عبارت «زندگی مجردی» ممکن است در ذهن برخی از افراد تصاویری از زندگی آزاد و حتی بدون محدودیت ایجاد کند. بر اساس نتایج مطالعه اخیر خود، محققان دانشگاه تورنتو می گویند که برخلاف تصور رایج، اکثر مجردها درون گرا هستند و رفتار آنها با کلیشه هایی که اغلب در فیلم هایی که مجردها را افرادی با روابط زیاد نشان می دهند به دور است.
به گزارش دیجیاتو، در مطالعه‌ای که اخیراً در Social Psychological Bulletin منتشر شده است، محققان نشان می‌دهند که چگونه ویژگی‌های شخصیتی خاص، به‌ویژه ویژگی‌هایی مانند برون‌گرایی، وظیفه‌شناسی و روان رنجوری، مجرد یا متاهل بودن فرد را پیش‌بینی می‌کنند.
تصویری جدید از زندگی افراد مجرد
الین هوانگ، نویسنده ارشد این مقاله، می گوید: «از آنجایی که نرخ ازدواج کاهش می یابد و این روزها افراد بیشتری تنها زندگی می کنند، مطالعه اخیر ما به ما کمک می کند تصویر متفاوتی از زندگی مجردی را درک کنیم. این تصویر فراتر از کلیشه‌های گاه اشتباه و گمراه‌کننده‌ای است که در آن افراد مجرد به‌عنوان ممانعت‌ناپذیر و گاهی ناراضی به تصویر کشیده می‌شوند. اگرچه به طور متوسط افراد متاهل نسبت به افراد مجرد از زندگی خود رضایت بیشتری دارند، اما نمی توان این واقعیت را نادیده گرفت که مجردهای شاد زیاد هستند. در برخی موارد، روابط آنقدر که فکر می کنید نقش مهمی در رضایت کلی فرد از زندگی ندارند. ما متوجه شدیم که شخصیت یک فرد بیش از هر عنصر دیگری تعیین می کند که چه کسی از زندگی مجردی یا متاهلی خود راضی است.
برای این مطالعه، محققان بیش از 1800 شرکت کننده بین 20 تا 59 سال را بررسی کردند. این افراد حداقل شش ماه تنها زندگی می کردند و یا حداقل شش ماه از ازدواجشان می گذشت.
شرکت‌کنندگان مجموعه‌ای از پرسشنامه‌ها را تکمیل کردند که شخصیت، رضایت از وضعیت رابطه، رضایت جنسی و رضایت کلی از زندگی را اندازه‌گیری می‌کردند تا بررسی کنند که چگونه ویژگی‌های شخصیتی بر رفاه در زمینه وضعیت رابطه تأثیر می‌گذارند.
معیار سنجش شخصیت
برای سنجش شخصیت، خوان از مدل شخصیتی «5 بزرگ» استفاده می‌کند که بر ویژگی‌های زیر تمرکز دارد: برون‌گرایی (اجتماعی و پرانرژی)، سازگاری (مهربان و روراست)، وظیفه‌شناسی (منظم و قابل اعتماد)، روان رنجوری (مضطرب، خجالتی و عصبی). ) و باز بودن (کنجکاو و خلاق).
جایی که یک فرد در مقیاس درون گرایی و برون گرایی قرار می گیرد به مجرد یا متاهل بودن او ارتباط زیادی دارد.
خوان می‌گوید: «در دنیایی که بر افراد برونگرا متمرکز است، افراد درونگرا به‌عنوان ضداجتماعی به تصویر کشیده می‌شوند. واقعیت این است که افراد درونگرا از زمان تنهایی و استقلال خود لذت می برند و می توانند خود را از نظر احساسی تنظیم کنند. یعنی می توانند واکنش های خود را نسبت به احساسات خود مدیریت کنند. بنابراین، یک فرد درونگرا ممکن است مجرد بودن را به متاهل بودن ترجیح دهد. از سوی دیگر، برونگراها نسبت به درونگراها شادتر هستند (چه مجرد باشند و چه نباشند)، و درونگرا بودن شروع یک رابطه را کمی سخت تر می کند. زیرا درونگراها ممکن است اغلب در موقعیت های اجتماعی قرار نگیرند. سایر تحقیقات موجود نیز نشان می دهد که داشتن رابطه می تواند با افزایش عزت نفس و گسترش دایره اجتماعی فرد، مسئولیت پذیرتر شود.
سایر توابع مرتبط
محققان همچنین ارتباط قابل توجهی (البته ضعیف تر) را با وظیفه شناسی و روان رنجوری یافتند. افراد مجرد کمتر با عباراتی مانند “کارها را مرتب و مرتب نگه می دارد” و “کارها را به موقع انجام می دهد” همذات پنداری می کردند و به شدت با جملاتی مانند “می تواند استرس زا باشد”، “اغلب احساس غمگینی می کند” و “در شرایط خوبی است” موافق بودند. آنها بودند.
خوان می‌گوید: «افراد با وجدان بیشتر هدف‌گرا هستند، به‌ویژه زمانی که به سمت اهداف سنتی مانند شغل و ازدواج حرکت می‌کنند، و اخلاق کاری قوی نشان می‌دهند. بنابراین این ویژگی ها ممکن است به تمایل و توانایی آنها برای شروع و تعهد به یک رابطه عاشقانه کمک کند. علائم افسردگی مانند غم و اندوه و انرژی کم می تواند ادامه و حفظ رابطه را دشوارتر کند. در حالی که حمایت عاطفی شما در یک رابطه عاشقانه می تواند این علائم را کاهش دهد.
بعد، هوان به بررسی خوشبختی افراد متاهل در مقابل افراد مجرد می پردازد. او امیدوار است که به کار خود ادامه دهد و تصورات نادرست جامعه در مورد اینکه مردم چگونه هستند و چگونه زندگی خود را ترجیح می دهند، چه مجرد و چه متاهل، به چالش بکشد.
او می گوید: «مجرد بودن یک انگ وجود دارد. می دانید، مردم می گویند: «اگر در یک رابطه بودی خوشحال تر می شدی، پس چرا اینطور نیستی؟ اگرچه این لزوما برای همه صادق نیست. “امیدوارم آنچه مردم از تحقیقات ما برداشت کنند این باشد که شما مجبور نیستید کسی باشید که نیستید – فقط خودتان باشید.”
