دانشمندان مؤسسه ماکس پلانک در آلمان این مطالعه را انجام دادند تا منشا استعداد و توانایی های موسیقی او را کشف کنند.
به گزارش سرگرمی روز، آنها با استفاده از تکنیک های نوین توالی یابی DNA، بر ویژگی خاصی مرتبط با توانایی های موسیقایی افراد به نام «همگام سازی بیت» تمرکز کردند.
این توانایی به افراد اجازه می دهد تا هنگام گوش دادن به یک قطعه موسیقی ضربان را تشخیص دهند. ژن مرتبط با این توانایی قبلاً توسط یک مطالعه مرتبط با ژنوم و با توانایی کف زدن به موقع با ضربات شناسایی شده بود.
در کمال تعجب، محققان دریافتند که علیرغم موقعیت مشهور بتهوون به عنوان یکی از بزرگترین آهنگسازان تاریخ، ویژگی های ژنتیکی موسیقایی او در مقایسه با نمونه های جمعیت مدرن امتیاز قابل توجهی نداشت و در رده پایین تری نسبت به بقیه جمعیت قرار می گرفت.
تارا هنکوویچ، محقق فوق دکترا در برنامه ژنتیک انسانی در دانشگاه تورنتو گفت: ما از DNA بتهوون برای محاسبه امتیاز چند ژنی به عنوان شاخصی برای تعیین سطح توانایی ژنتیکی برای همگام سازی ضربان استفاده کردیم.
وی افزود: جالب است که بتهوون، یکی از مشهورترین موسیقیدانان تاریخ، با نمونه هایی از جمعیت موسسه کارولینسکا در سوئد و مخزن BioView مقایسه می شود. [یکی از بزرگترین بانک‌های اطلاعات ژنتیکی افراد در تنسی آمریکا]در زمینه ذوق موسیقی نتیجه قابل توجهی دارد.
با این حال، سیمون فیشر، یکی از نویسندگان ارشد این مطالعه در موسسه ماکس پلانک، نسبت به اتکای بیش از حد به آزمایش‌های ژنتیکی برای تعیین توانایی‌های فردی افراد هشدار داد و گفت که این روش‌های ژنتیکی هنوز محدودیت‌های قابل توجهی دارند.
او گفت: “اگر کسی ادعا می کند که آزمایش ژنتیکی می تواند تعیین کند که آیا فرزند شما استعداد موسیقی دارد یا نه، باید شک داشته باشید.”
در حالی که مطالعات قبلی میانگین وراثت پذیری موسیقی را 42 درصد نشان داده است، محققان در مطالعه جدید گفتند که عوامل فرهنگی، عوامل محیطی و ماهیت چندوجهی موسیقی نیز باید در درک ویژگی های انسانی آن در نظر گرفته شود.
آنها اعلام کرده اند که هنوز نمی توان مطمئن بود که چقدر از نبوغ او نتیجه استعداد ژنتیکی و چقدر نتیجه تمرینات و تمرینات او بوده است.
زندگی نامه نویسان بتهوون بارها از روش سخت و طاقت فرسا تربیت پدرش به عنوان اولین معلمش یاد کرده اند. این آموزش های موسیقی که از پنج سالگی او شروع شد، به گونه ای بود که اغلب اشک بتهوون را در می آورد.
نتایج این تحقیق اخیرا در مجله علمی Current Biology منتشر شده است.
