فن «غلت مرگبار» کروکودیل چیست؟
دیرینه شناسان فسیل هایی از یک پستاندار دریایی را یافته اند که حدود 15 میلیون سال پیش توسط یک کروکودیل و یک کوسه ببری در دریا خورده شده است. در این صحنه باستانی کمیاب، تمساح فن «پرتاب مرگ» را بر روی طعمه خود انجام داده است.
به گزارش سرگرمی روز، این کشف جدید بینشی منحصر به فرد از نحوه عملکرد زنجیره غذایی در دوره میوسن اولیه تا میانی، از 11.6 میلیون تا 23 میلیون سال پیش، ارائه می دهد.
آلدو بنیتز-پالومینو، محقق دکترا در دپارتمان دیرینهشناسی دانشگاه زوریخ در سوئیس و نویسنده اصلی این مطالعه، میگوید: «یافتن شواهدی از دندانهای دو شکارچی روی یک طعمه بسیار نادر است. این نشان می دهد که چرا باید در مناطق گرمسیری مانند ونزوئلا به دنبال فسیل باشیم.
بقایای فسیل شده سه نوع اثر دندانی را در بخشی از جمجمه و 13 مهره ستون فقرات نشان می دهد. علاوه بر این، شکل، عمق و جهت این علائم دندان نشان می دهد که حمله توسط دو شکارچی انجام شده است: یک کروکودیل کوچک تا متوسط و یک کوسه ببر.
بر اساس نتایج این تحقیق، کروکودیل ابتدا با ضربات عمیق دندان به پوزه گاو دریایی حمله می کند و سعی می کند آن را از این ناحیه گرفته و خفه کند. دو برش بزرگ و منحنی دیگر تمساح را نشان میدهد که گاو دریایی را میکشد و گوشت آن را میدرید.
بخشهایی از استخوان فسیلی نشان میدهد که طرفدار کروکودیل یک “غلط مرگ” را بر روی طعمه خود انجام داده است. این حرکت به رفتاری اشاره دارد که کروکودیل ها هنگام شکار یا دفاع از خود انجام می دهند. کروکودیل ها طعمه را می گیرند و سعی می کنند با یک چرخش سریع در آب آن را غرق یا تکه تکه کنند.
دندان های کروکودیل روی گاو دریایی
محققان می گویند که گاو دریایی سپس توسط یک کوسه ببر خورده شد. تعیین اینکه آیا کوسه در فرآیند شکار شرکت داشته یا صرفاً لاشه را خورده است، دشوار است، اما این مطالعه نشان میدهد که ردی از دندانهای باریک و غیر دندانهدار کوسه در سراسر بدن گاو دریایی و توزیع نابرابر آنها همراه با تغییرات در عمق آن وجود دارد. لاشه .که این رفتار کوسه لاشه مانند کوسه ببری است.
دانشمندان هویت مهاجم دوم را با کشف تک دندان باقی مانده در گردن یک گاو دریایی، گونه ای منقرض شده از کوسه ببری با نام علمی “Galeocerdo aduncus” اعلام کردند.
امروزه کروکودیلها و کوسهها گاو دریایی را شکار میکنند، اگرچه بیشتر طعمههای جوانتر را هدف قرار میدهند، زیرا کشتن گاوهای دریایی بالغ به دلیل جثه دشوار است.
دقیقاً مشخص نیست که چه نوع تمساح می تواند این گاو دریایی را شکار کند. محققان پیشنهاد میکنند که این شکارچی احتمالاً گونهای منقرض شده از کایمان یا گریل بوده است که طول آن تا ۶ متر میرسید و بهخاطر پوزههای باریک و بلندش معروف بود.
آقای بنیتز-پالومینو گفت که آمریکای جنوبی در آن زمان به عنوان “بهشت تمساح” در نظر گرفته می شد و کشف فسیل صحنه نادری از ارزش شکار در آمریکای جنوبی را نشان داد.