“ویلیام” نام مجسمه مصر باستان است که عمدا فلج شد تا از آزار و شکنجه در زندگی پس از مرگ جلوگیری شود.
به گزارش سرگرمی روز، مصریان باستان آنقدر از اسب آبی می ترسیدند که برای جلوگیری از هرج و مرج در زندگی پس از مرگ، سه پای مجسمه اسب آبی را بریدند.
«لایو ساینس» این مجسمه باستانی را به شرح زیر معرفی کرد:
نام: اسب آبی (ویلیام)
نوع کالای عتیقه: مجسمه ای به رنگ نیلی به شکل اسب آبی که از سرامیک لعابدار ساخته شده است، البته در ساخت آن از کوارتز نیز استفاده شده است. روی این مجسمه که در باتلاق ها می روید و نمادی از تولد دوباره است، طرح هایی به شکل گل نیلوفر نقاشی شده است.
محل کشف: این مجسمه در دخمه ای واقع در مقبره ای در گورستان باستانی Meir در خارج از شهر Assiut کشف شد.
زمان ساخت: 1961 تا 1878 قبل از میلاد
اطلاعات پیش‌زمینه: طبق گزارش موزه هنر متروپولیتن در نیویورک، مصریان باستان از اسب‌های آبی می‌ترسیدند و آنها را حیواناتی خطرناک و تهاجمی می‌دیدند، به‌ویژه زمانی که خشمگین می‌شدند. این پستانداران عمدتاً گیاهخوار هستند و اغلب مزارع کشاورزان را خراب می کنند. در واقع، یکی از پاپیروس ها به برداشت بسیار بدی اشاره می کند که در آن «کرم نیمی از محصول را از بین برد و اسب آبی بقیه را خورد».
شکار کرگدن یکی از تفریحات رایج مصریان باستان بود. تا 3000 سال قبل از میلاد، تصاویری از پادشاهانی که با اسب آبی‌ها با موفقیت مبارزه می‌کردند، رایج بود. زیرا راهی برای نشان دادن حکومت هرج و مرج توسط حاکمان بود. به گفته متروپولیتن، با این حال، به دلیل شکار بیش از حد، آخرین اسب آبی وحشی در اوایل قرن نوزدهم در مصر ناپدید شد.
این مجسمه کوچک به ابعاد 20 در 11 سانتی متر یکی از چندین مجسمه اسب آبی است که توسط مصریان باستان ساخته شده است. این مجسمه با سه پا برداشته شده و احتمالاً عمداً برای جلوگیری از آسیب و آسیب در زندگی پس از مرگ انجام شده است.
این مجسمه در سال 1931 “ویلیام” نام گرفت.
