در مطالعهای در دانشگاه اکستر انگلستان، محققان دریافتند افرادی که دارای یک نوع ژنتیکی هستند که ژن SMIM 1 را غیرفعال میکند، وزن بدن بالاتری داشتند و در زمان استراحت انرژی کمتری مصرف میکردند. این بینش به طور بالقوه می تواند به رویکردهای جدیدی برای درمان چاقی منجر شود.
به گزارش سرگرمی روز به نقل از Erth، این گروه تحقیقاتی اکنون علاقه مند به بررسی این موضوع هستند که آیا یک داروی تیروئیدی در دسترس و مقرون به صرفه می تواند به طور موثر چاقی را در افرادی که هر دو نسخه از ژن SMIM 1 ندارند، درمان کند.
ژن SMIM1 تنها یک دهه پیش در جستجوی ژنی کشف شد که گروه خونی مشخصی به نام Vel را کد می کند. این پیشرفت در نتیجه تلاش متمرکز برای درک اساس ژنتیکی گروههای خونی مختلف به دست آمد و منجر به شناسایی SMIM 1 به عنوان ژن مسئول گروه خونی Vel شد.
از هر 5000 نفر یک نفر فاقد هر دو نسخه از ژن SMIM 1 است.
نتایج این مطالعه نشان میدهد افرادی که فاقد هر دو نسخه از ژن SMIM 1 هستند نسبت به افرادی که حداقل یک نسخه عملکردی دارند بیشتر در معرض اضافه وزن هستند.
علاوه بر این، افرادی که هر دو نسخه از این ژن را ندارند، مشکلات مربوط به چاقی مانند سطح بالای چربی در خون، علائم اختلال عملکرد بافت چربی، افزایش آنزیم های کبدی و کاهش سطح هورمون های تیروئید را دارند.
نرخ چاقی طی 50 سال گذشته سه برابر شده است و تا سال 2030 بیش از یک میلیارد نفر در سراسر جهان چاق خواهند شد.
چاقی ناشی از عدم تعادل بین انرژی دریافتی و مصرفی است که اغلب یک تعامل پیچیده از سبک زندگی، عوامل محیطی و ژنتیکی است. در بخش کمی از افراد، چاقی ناشی از انواع ژنتیکی است.
بررسی بیشتر این گروهها نشان میدهد که نوع SMIM 1 ممکن است بر چاقی در حدود 300000 نفر در سراسر جهان تأثیر بگذارد. این نتیجه پس از تجزیه و تحلیل اثرات یافت شده در چهار گروه دیگر از افراد با نوع ژن SMIM 1 به دست آمد.
متخصصان دریافتند که وجود این نوع ژن تأثیر قابل توجهی بر وزن دارد به طوری که میانگین آن در زنان 4.6 کیلوگرم و در مردان 2.4 کیلوگرم است.
اکنون محققان در حال بررسی این موضوع هستند که آیا اصلاح ژن SMIM1 یا بیان آن می تواند راه های جدیدی برای درمان چاقی ارائه دهد یا خیر.
نتایج این تحقیق در مجله Cell Press منتشر شده است.
