تماشای ماه کامل آبی مرداد را از دست ندهید

روز دوشنبه، 19 اوت، ناظران آسمان می توانند “غیر متعارف” ترین ماه کامل را تماشا کنند، زیرا ماه آبی نیز خواهد بود.

به گزارش سرگرمی روز به نقل از کیهان، اما چرا آن را ماه آبی می نامیم؟ آیا “ماه آبی” به عنوان دومین ماه کاملی که در یک ماه تقویمی رخ می دهد تعریف نمی شود؟ ماه کامل این ماه در 19 آگوست رخ خواهد داد و این تنها ماه کامل در آگوست 2024 خواهد بود. پس چگونه می توانیم آن را ماه “آبی” بنامیم؟

این در واقع یک ماه آبی است، به شرطی که از یک قانون تا حدی مبهم پیروی کنیم. در واقع قانون فعلی «دو ماه کامل در یک ماه» جایگزین قانونی شده است که به ما اجازه می‌دهد ماه کامل آن ماه را «آبی» بنامیم.

سردرگمی در مورد ماه کامل که ماه آبی نامیده می شود را می توان در مجله Sky & Telescope جستجو کرد که به طور ناخواسته فرهنگ پاپ و زبان انگلیسی را تغییر داد.

در شماره جولای 1943 این مجله، در ستون پرسش و پاسخ نوشته لارنس جی. لافلور از اصطلاح “ماه آبی” استفاده می کند. آقای لافلور این اصطلاح غیرمعمول را از نسخه‌ای از نسخه منسوخ شده سال 1937 سالنامه کشاورزان مین نقل کرد.

صفحه تقویم آگوست 1937 معنای تقویم اصطلاح “ماه آبی” را در آن زمان می دهد.

او توضیح می دهد که گاهی یکی از چهار فصل به جای سه ماه معمول، چهار ماه کامل دارد. هفت قمر آبی در یک چرخه قمری نوزده ساله وجود دارد.

یک غفلت ناگوار

در حالی که آقای لافلور این گزارش را از این سالنامه نقل کرد، اشتباه بسیار مهمی مرتکب شد. او هرگز تاریخ ماه آبی را تعیین نکرد. و در سال 1937 این پدیده در 21 اوت رخ داد. این سومین ماه کامل در تابستان 1937 بود، فصل تابستانی که در مجموع چهار ماه کامل داشت. اسامی برای هر ماه در یک فصل مشخص تعیین می شد: برای مثال، اولین ماه کامل تابستان را ماه اوایل تابستان، دومی را ماه تابستان و آخرین ماه تابستان را ماه اواخر تابستان نامیدند. اما وقتی یک فصل چهار ماه کامل داشته باشد، بدیهی است که فصل سوم، ماه “آبی” نامیده می شود، بنابراین ماه چهارم و آخر همچنان ماه پایانی نامیده می شود.

پس قانون دو ماه کامل در یک ماه را از کجا به دست آوردیم که امروزه اینقدر محبوب است؟

خطای پروت

بار دیگر باید سری به صفحات مجله «آسمان و تلسکوپ» بزنیم. این بار جیمز هیو پروت در صفحه 3 شماره مارس 1946 مقاله ای نوشت که در آن اصطلاح “ماه آبی” را ذکر کرد و به مقاله آقای لافلور اشاره کرد. اما از آنجایی که او تاریخ خاصی برای اشاره نداشت، تفسیر او از تصمیم در سالنامه مزرعه مین بسیار ذهنی بود. پررو سرانجام به این نتیجه رسید: هر 19 سال هفت ماه آبی وجود دارد و ما در یک سال 13 ماه کامل داریم. این یعنی 11 ماه با یک ماه کامل و یک ماه با دو ماه کامل. بنابراین دومین ماه کامل در یک ماه را می توان به ماه آبی تعبیر کرد.

آقای پررو نسخه‌ای از سالنامه ۱۹۳۷ در دست نداشت، وگرنه مطمئناً می‌دانست که «فرض دو ماه کامل در یک ماه» کاملاً اشتباه است و ماه آبی ۲۱ اوت ۱۹۳۷، همانطور که می‌دانست. در آگوست 2024، بدون شک دومین ماه کامل در یک ماه نگذشته بود!

اپیدمی

توضیح آقای پرو در سال 1946 یک تفسیر نادرست بود و اگر دبورا برد از آن در برنامه رادیویی ملی خود در 31 ژانویه 1980 استفاده نمی کرد، ممکن بود کاملاً فراموش شود. تقریباً می توان گفت که پس از نمایش رادیویی او قانون جعلی ماه آبی فراگیر شد. در دهه‌های بعد، این تعریف جدید از ماه آبی در مکان‌هایی به‌اندازه نسخه کودکان سالنامه جهانی ظاهر شد.

برگردیم به کل ماه آگوست.

طبق قانون قدیمی تقویم، این یک ماه آبی خواهد بود.

چهار ماه کامل برای فصل تابستان 2024 وجود دارد:

21 ژوئن ماه اوایل تابستان، 21 جولای ماه نیمه تابستان، 19 آگوست ماه آبی و 17 سپتامبر ماه اواخر تابستان است.

این بدان معناست که طبق قانون اصلی تقویم قانونی مین که توسط آقای لافلور رایج شد و بعداً توسط آقای پروت تفسیر شد، این سومین ماه کامل فصل تابستان 2024 در 19 اوت و ماه آبی خواهد بود.

آیا ماه واقعا آبی می شود؟

بله، اما فقط در شرایط آب و هوایی خاص. پس از فوران عظیم آتشفشان کراکاتوآ در سال 1884، ابر عظیمی از خاکستر و غبار در فاصله 5 تا 30 مایلی یا هشت تا 48 کیلومتری بالای سطح زمین وارد استراتوسفر شد. ذرات خاکستر در اندازه میکرون به عنوان یک فیلتر عمل کردند و نور قرمز را پراکنده کردند و ماه و خورشید را به رنگ آبی متمایز تبدیل کردند که ماه ها پس از انفجار از بسیاری از نقاط نیمکره شمالی قابل مشاهده است.

علاوه بر این، فوران‌های آتشفشانی دیگری مسئول شکل‌گیری قمرهای آبی هستند، از جمله فوران ال چیچون در مکزیک در سال 1983 و فوران کوه پیناتوبو در فیلیپین در سال 1991.

و در 24 سپتامبر 1950، 200 مایل (321 کیلومتر) دود ناشی از مجموعه ای از آتش سوزی های جنگلی در شمال آلبرتا، کانادا، تاریکی غیرمعمولی در ظهر ایجاد کرد که باعث شد خورشید به شکلی ترسناک صورتی، آبی و حتی بنفش بدرخشد.

با این حال، ماه کامل در شرایط عادی آبی نمی شود و رنگ طبیعی خود را حفظ می کند.