی از بیماران، تب دنگی می تواند به یکی از دو نوع خطرناک و کشنده تبدیل شود. نوع اول تب خونریزی دهنده دنگی است که باعث خونریزی، نشت مایع از رگ های خونی و کاهش تعداد پلاکت ها می شود. نوع دوم سندرم شوک دنگی که باعث افت شدید فشار خون می شود.

در هنگام شیوع این تب و هنگامی که به مطب دکتر مراجعه می کنید، احتمالاً در مورد سابقه پزشکی و سفر شما سؤال می کند. حتماً سفرهای بین‌المللی را با جزئیات توصیف کنید، از جمله کشورهایی که بازدید کرده‌اید و تاریخ‌ها، و هرگونه تماسی که ممکن است با پشه‌ها داشته باشید. پزشک همچنین ممکن است یک نمونه خون بگیرد تا در آزمایشگاه برای شواهد عفونت با یکی از ویروس های دنگی آزمایش شود. هیچ درمان خاصی برای تب دانگ وجود ندارد.

هنگام بهبودی از تب دنگی، مایعات زیادی بنوشید. اگر هر یک از علائم و نشانه های کم آبی را دارید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید، این علائم کم آبی عبارتند از:

کاهش ادرار

اشک کم یا بدون اشک

خشکی دهان یا لب

بی حالی یا گیجی

اندام های سرد یا بسیار گرم

استامینوفن بدون نسخه (تیلنول) می تواند به کاهش درد عضلانی و تب کمک کند. اما اگر تب دنگی دارید، باید از داروهای مسکن دیگر مانند آسپرین، ایبوپروفن، موترین IB و ناپروکسن سدیم خودداری کنید. این مسکن ها می توانند خطر عوارض خونریزی ناشی از تب دنگی را افزایش دهند.

اگر تب دنگی شدید دارید، به مراقبت های زیر نیاز دارید:

مراقبت های بیمارستانی

جایگزینی مایع و الکترولیت داخل وریدی.

پایش فشار خون

انتقال خون برای جایگزینی خون از دست رفته

اهمیت تعیین اولویت ها هنگام مراجعه به پزشک

برای مقابله با تب دنگی، باید به پزشک متخصص بیماری های عفونی مراجعه کنید. از آنجایی که قرار ملاقات با پزشک ممکن است کوتاه باشد، بهتر است برای قرار ملاقات خود آماده باشید. در این بخش از مقاله، اطلاعاتی را ذکر می کنیم که به شما کمک می کند برای یک جلسه کوتاه با پزشک خود آماده شوید و بتوانید سوالات خود را به طور کامل بپرسید. هر علائمی را که تجربه می کنید، از جمله علائمی که ممکن است نامرتبط به نظر برسند، یادداشت کنید.

اطلاعات شخصی کلیدی را ثبت کنید. تاریخچه سفرهای بین المللی خود را با تاریخ ها و کشورهایی که به آنها سفر کرده اید و داروهای مصرف شده در طول سفر فهرست کنید. سوابق واکسیناسیون خود را همراه داشته باشید، از جمله واکسیناسیون قبل از سفر.

لیستی از تمام داروهای خود تهیه کنید. هر نوع ویتامین یا مکملی را که به طور مرتب مصرف می کنید، بگنجانید. سوالاتی را که می خواهید از پزشک بپرسید بنویسید. ایجاد فهرستی از سوالات می تواند به شما کمک کند از زمان خود با پزشک خود نهایت استفاده را ببرید. وقتی وقت شما تمام شد، سؤالات خود را از مهم ترین به کم اهمیت ترین فهرست کنید.

برای تب دنگی، برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک خود بپرسید عبارتند از:

محتمل ترین علت علائم من چیست؟

به چه آزمایشاتی نیاز دارم؟

چه درمان هایی در دسترس هستند؟

چقدر طول می کشد تا حالم بهتر شود؟

آیا این بیماری عوارض طولانی مدت دارد؟