این تصویر که توسط دوربین HiRISE مدارگرد شناسایی مریخ گرفته شده و توسط آزمایشگاه قمری و سیاره‌ای دانشگاه آریزونا منتشر شده است، حفره‌ای دایره‌ای را روی یک سطح سفید نشان می‌دهد.
به گزارش سرگرمی روز، این حفره تنها در نوع خود در سطح مریخ نیست. اما آنها چه هستند؟
این حفره های تاریک در کنار بزرگترین منطقه آتشفشانی سیاره سرخ و کوه المپ، بزرگترین آتشفشان منظومه شمسی قرار دارند.
کوه باستانی المپ 27000 متر ارتفاع (تقریبا 3 برابر قله اورست) و 600 کیلومتر قطر دارد.
تا آنجا که دانشمندان می توانند بگویند، مریخ دیگر از نظر آتشفشانی فعال نیست، بنابراین هیچ خطری برای فوران کوه المپ و آتشفشان های غول پیکر اطراف آن وجود ندارد. اما ممکن است جریان های گدازه زیرزمینی همچنان در این منطقه وجود داشته باشد.
کوه المپوس، مریخ، بزرگترین آتشفشان در منظومه شمسی عکس: ناسا
براندون جانسون، ژئوفیزیکدان دانشگاه پردو در ایالات متحده که دهانه های برخوردی در سراسر منظومه شمسی را مطالعه می کند، می گوید که دانشمندان فکر می کنند این سوراخ ها “پنجره” یا مکان هایی هستند که زمین بر روی لوله های گدازه ای فرو می ریزد و سوراخی در سطح باقی می گذارد.
این گودال‌ها در مریخ می‌توانند حدود 3 متر عرض داشته باشند و اگر این لوله‌های گدازه مشابه نمونه‌های خود در زمین باشند، می‌توانند مکان مناسبی برای بازدید فضانوردان در طول اقامت خود در مریخ باشند.
دکتر جانسون می گوید: «تا جایی که ما دیده ایم، بیش از یکی از آنهاست [گودال‌ها]در مریخ وجود دارد. آنها واقعا جالب هستند زیرا مکان هایی هستند که فضانوردان می توانند به آنجا بروند و از تشعشعات در امان باشند.
وی افزود: با این حال، مشخص نیست این حفره ها چقدر عمیق هستند یا به کجا منتهی می شوند. ما فقط می‌توانیم از دهانه‌های مشابه در سیارات دیگر مانند سیاره‌های ما حدس بزنیم.»
راس بیر، دانشمند سیاره‌شناسی در موسسه ستی، می‌گوید: «روی زمین، این لوله‌های گدازه می‌توانند به اندازه‌ای بزرگ باشند که بتوان در آن راه رفت، اما همچنین می‌توانند کوچک، یا گسسته و ناپیوسته باشند، بنابراین دهانه‌هایی که ما می‌بینیم «می‌توانند به داخل باز شوند». غارهای بزرگتر یا فقط گودالهای منزوی.”
آقای بیر افزود: “تا زمانی که جزئیات بیشتری نداشته باشیم، راهی برای دانستن محتویات این گودال ها وجود ندارد.”
سوراخی در سطح مریخ ناسا، JPL، آریزونا
جدای از ماموریت های فرضی انسان که ممکن است به زودی اتفاق بیفتند یا ممکن است انجام نشوند، دلیل مهم تری برای کشف محتویات این حفره ها وجود دارد و آن جستجوی حیات فرازمینی است.
این دهانه ها ممکن است در واقع یکی از بهترین مکان ها برای جستجوی شواهدی از حیات بیگانه در مریخ باشند، زیرا ممکن است پناهگاهی گرم، دنج و بکر از سیاره سرخ بوده باشند.
به عنوان مثال، لوله های گدازه در ماه می توانند تا 17 درجه سانتیگراد گرم شوند. این گرما برای پذیرش حیات در درون کافی است.
مشخص نیست که آیا لوله‌های گدازه‌ای در مریخ نیز تا این حد داغ می‌شوند یا خیر، زیرا در حال حاضر تنها اطلاعاتی که دانشمندان در مورد دهانه‌ها می‌دانند همان چیزی است که از طریق کاوشگرهای فضایی دیده‌اند.
تصویری فرضی از دوربین “Highrise” نصب شده در مدارگرد مریخ در حال عکاسی از سیاره سرخ NASA/JPL
هنگامی که دوربین بلند بلند در سال 2005 از مدارگرد شناسایی مریخ ناسا به فضا پرتاب شد، این تلسکوپ قدرتمندترین تلسکوپ بود که تاکنون از مدار زمین خارج شده است.
از آن زمان، این دوربین درک ما را از سیاره سرخ تغییر داده و بیش از 80000 عکس گرفته است. با این حال، این دوربین همچنان محدودیت هایی دارد.
دکتر بیر در این باره می گوید: «متاسفانه محدودیتی از نظر زاویه دید برای مشاهده این گودال ها وجود دارد. بنابراین گاهی می‌توانیم دیوارها را ببینیم و گاهی نمی‌توانیم.»
دانشمندان می گویند بهترین راه برای کاوش در زیرسطح مریخ ارسال یک مریخ نورد و ورود فیزیکی به یکی از نورگیرها است.
به گفته آنها، تا رسیدن به چنین وظیفه ای، دوربین های Highrise و دیگر فضاپیماهای موجود در مدار مریخ به عکسبرداری از مناطق آتشفشانی برای شناسایی بهتر آنها ادامه خواهند داد.
